Η πρώτη αντίδραση του Βολοντίμιρ Ζελένσκι στην είδηση της συνάντησης Τραμπ-Πούτιν στην Αλάσκα στις 15 Αυγούστου, δίχως την παρουσία του, ήταν αινιγματική, στέλνοντας ωστόσο ηχηρό μήνυμα.

Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε κατηγορηματικά ότι η Ουκρανία δεν θα παραβιάσει το Σύνταγμά της σε εδαφικά ζητήματα. Με φωνή γεμάτη πάθος, τόνισε: «Οι Ουκρανοί ποτέ δεν θα παραδώσουν τη γη τους στους κατακτητές». Μια δήλωση που αντηχεί σε κάθε γωνιά της χώρας και στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα αποφασιστικότητας.

Σχολιάζοντας την πρωτοβουλία του Αμερικανού προέδρου να συναντηθεί με τον Ρώσο ομόλογό του, ο Ζελένσκι εμφανίστηκε έτοιμος για λύσεις που θα φέρουν πραγματική ειρήνη. «Είμαστε ανοιχτοί σε κάθε δρόμο που οδηγεί στην ειρήνη», δήλωσε χαρακτηριστικά. Ωστόσο, έσπευσε να προσθέσει ότι οποιαδήποτε λύση επιδιωχθεί ερήμην του Κιέβου, θα αποτελέσει στην πραγματικότητα μια λύση εναντίον της ειρήνης. Αυτό υπογραμμίζει την αποφασιστικότητα της Ουκρανίας να μην τεθεί στο περιθώριο των διαπραγματεύσεων που αφορούν το μέλλον της.

Η πολυαναμενόμενη συνάντηση θα πραγματοποιηθεί, λοιπόν, χωρίς την παρουσία του Ουκρανού προέδρου, ο οποίος επιμένει ότι η φωνή της χώρας του πρέπει να ακουστεί σε κάθε διαπραγμάτευση. Η απουσία του δημιουργεί ερωτήματα και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για εξελίξεις που θα μπορούσαν να επηρεάσουν άμεσα την Ουκρανία.

Ο Αμερικανός πρόεδρος, ερωτηθείς σχετικά με το ενδεχόμενο εδαφικών παραχωρήσεων από την Ουκρανία, απάντησε διπλωματικά ότι «θα υπάρξει ανταλλαγή εδαφών προς όφελος και των δύο πλευρών, αλλά θα μιλήσουμε γι’ αυτό αργότερα». Αναγνώρισε την πολυπλοκότητα της κατάστασης, λέγοντας: «Συζητάμε για μια περιοχή όπου μαίνονται μάχες επί τριάμισι χρόνια, είναι περίπλοκο, στ’ αλήθεια δεν είναι εύκολο... όμως θα ανακτήσουμε μέρος της». Οι ασαφείς αυτές δηλώσεις εντείνουν την αβεβαιότητα γύρω από τις προθέσεις των εμπλεκόμενων.

Η Ρωσία, από την πλευρά της, παραμένει αμετακίνητη στις απαιτήσεις της. Επιδιώκει την επίσημη παραχώρηση των τεσσάρων περιφερειών που κατέχει εν μέρει (Ντονέτσκ, Λουγκάνσκ, Ζαπορίζια, Χερσώνα), καθώς και της χερσονήσου της Κριμαίας, την οποία προσάρτησε το 2014. Επιπλέον, απαιτεί την εγκατάλειψη του σχεδίου ένταξης στο ΝΑΤΟ και τον τερματισμό της δυτικής στρατιωτικής βοήθειας προς την Ουκρανία. Απαιτήσεις που το Κίεβο απορρίπτει κατηγορηματικά.

Από την άλλη πλευρά, η Ουκρανία αξιώνει την απόσυρση των ρωσικών στρατευμάτων από το σύνολο της ουκρανικής επικράτειας και εγγυήσεις ασφαλείας από τη Δύση, συμπεριλαμβανομένων παραδόσεων όπλων και ανάπτυξης ευρωπαϊκών δυνάμεων. Αυτές αποτελούν τις «κόκκινες γραμμές» για το Κρεμλίνο, καθιστώντας την επίτευξη μιας συμφωνίας εξαιρετικά δύσκολη. Η διαπραγμάτευση αναμένεται να είναι μαραθώνια και γεμάτη εμπόδια, καθώς οι δύο πλευρές παραμένουν βαθιά διχασμένες σε θεμελιώδη ζητήματα.