Με εμφανείς προσπάθειες να αποστασιοποιηθεί από την αμφιλεγόμενη πολιτική του Μπενιαμίν Νετανιάχου, η κυβέρνηση επιχειρεί έναν επικοινωνιακό ελιγμό, εστιάζοντας στην ανθρωπιστική βοήθεια προς την Παλαιστίνη και στην κριτική κατά του ισραηλινού σχεδίου για την κατάληψη της Γάζας στον ΟΗΕ.

Η «στρατηγική συμμαχία» με το Ισραήλ, που στην ουσία μεταφράζεται σε πλήρη ταύτιση με τις επιλογές του Νετανιάχου, φαίνεται να μην απέφερε τα προσδοκώμενα γεωπολιτικά οφέλη, ενώ παράλληλα συσσωρεύει πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση.

Η Αθήνα βρέθηκε σε θέση απομόνωσης, καθώς συνέχισε να στηρίζει τον Νετανιάχου, την ώρα που στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και στις Ηνωμένες Πολιτείες, άρχισαν να εκφράζονται αντιρρήσεις για το σχέδιο πλήρους κατάληψης της Γάζας. Ένα σχέδιο που προκαλεί αντιδράσεις ακόμη και στο εσωτερικό του Ισραήλ, μεταξύ αξιωματικών του IDF και συγγενών ομήρων, καθώς θεωρείται ότι οδηγεί σε εθνοκάθαρση και σε ένα στρατιωτικό αδιέξοδο, εξυπηρετώντας αποκλειστικά τις πολιτικές ανάγκες του Νετανιάχου.

Ενδεικτικό της αυξανόμενης δυσαρέσκειας είναι το γεγονός ότι ακόμη και η Γερμανία, παραδοσιακός σύμμαχος του Ισραήλ λόγω ιστορικών ενοχών, ανέστειλε τις εξαγωγές στρατιωτικού υλικού που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στη Γάζα. Παρά τις πιέσεις που δέχεται ο Φρίντριχ Μερτς, το Βερολίνο διαβεβαίωσε ότι οι βασικές αρχές της πολιτικής του έναντι του Ισραήλ παραμένουν αμετάβλητες.

Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία έχουν προειδοποιήσει το Ισραήλ με την αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κράτους, ενώ μαζί με την Ισπανία και τη Γερμανία ξεκίνησαν ρίψεις ανθρωπιστικής βοήθειας από αέρος στη Γάζα από τις αρχές Αυγούστου. Μια πρακτική που εγκυμονεί κινδύνους για τους αμάχους και λειτουργεί περισσότερο ως ένα μέσο επίδειξης καλής θέλησης προς την κοινή γνώμη, χωρίς να πιέζει ουσιαστικά το Ισραήλ να επιτρέψει την απρόσκοπτη παροχή βοήθειας.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάχθηκε και η Ελλάδα, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να ανακοινώνει ρίψεις 8,5 τόνων βασικών ειδών διατροφής από δύο αεροσκάφη της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας, στις 9 Αυγούστου.

Προηγήθηκε τηλεφωνική επικοινωνία του κ. Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς, όπου ο πρωθυπουργός εξέφρασε την αντίθεσή του στην επέκταση των εχθροπραξιών και επανέλαβε τη θέση της Ελλάδας για λύση δύο κρατών.

Επιπλέον, ο κ. Μητσοτάκης συνομίλησε με τον ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο για τη Λιβύη και τη Μέση Ανατολή, ενώ είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον πρόεδρο του Ισραήλ Ισαάκ Χέρτζογκ, τονίζοντας την ανάγκη για κατάπαυση του πυρός και απρόσκοπτη ανθρωπιστική βοήθεια.

Σημαντική ήταν και η κοινή δήλωση Γαλλίας, Μεγάλης Βρετανίας, Δανίας, Σλοβενίας και Ελλάδας, λίγο πριν από τη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου καταδικάστηκε το σχέδιο Νετανιάχου για επέκταση των στρατιωτικών επιχειρήσεων, καθώς θα παραβίαζε το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και θα έθετε σε κίνδυνο τις ζωές των αμάχων.

Ο Έλληνας επιτετραμμένος στον ΟΗΕ, Ιωάννης Σταματέκος, υπογράμμισε ότι η Ελλάδα καταδικάζει οποιαδήποτε απόπειρα προσάρτησης, χαρακτηρίζοντάς την αντίθετη προς το διεθνές δίκαιο.

Την ίδια στιγμή, αντιδράσεις προκαλεί ο ελλιμενισμός ισραηλινού κρουαζιερόπλοιου σε διάφορα ελληνικά λιμάνια. Μετά τις αντιδράσεις σε Σύρο, Ρόδο και Κρήτη, το πλοίο αναμένεται στο Βόλο και τον Πειραιά, όπου η ΕΛΑΣ έχει λάβει μέτρα για τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας.

Στον Πειραιά, έχουν καλέσει σε διαδηλώσεις το ΠΑΜΕ, το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Πειραιά και διάφορα συνδικάτα, γεγονός που δημιουργεί προβληματισμό στην κυβέρνηση. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη έχει δηλώσει ότι θα συλλαμβάνεται όποιος εμποδίσει πολίτες τρίτων χωρών να εισέλθουν νόμιμα στη χώρα, αλλά η κυβέρνηση ελπίζει σε περιορισμένη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις λόγω της παραμονής Δεκαπενταύγουστου.

Εν κατακλείδι, οι κινήσεις της κυβέρνησης, από τη ρίψη ανθρωπιστικής βοήθειας έως την κοινή δήλωση στον ΟΗΕ, σηματοδοτούν μια προσπάθεια διαφοροποίησης από τη στάση του Ισραήλ, σε μια περίοδο έντονων πιέσεων και αυξανόμενης κριτικής. Θα καταφέρουν να αλλάξουν την εικόνα;