Με αφορμή δημοσιεύματα τοπικών μέσων στην Αργολίδα, που αναφέρουν πως η αποστολή πυροσβεστικών αεροσκαφών σε δασική πυρκαγιά στην Ερμιόνη έγινε κατόπιν ενεργειών του τοπικού βουλευτή Γιάννη Ανδριανού προς τον υπουργό Γιάννη Κεφαλογιάννη, αναδεικνύονται οι παθογένειες στο σύστημα δασοπυρόσβεσης.

Όταν ένας τοπικός παράγοντας μπορεί να επηρεάσει τον επιχειρησιακό σχεδιασμό σε μια τόσο κρίσιμη λειτουργία του κράτους, τότε τίθεται θέμα σχεδιασμού και επιτελικής λειτουργίας. Είναι σαν να εξαρτάται η πυρόσβεση από μηχανισμούς εξασφάλισης ευνοϊκών μεταθέσεων για φαντάρους.

Ακόμα κι αν τα εναέρια μέσα στάλθηκαν κατόπιν σχεδιασμού, η ίδια η «διαρροή» τέτοιων πληροφοριών στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, δείχνει πώς αντιμετωπίζουν τα κυβερνητικά στελέχη το ζήτημα.

Η κυβερνητική ρητορική υπογραμμίζει ότι οι φωτιές είναι διαφορετικές λόγω της κλιματικής αλλαγής. Αυτό, όμως, μοιάζει περισσότερο με απροθυμία για ουσιαστικό σχεδιασμό και προετοιμασία.

Η κλιματική αλλαγή δεν είναι κάτι καινούργιο. Γνωρίζουμε τις επιπτώσεις της στις δασικές πυρκαγιές εδώ και χρόνια: αυξημένες θερμοκρασίες, μεγαλύτερη εύφλεκτη ύλη, έντονοι άνεμοι. Επίσης έχουμε υπόψη ότι οι πυρκαγιές κινούνται γρήγορα και επεκτείνονται σε αγροτικές εκτάσεις. Έχουν αλλάξει επίσης τα χαρακτηριστικά των οικισμών κοντά στα δάση.

Επιπλέον, γνωρίζουμε ότι η δασοπυρόσβεση συνδέεται με τη διαχείριση των δασών και την βιώσιμη ανάπτυξη. Η αποσύνδεση της δασοπυρόσβεσης από τη δασική υπηρεσία είναι ένα χρόνιο πρόβλημα.

Όλα αυτά δυσκολεύουν την κατάσταση, αλλά δεν ακυρώνουν την υποχρέωση της κυβέρνησης να έχει εξοπλισμό και προσωπικό για να περιορίζει την καταστροφή. Να μην αφήνει μια φωτιά να φτάνει στον οικιστικό ιστό ή να εξελιχθεί στη μεγαλύτερη δασική πυρκαγιά στην Ευρώπη.

Αυτό θα απαιτούσε μια κυβέρνηση που θα αποτιμούσε την προσπάθεια με βάση τις φωτιές που απέτρεψε. Όμως, η κυβέρνηση ενδιαφέρεται κυρίως για την εικόνα της και προσπαθεί να αποτρέψει θύματα, εξ ου και η χρήση του 112. Επίσης, μεταφέρει την ευθύνη σε άλλους και εξετάζει την προμήθεια εξοπλισμού με κριτήριο την απορροφησιμότητα και όχι την αποτελεσματικότητα. Σχεδιασμός θεωρείται η παρουσίαση ενός εντυπωσιακού powerpoint.

Στην πράξη, η πρόληψη είναι ελλιπής και ο επιχειρησιακός σχεδιασμός στηρίζεται στον ηρωισμό των πυροσβεστών, των πιλότων, των εθελοντών και στην τοπική κινητοποίηση.

Επιπλέον, ο αρμόδιος υπουργός, αντί να ζητήσει συγγνώμη, επιτίθεται στον δήμαρχο της Πάτρας, Κώστα Πελετίδη.

Όλα αυτά αφορούν την κυβέρνηση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, καθώς είναι αποτελέσματα του τρόπου που λειτουργεί ως «καθεστώς», που δεν λογοδοτεί στους πολίτες και ελπίζει ότι η κοινωνία θα επιβιώσει. Μέχρις ότου η φωτιά φτάσει στην αυλή της.