Η απόφαση να τερματιστεί μια σχέση είναι πάντα δύσκολη και η διαδικασία συχνά επώδυνη. Μια νέα επιστημονική έρευνα από τους Μενέλαο Αποστόλου, καθηγητή Εξελικτικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας, και Αντώνιο Καγιαλή, ερευνητή στους τομείς της Ψυχολογίας και της Νευροεπιστήμης, ρίχνει φως στις στρατηγικές που ακολουθούν τα ζευγάρια.

Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Personality and Individual Differences, αποκαλύπτει ότι το 86% των Ελλήνων τείνουν να επιλέγουν την ίδια μέθοδο χωρισμού. Πώς κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα;

Η μελέτη χωρίστηκε σε δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος, 228 ενήλικες που μιλούν ελληνικά (122 γυναίκες και 105 άνδρες), με μέση ηλικία τα 30 έτη, κλήθηκαν να φανταστούν ότι βρίσκονται σε μια προβληματική σχέση και να περιγράψουν πώς θα την τερμάτιζαν. Οι απαντήσεις τους αναλύθηκαν προσεκτικά και ομαδοποιήθηκαν, αποκαλύπτοντας 45 διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους τα ζευγάρια επιλέγουν να χωρίσουν.

Στο δεύτερο μέρος, συμμετείχαν 392 άτομα (185 γυναίκες, 201 άνδρες, δύο άτομα που αυτοπροσδιορίστηκαν ως «άλλο» και τέσσερις που δεν δήλωσαν φύλο), με μέσο όρο ηλικίας τα 34 έτη για τις γυναίκες και τα 38 για τους άνδρες. Οι συμμετέχοντες αξιολόγησαν την πιθανότητα να χρησιμοποιήσουν καθεμία από τις 45 μεθόδους χωρισμού και στη συνέχεια αξιολογήθηκαν με βάση τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους.

Οι 45 τρόποι χωρισμού που προέκυψαν από τις περιγραφές των συμμετεχόντων ομαδοποιήθηκαν σε εννέα τακτικές, οι οποίες στη συνέχεια εντάχθηκαν σε τρεις γενικές στρατηγικές προσέγγισης.

Ο Μενέλαος Αποστόλου, σε δηλώσεις του στο PsyPost, τόνισε ότι «οι περισσότεροι επιλέγουν να χωρίσουν με τρόπο που μειώνει τη συναισθηματική ένταση».

Εξήγησε ότι «η πιο συνηθισμένη στρατηγική είναι να εξηγήσουν τους λόγους, να αναλάβουν μέρος της ευθύνης και να πείσουν τον άλλον ότι είναι καλύτερο και για τους δύο. Ακολουθεί η πρόταση για διάλειμμα. Η λιγότερο συχνή είναι η πλήρης αποφυγή, δηλαδή να εξαφανιστεί κανείς χωρίς εξήγηση».

Η έρευνα δεν κατέληξε σε οριστικά συμπεράσματα σχετικά με τη σχέση μεταξύ της προσωπικότητας και της μεθόδου χωρισμού.

Ωστόσο, διαπιστώθηκε ότι τα άτομα με υψηλή δεκτικότητα (ευγένεια, καλοσύνη) απέφευγαν την «ψυχρή» απομάκρυνση, ενώ όσοι εμφάνιζαν υψηλά επίπεδα μακιαβελισμού (χειριστική συμπεριφορά) ήταν πιο πιθανό να την επιλέξουν. Άτομα με αυξημένη ψυχοπάθεια έτειναν να ρίχνουν την ευθύνη στον/στην σύντροφό τους.

«Περίμενα να βρω πιο έντονες διαφορές ανάλογα με το φύλο, την ηλικία και την προσωπικότητα, αλλά αυτές ήταν ελάχιστες ή ανύπαρκτες», σημείωσε ο Μενέλαος Αποστόλου.

Οι ερευνητές συμπεραίνουν ότι οι άνθρωποι ακολουθούν σχετικά προβλέψιμους τρόπους για να τερματίσουν μια σχέση, πιθανόν επειδή τέτοιες στρατηγικές έχουν διαμορφωθεί εξελικτικά. Σε ένα παλαιότερο κοινωνικό περιβάλλον, η απώλεια ενός συντρόφου θα μπορούσε να είναι επικίνδυνη. Επομένως, όσοι χώριζαν με ήπιο τρόπο διατηρούσαν καλύτερη κοινωνική φήμη και είχαν περισσότερες πιθανότητες να βρουν νέο σύντροφο.