Οι ξηροί καρποί, και ειδικά τα αμύγδαλα, αποτελούν υπερτροφές, προσφέροντας πολλαπλά οφέλη όταν καταναλώνονται στη φυσική τους μορφή και σε συγκεκριμένες ποσότητες. Μια πρόσφατη ανασκόπηση ερευνών αποκάλυψε την ιδανική ποσότητα αμυγδάλων που χρειάζεται καθημερινά για την προστασία από τη γήρανση και τις χρόνιες παθήσεις.

Οι επιστήμονες εξηγούν ότι τα κύτταρα μας δέχονται συνεχείς επιθέσεις από στρεσογόνους παράγοντες, όπως η ρύπανση, η υπεριώδης ακτινοβολία και τα επεξεργασμένα τρόφιμα. Αυτοί οι παράγοντες παράγουν ελεύθερες ρίζες που βλάπτουν το DNA, τις πρωτεΐνες και τις κυτταρικές μεμβράνες, συμβάλλοντας στη γήρανση και τον καρκίνο.

Με την πάροδο των χρόνων, οι επαναλαμβανόμενες επιθέσεις υπερβαίνουν την ικανότητα των κυττάρων να επιδιορθωθούν. Εάν η βλάβη επηρεάσει τα γονίδια που ελέγχουν την ανάπτυξη και τον θάνατο, μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό ανώμαλων κυττάρων και σχηματισμό όγκων.

Η συστηματική μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Scientific Reports, συνέθεσε και ανέλυσαν τα αποτελέσματα οκτώ κλινικών δοκιμών. Τα ευρήματα δείχνουν ότι η κατανάλωση άνω των 60 γραμμαρίων αμυγδάλων ημερησίως μπορεί να προστατεύσει σημαντικά το DNA και να μειώσει το οξειδωτικό στρες, το οποίο συνδέεται με τη γήρανση, τη φλεγμονή και τις χρόνιες παθήσεις.

Η μελέτη επισημαίνει ότι ο τρόπος προετοιμασίας των αμυγδάλων επηρεάζει τα οφέλη τους. Το ψήσιμο μπορεί να μειώσει τα αντιοξειδωτικά, σε σύγκριση με τα ωμά αμύγδαλα. Παρατηρήθηκε μια δοσοεξαρτώμενη σχέση, όπου η κατανάλωση άνω των 60 γραμμαρίων αμυγδάλων ημερησίως μειώνει σημαντικά τους δείκτες κυτταρικής βλάβης (MDA και 8-OhdG) και βελτιώνει τα αντιοξειδωτικά ένζυμα του σώματος (SOD).

Οι συγγραφείς της μελέτης τονίζουν την ανάγκη για περισσότερες τυποποιημένες δοκιμές, πριν από τη διατύπωση συστάσεων δημόσιας υγείας, λόγω της μεταβλητότητας στα αποτελέσματα και της επίδρασης παραγόντων όπως η προετοιμασία των αμυγδάλων και η αρχική κατάσταση οξειδωτικού στρες των συμμετεχόντων.

Δύο χούφτες αμύγδαλα (60 γραμμάρια) περιέχουν περίπου επτά γραμμάρια φυτικών ινών, καλύπτοντας περίπου το 27% της ημερήσιας συνιστώμενης ποσότητας. Τα οφέλη πιθανότατα προέρχονται από τον συνδυασμό υγιεινών λιπαρών, φυτικών ινών και αντιοξειδωτικών που βελτιώνουν τη χοληστερόλη, μειώνουν τη φλεγμονή και υποστηρίζουν τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων.

Τα αμύγδαλα είναι πλούσια σε βιταμίνες που προστατεύουν τα κύτταρα από την οξειδωτική βλάβη, όπως η βιταμίνη Ε, και περιέχουν μονοακόρεστα λιπαρά που μειώνουν την «κακή» LDL χοληστερόλη. Έρευνες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση μιας χούφτας αμυγδάλων μπορεί να μειώσει τις αιχμές του σακχάρου στο αίμα έως και 30%, ένα αποτέλεσμα συγκρίσιμο με φάρμακο για τον διαβήτη.

Μια κλινική δοκιμή 12 εβδομάδων έδειξε ότι η κατανάλωση 57 γραμμαρίων αμυγδάλων ημερησίως βελτίωσε τους δείκτες λειτουργίας του εντερικού φραγμού, μείωσε την εντερική φλεγμονή, μείωσε την ολική και την LDL χοληστερόλη, αύξησε τα επίπεδα βιταμίνης Ε και μείωσε ελαφρώς την περιφέρεια της μέσης σε ενήλικες με μεταβολικό σύνδρομο.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι τα αμύγδαλα υποστηρίζουν την καρδιομεταβολική και την εντερική υγεία, βοηθώντας ενδεχομένως στη διαχείριση του μεταβολικού συνδρόμου και ότι τα ευρήματά τους υποστηρίζουν τα αμύγδαλα ως λειτουργική τροφή για τη διαχείριση της οξείδωσης.

Ωστόσο, η υπερκατανάλωση αμυγδάλων μπορεί να έχει μειονεκτήματα, όπως φούσκωμα, αέρια και διάρροια. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να προκαλέσει τοξικότητα από τη βιταμίνη Ε, ειδικά εάν το άτομο λαμβάνει συμπλήρωμα βιταμίνης Ε ή πολυβιταμίνη που την περιέχει. Η βιταμίνη Ε δρα ως αραιωτικό του αίματος και πολύ υψηλές δόσεις μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο μωλώπων ή αιμορραγίας, ειδικά εάν ένα άτομο λαμβάνει φάρμακα αραίωσης του αίματος. Τα άτομα που είναι ευάλωτα σε πέτρες στα νεφρά θα πρέπει επίσης, να μετριάσουν την κατανάλωση αμυγδάλων, λόγω της περιεκτικότητας τους σε οξαλικά άλατα.