Αντίο στην 24ωρη ημέρα: Από αυτήν την ημερομηνία και μετά, οι ημέρες στη Γη θα διαρκούν 25 ώρες

Γη: Η επιβράδυνση της περιστροφής και η 25ωρη ημέρα – Τι συμβαίνει;

Επιστήμη
Δημοσιεύθηκε  · 4 λεπτά ανάγνωση

Οι περισσότεροι θεωρούμε αυτονόητο ότι μια ημέρα διαρκεί 24 ώρες, καθορίζοντας έτσι το πρόγραμμά μας, τις εργασίες μας και τον ύπνο μας. Ωστόσο, όπως εξηγεί το Space Place της NASA, αν μετρήσουμε την περιστροφή της Γης με βάση μακρινά αστέρια αντί για τον Ήλιο, προκύπτει μια ελαφρώς μικρότερη τιμή, η λεγόμενη αστρική ημέρα.

Σύμφωνα με το ecoticias, αυτή η διαφορά δεν είναι τυχαία, αλλά οφείλεται στους διαφορετικούς τρόπους μέτρησης της κίνησης. Η Γη περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της και ταυτόχρονα κινείται γύρω από τον Ήλιο, με αποτέλεσμα να χρειάζεται λίγο περισσότερο χρόνο για να επανέλθει ο Ήλιος στο ίδιο σημείο στον ουρανό.

Ακόμη και η 24ωρη «ηλιακή ημέρα» δεν είναι απολύτως σταθερή. Υπάρχουν μικρές διακυμάνσεις και, σε βάθος χρόνου, μια γενικότερη τάση επιμήκυνσης.

Ο κύριος λόγος για την επιβράδυνση της περιστροφής της Γης είναι η Σελήνη. Η βαρύτητά της προκαλεί παλιρροιακά φαινόμενα στους ωκεανούς, οι οποίοι διογκώνονται καθώς ο πλανήτης περιστρέφεται. Ωστόσο, οι παλιρροιακές εξογκώσεις δεν ευθυγραμμίζονται ακριβώς με τη Σελήνη, επειδή η τριβή μεταξύ των ωκεανών και του πυθμένα «κλέβει» περιστροφική ενέργεια από τη Γη.

Μια επίσημη εξήγηση αυτής της διαδικασίας βρίσκεται στην ανάλυση της NASA για την έκλειψη και την περιστροφή της Γης. Η περιστροφή της Γης επιβραδύνεται, ενώ η Σελήνη απομακρύνεται σταδιακά καθώς το σύστημα ανταλλάσσει ενέργεια.

Για να γίνει πιο κατανοητό, φανταστείτε να σπρώχνετε μια περιστρεφόμενη καρέκλα γραφείου, με το πόδι σας να σέρνεται ελαφρά στο πάτωμα. Η καρέκλα συνεχίζει να περιστρέφεται, αλλά σταδιακά χάνει ταχύτητα.

Αυτή η απώλεια, της τάξης ενός μικρού κλάσματος του δευτερολέπτου, είναι imperceptible κατά τη διάρκεια μιας ανθρώπινης ζωής. Οι ερευνητές, όμως, το γνωρίζουν συγκρίνοντας εξαιρετικά ακριβή ρολόγια με αστρονομικές παρατηρήσεις και μακρά ιστορικά αρχεία, συμπεριλαμβανομένων παλιών χρονισμών εκλείψεων.

Η σύγχρονη χρονομέτρηση παρακολουθεί επίσης μικρές αναντιστοιχίες μεταξύ της ώρας του ρολογιού και της περιστροφής της Γης. Γι' αυτό, οργανισμοί όπως η Διεθνής Υπηρεσία Περιστροφής και Συστημάτων Αναφοράς της Γης δημοσιεύουν επίσημα δελτία σχετικά με τον προσανατολισμό και τον χρονισμό της Γης.

Το Εθνικό Ινστιτούτο Προτύπων και Τεχνολογίας (NIST) εξηγεί πώς χρησιμοποιούνται τα δίσεκτα δευτερόλεπτα για να διατηρείται η παγκόσμια ώρα κοντά στην περιστροφή της Γης. Το Ναυτικό Αστεροσκοπείο των ΗΠΑ δημοσιεύει ανακοινώσεις δίσεκτων δευτερολέπτων, αποδεικνύοντας την ακρίβεια με την οποία οι χρονομέτρες παρακολουθούν την περιστροφή του πλανήτη.

Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, σε περίπου 200 εκατομμύρια χρόνια, η ημέρα θα διαρκεί 25 ώρες, με την υπόθεση ότι το σύστημα Γης-Σελήνης θα συνεχίσει να εξελίσσεται με τον ίδιο τρόπο. Η έρευνα μιας ομάδας του Πανεπιστημίου του Τορόντο, την οποία παρουσιάζει η Σχολή Τεχνών και Επιστημών του πανεπιστημίου, υποστηρίζει αυτό το σενάριο. Ο αστροφυσικός Norman Murray συμμετέχει σε αυτό το έργο, εξετάζοντας πώς έχει αλλάξει η διάρκεια της ημέρας της Γης με την πάροδο του χρόνου.

Άρα, ναι, η 25ωρη ημέρα είναι «εντός χρονοδιαγράμματος». Αλλά είναι τόσο μακριά που δεν θα επηρεάσει τους ανθρώπους, τον πολιτισμό ή ακόμα και το σχήμα των ημερολογίων μας με οποιαδήποτε πρακτική έννοια. Επιπλέον, και άλλες δυνάμεις μπορούν να επηρεάσουν τη διάρκεια της ημέρας.

Οι παλίρροιες είναι ο κυρίαρχος παράγοντας, αλλά δεν είναι ο μόνος. Η περιστροφή της Γης μπορεί να μετατοπιστεί ελαφρώς όταν η μάζα κινείται γύρω από τον πλανήτη, όπως όταν λιώνει ο πάγος ή μεγάλες ποσότητες νερού αναδιανέμονται.

Αυτή η σύνδεση μεταξύ των κλιματικών αλλαγών στη μάζα και της περιστροφής της Γης εξετάζεται σε μια επισκόπηση της NASA για τις αλλαγές περιστροφής που συνδέονται με τον πάγο και τα υπόγεια ύδατα. Αυτά τα φαινόμενα λειτουργούν σε μικροσκοπικές κλίμακες, αλλά δείχνουν ότι η διάρκεια της ημέρας διαμορφώνεται από περισσότερες από μία διαδικασίες.

Ακόμα και μεγάλα μηχανικά έργα μπορούν να έχουν μετρήσιμο αντίκτυπο στη θεωρία, όπως αναφέρει το ECOticias σε ένα άρθρο σχετικά με ένα έργο που συνδέεται με την περιστροφή της Γης. Αυτό μας υπενθυμίζει ότι, σε υψηλή ακρίβεια, η Γη δεν είναι μια τέλεια άκαμπτη σβούρα.