Όλοι έχουμε βρεθεί κάποια στιγμή να κρατάμε ένα κοχύλι στο αυτί μας, προσπαθώντας να «ακούσουμε» τον ωκεανό. Είναι όμως αυτό δυνατό; Και όντως ακούμε τον ήχο της θάλασσας;

Η επιστημονική απάντηση είναι αρνητική. Όπως είχε δηλώσει στο Live Science ο Άντριου Κινγκ, διευθυντής του Κέντρου Ολοκληρωμένης Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και επικεφαλής της Ομάδας Ακουστικής Νευροεπιστήμης της Οξφόρδης, «Ακούτε ήχους περιβάλλοντος ή υπόκρουσης, οι οποίοι έχουν ενισχυθεί σε ένταση λόγω των φυσικών ιδιοτήτων του κοχυλιού». Εξήγησε ότι οι «σκληρές, καμπύλες επιφάνειες» στο εσωτερικό των κοχυλιών αντανακλούν τα ηχητικά κύματα, αναγκάζοντάς τα να «αναπηδούν» μέσα στο κέλυφος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το κέλυφος να «λειτουργεί ως αντηχείο, ενισχύοντας ορισμένες ηχητικές συχνότητες, έτσι ώστε να είναι πιο δυνατές».

Οι συχνότητες που αντιλαμβανόμαστε εξαρτώνται άμεσα από το μέγεθος και το σχήμα του κοχυλιού. Ένα κοχύλι με ακανόνιστο σχήμα είναι πιθανό να αντηχεί σε πολλαπλές συχνότητες.

Επιπλέον, οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσουμε κοχύλι για να ακούσουμε έναν ήχο που να προσομοιάζει αυτόν του ωκεανού. Μπορούμε να έχουμε μια παρόμοια εμπειρία στο σπίτι μας χρησιμοποιώντας απλά ένα φλιτζάνι ή ένα μπολ, το οποίο θα τοποθετήσουμε δίπλα στο αυτί μας. Ο ήχος που θα ακούσουμε θα είναι ανάλογος του μεγέθους του αντικειμένου.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να υπάρχει κάποιος θόρυβος στο περιβάλλον, καθώς σε ένα ηχομονωμένο δωμάτιο δεν θα ακούσουμε απολύτως τίποτα.