Ένας αχανούς μεγέθους κομήτης, που χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι έχει το «μέγεθος του Μανχάταν», ενδέχεται να μην είναι ένα φυσικό αστρικό αντικείμενο, αλλά ένα αντικείμενο εξωγήινης τεχνολογίας, σύμφωνα με έναν αστροφυσικό του Χάρβαρντ.

Ο κομήτης εντοπίστηκε για πρώτη φορά από τη NASA την 1η Ιουλίου και παρακολουθείται στενά από τον αστροφυσικό του Χάρβαρντ, Άβι Λόεμπ και την ομάδα του, καθώς διασχίζει το ηλιακό μας σύστημα, προκαλώντας παγκόσμιο ενδιαφέρον και ερωτήματα για την πραγματική του φύση.

Το αντικείμενο, που θεωρείται κομήτης, φαίνεται να έχει διαστρική προέλευση, γεγονός που το καθιστά το τρίτο αντικείμενο πέρα από το ηλιακό σύστημα που έχει εντοπιστεί ποτέ, μετά το «Oumuamua», που ανακαλύφθηκε το 2017, και το 2I/Borisov το 2019, προσθέτοντας ένα ακόμη μυστήριο στην ήδη περίπλοκη εικόνα του διαστήματος.

Η επιστημονική ομάδα έχει συγκεντρώσει κάποιες «σημαντικές» νέες πληροφορίες για τον διαστρικό επισκέπτη, με την «μάζα του 3I/ATLAS να είναι μεγαλύτερη από 33 δισεκατομμύρια τόνους», σύμφωνα με μια ανάρτηση του Λόεμπ στο ιστολόγιό του, μια αποκάλυψη που αναζωπυρώνει τις συζητήσεις σχετικά με τη σύνθεση και την προέλευση του κομήτη.

Οι επιστήμονες έφτασαν σε αυτόν τον αριθμό υπολογίζοντας την τροχιά του αντικειμένου, διαπιστώνοντας ότι η «βαρυτική επιτάχυνση» του ATLAS είναι «μικρότερη από 49 πόδια την ημέρα, στο τετράγωνο», όπως ανέφερε το επιστημονικό περιοδικό Futurism, υπογραμμίζοντας τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ερευνητές στην ακριβή μέτρηση των διαστημικών αντικειμένων.

Αυτό στη συνέχεια συγκρίθηκε με το πόση μάζα απέβαλε μέσω αερίων και σωματιδίων σκόνης, προκειμένου να προσδιοριστεί το μέγεθος του κομήτη, μια πολύπλοκη διαδικασία που απαιτεί ακριβείς μετρήσεις και προηγμένα υπολογιστικά μοντέλα.

Ο Λόεμπ και η ομάδα του διαπίστωσαν επίσης ότι η διάμετρος του πυρήνα του, με στερεά πυκνότητα, πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 3,1 μίλια (σχεδόν 5 χιλιόμετρα) - το ανώτατο όριο των τρεχουσών προβολών που βασίζονται σε παρατηρήσεις από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble, ένα εύρημα που αμφισβητεί τις υπάρχουσες θεωρίες σχετικά με το μέγεθος και τη σύνθεση των κομητών.

Αυτό τον καθιστά μεγαλύτερο από «τρεις έως πέντε τάξεις μεγέθους» από τους προκατόχους του, «Oumuamua και 2I/Borisov», φέρνοντας στο προσκήνιο ερωτήματα σχετικά με το γιατί αυτός ο κομήτης είναι τόσο ασυνήθιστα μεγάλος σε σύγκριση με τους υπόλοιπους διαστημικούς επισκέπτες.

Ο Λόεμπ είναι ιδιαίτερα γοητευμένος από τη σπανιότητα του ATLAS, η οποία παρομοιάζεται με μια βελόνα σε έναν διαγαλαξιακό σωρό από άχυρα, υπογραμμίζοντας το πόσο σπάνιο είναι να εντοπιστεί ένας κομήτης τέτοιου μεγέθους και με τέτοια χαρακτηριστικά.

Παρά την πορεία του προς τη Γη, το ATLAS δεν αποτελεί απειλή. Ωστόσο, η ανώμαλη τροχιά του θα τον φέρει σε ύποπτα κοντινή απόσταση στον Δία, την Αφροδίτη και τον Άρη, με το αντικείμενο να περνά σε απόσταση 1,67 εκατομμυρίων μιλίων από την τροχιά του Άρη γύρω από τον Ήλιο το Σαββατοκύριακο.

Σε μια πιο αμφιλεγόμενη εκτίμηση, ο Λόεμπ και η ομάδα του πιστεύουν ότι ο διαστρικός επισκέπτης, ο οποίος αποτελείται κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα, θα μπορούσε ενδεχομένως να είναι ένας εξωγήινος ανιχνευτής που στάλθηκε για να πραγματοποιήσει αναγνώριση στη Γη - πιθανώς με εχθρικές προθέσεις, μια υπόθεση που προκαλεί έντονες συζητήσεις στην επιστημονική κοινότητα.

«Η υπό εξέταση υπόθεση είναι ότι το [31/ATLAS] είναι ένα τεχνολογικό τεχνούργημα και επιπλέον διαθέτει ''ενεργή νοημοσύνη''. Εάν συμβαίνει αυτό, τότε ακολουθούν δύο πιθανότητες», έγραψαν οι Δρ Λόεμπ, Άνταμ Ντρόουλ και Άνταμ Χίμπερντ σε μια εργασία που δημοσιεύθηκε στις 17 Ιουλίου. «Πρώτον, ότι οι προθέσεις του είναι απόλυτα καλοπροαίρετες και δεύτερον, πως είναι κακόβουλες».

Πιστεύουν ότι θα μπορούσε να είναι ένα διαστημόπλοιο με βάση διάφορα στοιχεία, δηλαδή τη μη βαρυτική επιτάχυνσή του και την ασυνήθιστη προσέγγισή του στην Αφροδίτη, τον Άρη και τον Δία, για τους οποίους η εργασία υποστήριξε ότι θα μπορούσαν να είναι «βασικοί πλανήτες-στόχοι».

Η «χαμηλή ανάδρομη κλίση» του 31/ATLAS — η περιστροφή προς την αντίθετη κατεύθυνση από τα άλλα σώματα του ηλιακού συστήματος — φαινομενικά θα του επέτρεπε να «προσπελάσει τον πλανήτη μας με σχετική ασφάλεια».

Περαιτέρω, ο Λόεμπ υποθέτει ότι η κλίση και η διαδρομή θα επέτρεπαν σε μια ευφυή ζωή που βρίσκεται στο αντικείμενο να συλλέξει «αστρομετρικές μετρήσεις, για να προσδιορίσει τις τροχιές και τις μάζες των πλανητών του Ηλιακού Συστήματος, επιτρέποντάς του να προετοιμάσει μια βέλτιστη στρατηγική προσέγγισης στο Ηλιακό Σύστημα».