Το 2025, η επιστήμη έδωσε απαντήσεις σε ερωτήματα που παρέμεναν αναπάντητα για δεκαετίες ή και αιώνες.

Μια ανάλυση σε λατομείο αποκάλυψε πώς οι Πολυνήσιοι κατασκεύασαν τα τεράστια πέτρινα κεφάλια στο Νησί του Πάσχα. Παράλληλα, στην Πομπηία, μια πέτρινη σκάλα ήρθε στο φως, δίνοντας τη δυνατότητα ανακατασκευής του τοπίου της αρχαίας ρωμαϊκής πόλης πριν από την έκρηξη του ηφαιστείου το 79 μ.Χ., που την κάλυψε με τέφρα.

Συνδυαστική μικροβοτανική ανάλυση και εναέριες καταγραφές επέτρεψαν στους ερευνητές να διατυπώσουν μια νέα υπόθεση για τους δημιουργούς του μυστηριώδους band of holes, μιας σειράς περίπου 5.200 τρυπών στις Άνδεις του Περού.

Ωστόσο, κάποιες έρευνες, όπως η προσπάθεια προσδιορισμού των συνθηκών θανάτου της Τζέιν Όστιν μέσω ανάλυσης των γραπτών της (λόγω απουσίας ιατρικών αρχείων), κατέληξαν σε περισσότερα ερωτήματα.

Το CNN συγκέντρωσε μερικές από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις του 2025 που έλυσαν μακροχρόνια ιστορικά μυστήρια.

Διαρροή νερού σε κρύπτη αποκάλυψε την ταυτότητα ασυνήθιστα καλοδιατηρημένης μούμιας σε απομακρυσμένη εκκλησία χωριού της Αυστρίας από τον 18ο αιώνα. Αρχικά, η μούμια θεωρούνταν ότι ανήκε σε κληρικό του 18ου αιώνα.

Οι εργασίες αποκατάστασης, που ανάγκασαν τους επιστήμονες να μετακινήσουν τη μούμια, έδωσαν την ευκαιρία για αξονικές τομογραφίες, ανάλυση δειγμάτων οστών και ιστών, και ραδιοχρονολόγηση με άνθρακα. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η μούμια ανήκει στον Φραντς Ξαβέρ Σίντλερ φον Ρόζενεγκ, ευγενή που έγινε εφημέριος στο St. Thomas.

Η ομάδα ανακάλυψε ότι μια παλιά, μη τεκμηριωμένη μέθοδος ταρίχευσης ευθυνόταν για την κατάσταση της μούμιας, και πρότεινε νέα υπόθεση για τον θάνατό του, λύνοντας το μυστήριο ενός γυάλινου αντικειμένου εντός της μούμιας.

Το Hjortspring, που εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας, ήταν πλοίο άγνωστης προέλευσης. Οι αρχαιολόγοι το ανέσκαψαν στο νησί Als της Δανίας στις δεκαετίες του 1920, πάνω από 2.000 χρόνια μετά τη βύθισή του. Το πλοίο ήταν γεμάτο όπλα, υποδηλώνοντας μεταφορά πολεμιστών με στόχο επίθεση στο νησί. Μέχρι πρόσφατα, η προέλευση και η ταυτότητα των επιβατών παρέμεναν άγνωστες.

Νέα ανάλυση των υλικών του πλοίου κατέδειξε ότι είχε ταξιδέψει πολύ περισσότερο από ό,τι πιστευόταν, υποδεικνύοντας σχεδιασμένη επίθεση. Ένα μερικό ανθρώπινο αποτύπωμα που βρέθηκε σε ρητίνη θα μπορούσε να συνδέσει άμεσα έναν από τους ναύτες του πλοίου.

"Τα δακτυλικά αποτυπώματα είναι σπάνια για αυτή την χρονική περίοδο και περιοχή", τόνισε ο επικεφαλής της μελέτης Μικαέλ Φοβέλ.

Πριν από περισσότερα από 14.000 χρόνια, μια φωλιά κατέρρευσε γύρω από δύο θηλυκά κουτάβια στη βόρεια Σιβηρία, παγιδεύοντάς τα. Τα λείψανα, που θεωρούνταν αδέρφια, βρέθηκαν το 2011 και το 2015. Ήταν τόσο καλά διατηρημένα, που είχαν ακόμα γούνα και ίχνη τελευταίου γεύματος στο στομάχι τους. Οι ερευνητές υπέθεσαν ότι πρόκειται για πρώιμα εξημερωμένα σκυλιά ή λύκους κοντά σε ανθρώπους.

Αλλά νέα μελέτη γενετικών δεδομένων έδειξε ότι τα κουτάβια ήταν λύκοι χωρίς επαφή με ανθρώπους. Η έρευνα ρίχνει φως στις διαδικασίες γύρω από τον προσδιορισμό της εξημέρωσης των σκύλων και της συμβίωσής τους με τους ανθρώπους.

Όταν ο Ναπολέων Βοναπάρτης εισέβαλε στη Ρωσία το 1812, διοικούσε στρατό άνω του μισού εκατομμυρίου ανδρών. Έξι μήνες αργότερα, επέστρεψε στη Γαλλία με λίγες δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες. Οι μάχες, η πείνα και ο τύφος θεωρήθηκαν αιτίες της απώλειας εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, όμως, γενετικά στοιχεία ανέδειξαν νέους "ενόχους".

"Παλαιότερα, πιστεύαμε ότι υπήρχε μόνο μια μεταδοτική ασθένεια που αποδεκάτισε τον στρατό του Ναπολέοντα — ο τυφοειδής πυρετός", είπε ο Rémi Barbieri, μεταδιδακτορικός ερευνητής σε Πανεπιστήμιο της Εσθονίας.

Η ομάδα του Barbieri εντόπισε παλαιά, μη ανιχνευόμενα παθογόνα στα δόντια των πεσόντων στρατιωτών, που προκαλούσαν τον παρατυφοειδή πυρετό και τον επαναλαμβανόμενο πυρετό, συμβάλλοντας στους θανάτους των στρατιωτών.