Ο Ντάνιελ Ρόθμαν, μαθηματικός στο MIT, εκτιμά ότι ενδέχεται να βάζουμε τον πλανήτη σε μια πορεία προς την έκτη «Μεγάλη Εξαφάνιση», με ρυθμούς ταχύτερους από ό,τι φανταζόμασταν. Αυτή η πορεία μπορεί να χρειαστεί χιλιετίες για να φτάσει στον τελικό προορισμό, αλλά ίσως είναι σχεδόν αναπόφευκτη.

Ο Ρόθμαν μελετά τον κύκλο του άνθρακα του πλανήτη, εστιάζοντας σε ακραίες διαταραχές που οδήγησαν σε μαζικές εξαφανίσεις στο παρελθόν. Δεδομένου ότι όλη η ζωή στη Γη βασίζεται στον άνθρακα, αυτές οι διαταραχές εκφράζονται ως «μαζικές εξαφανίσεις».

Οι γεωλόγοι έχουν ανακαλύψει ότι πολλές μαζικές εξαφανίσεις στην ιστορία της Γης προκλήθηκαν από ηφαιστειακές εκρήξεις που απελευθέρωσαν τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα και τους ωκεανούς.

Οι επιστήμονες εξηγούν πως η εισαγωγή μεγάλης ποσότητας CO2 μπορεί να απομακρύνει τον κύκλο του άνθρακα από την ισορροπία του, οδηγώντας σε κατάσταση πλανητικής κατάρρευσης. Οι διεργασίες της Γης θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως θετική ανάδραση, απελευθερώνοντας ακόμα περισσότερο άνθρακα στο σύστημα.

Αυτή η απελευθέρωση άνθρακα θα μπορούσε να οδηγήσει τον πλανήτη σε μια καταστροφική πορεία 100 χιλιετιών. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο ρυθμός αλλαγής του CO2 είναι αυτός που οδηγεί στον Αρμαγεδδώνα.

Θα μπορούσε να υπάρχει ένα όριο που διαχωρίζει τα συνηθισμένα επεισόδια θέρμανσης από εκείνα που οδηγούν σε μαζική εξαφάνιση.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Ρόθμαν, είμαστε έτοιμοι να βάλουμε τον πλανήτη σε αυτή την απειλητική τροχιά.

Οι μαζικές εξαφανίσεις είναι παγκόσμιες καταστροφές που ξεπερνούν τις πανδημίες και τις τοπικές καταστροφές. Αποτελούν μια ριζική αλλαγή στις συνθήκες της Γης, που υπερβαίνει την προσαρμοστική ικανότητα των περισσότερων μορφών ζωής.

Πέντε φορές στην ιστορία, η καταστροφή έχει οδηγήσει στην εξάλειψη του 75% των ειδών, φτάνοντας στο καθεστώς της «μεγάλης μαζικής εξαφάνισης». Η πιο πρόσφατη συνέβη πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια, τερματίζοντας την εποχή των δεινοσαύρων.

Σύμφωνα με μελέτη του 2011 στο περιοδικό Nature, αν συνεχίσουμε με τον τρέχοντα ρυθμό εξαφάνισης ειδών, θα μπορούσαμε να βρεθούμε στην έκτη μεγάλη μαζική εξαφάνιση σε διάστημα από τρεις αιώνες έως 11.330 χρόνια από τώρα.

Δεδομένου του πόσο καταστροφική είναι ήδη η επίδραση του ανθρώπου στη βιόσφαιρα, είναι τρομακτικό να σκεφτόμαστε ότι το αποκορύφωμα της μαζικής εξαφάνισης μπορεί να βρίσκεται ακόμα μπροστά μας.

Δεν υπάρχει σχεδόν καμία ποσότητα άνθρακα, που με την πάροδο του χρόνου, η Γη δεν θα μπορούσε να απορροφήσει.

Ο πλανήτης καθαρίζει συνεχώς το CO2 από την ατμόσφαιρα και τους ωκεανούς. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει την αποθήκευση CO2 σε αποθέματα άνθρακα, πετρελαίου και φυσικού αερίου, καθώς και σε ιζήματα των ωκεανών που μετατρέπονται σε ανθρακικά πετρώματα.

Οι ωκεανοί απορροφούν το υπερβολικό διοξείδιο του άνθρακα, γίνονται πιο όξινοι και διαλύουν τα ανθρακικά ιζήματα του θαλάσσιου πυθμένα, ρυθμίζοντας τις θάλασσες.

Σε έναν κόσμο χωρίς ανθρώπους, αυτές οι ανατροφοδοτήσεις αρκούν για να σώσουν τον πλανήτη.

Είναι σημαντικός ο ρυθμός με τον οποίο εισάγουμε CO2. Αν εισάγουμε μεγάλη ποσότητα σε μεγάλο χρονικό διάστημα, ο πλανήτης μπορεί να το αντέξει. Αλλά αν εισάγουμε υπερβολική ποσότητα σε σύντομο χρονικό διάστημα, μπορεί να προκληθεί βραχυκύκλωμα στη βιόσφαιρα.

Δυστυχώς, ο ρυθμός με τον οποίο οι άνθρωποι εισάγουν σήμερα CO2 υπερβαίνει την ικανότητα του πλανήτη να συμβαδίσει. Βρισκόμαστε στα αρχικά στάδια μιας βλάβης του συστήματος.