Νέες γενετικές εξετάσεις σε μυστηριώδεις μούμιες που βρέθηκαν στο Περού το 2015, ρίχνουν φως στην προέλευσή τους. Τα μουμιοποιημένα λείψανα, με τρία δάχτυλα στα χέρια και τα πόδια, είχαν πυροδοτήσει εικασίες περί εξωγήινης ή άγνωστης ανθρώπινης προέλευσης, ενώ αρκετοί επιστήμονες τις χαρακτήρισαν απάτη.

Ωστόσο, εξετάσεις DNA σε τουλάχιστον 20 μούμιες, που διατηρούν ιστούς, μύες και όργανα, αποκαλύπτουν γήινη προέλευση. Ο Jesse Michels, παρουσιαστής podcast του American Alchemy, επισκέφθηκε τον χώρο φύλαξής τους στο Μεξικό και, σε συνεργασία με την Daily Mail, κατέρριψε την ιδέα περί εξωγήινης προέλευσης.

«Δεν βρήκα καμία απόδειξη ότι δεν προέρχονται από τη Γη», δήλωσε ο Michels, υπονοώντας ότι οι μούμιες ίσως αντιπροσωπεύουν ένα άγνωστο γήινο είδος. Σύμφωνα με τον ίδιο, ειδικός βιοπληροφορικής ανέλυσε το διαθέσιμο DNA και εντόπισε γονιδιακή μετάλλαξη που συνδέεται με παραμορφώσεις στα δάχτυλα.

Ο Michels αναφέρθηκε σε μια φυλή στη βόρεια Ζιμπάμπουε, όπου υπάρχει η ετεροδακτυλία, γνωστή και ως «Σύνδρομο Ποδιού Στρουθοκάμηλου», η οποία προκαλεί απουσία κεντρικών δακτύλων, δημιουργώντας ένα κενό σε σχήμα V στο χέρι ή το πόδι. «Υπάρχουν μεταλλάξεις που προσαρμόζονται σε ορισμένα περιβάλλοντα και επιμένουν», ανέφερε ο Michels στο ντοκιμαντέρ του, εξηγώντας ότι αυτό θα μπορούσε να είναι μια πιθανή εξήγηση. Η θεωρία του προσφέρει μια φυσική εξήγηση για την ασυνήθιστη ανατομία των πλασμάτων αυτών.

Η επιστήμονας βιοπληροφορικής, Alaina Hardie, δήλωσε ότι προσπάθησε να «αντικρούσει την υπόθεση» για τη γονιδιακή μετάλλαξη, αλλά ανακάλυψε 50 γονίδια που εμπλέκονται στη διαδικασία. «Βρήκα μια λίστα με 50 γονίδια. Υπάρχει μια μετάλλαξη σε ένα από αυτά, που ονομάζεται Gli3, η οποία σχετίζεται με την πολυδακτυλία» ανέφερε η Hardie.

Η πολυδακτυλία, η παρουσία επιπλέον δακτύλων, έχει εντοπιστεί σε αρχαιολογικά ευρήματα στο Περού, γεγονός που υποδηλώνει ότι υπήρχε σε αρχαίους πολιτισμούς. Η θεωρία της εκτροδακτυλίας του Michels φαίνεται να ταιριάζει περισσότερο, παρά τη πολυδακτυλία της Hardie. Η γενετική ανάλυση έδειξε ότι τα δείγματα DNA από τις μούμιες ταίριαζαν ως επί το πλείστον με ανθρώπινα γενετικά προφίλ.

Τα δείγματα που αναλύθηκαν περιελάμβαναν οστικό και μυϊκό ιστό από μια μούμια γνωστή ως «Βικτώρια», καθώς και ένα ακέφαλο ανθρωποειδές δείγμα, επιβεβαιώνοντας την ανθρώπινη προέλευση του DNA. Ορισμένα θραύσματα DNA δεν μπορούσαν να ταυτοποιηθούν αμέσως, αλλά περαιτέρω επεξεργασία έδειξε ότι πιθανότατα προέρχονταν από γνωστούς χερσαίους οργανισμούς.

Ο José Zace, επικεφαλής του ιατρικού τμήματος του Μεξικανικού Ναυτικού και μέλος της ομάδας που μελετά τις μούμιες, διαπίστωσε ότι τα μουμιοποιημένα σώματα περιέχουν 70% γνωστό DNA, ενώ το υπόλοιπο είναι διαφορετικό. Ο δρ David Ruiz Vela, επικεφαλής ερευνητής των λειψάνων, ισχυρίστηκε ότι οι μούμιες θα μπορούσαν να είναι υβρίδια. Μία από αυτές, η «Μαρία», εμφανίζει μεικτά χαρακτηριστικά που προέκυψαν από φυσικές μεταναστεύσεις και διασταυρώσεις μεταξύ διαφορετικών ανθρωπίνων ή πρωτεύοντων ειδών στην Ασία και την Αφρική, από 250.000 έως 2.500 χρόνια πριν.

Οι περίπου 45 «εξωγήινες μούμιες» ανακαλύφθηκαν σε μια σπηλιά στη Νάζκα, περιοχή γνωστή για τα αινιγματικά γεωγλυφικά της, και έχουν χρονολογηθεί από το 245μ.Χ μέχρι το 450μ.Χ, δηλαδή ηλικίας 1.700 ετών.