Μπορεί ο πληθωρισμός να δείχνει σημάδια αποκλιμάκωσης, σύμφωνα με τον Εναρμονισμένο Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (ΕνΔΤΚ), όμως η συνεχής αύξηση στις τιμές των τροφίμων τα τελευταία έξι χρόνια δεν επιτρέπει εφησυχασμό.

Η επιβράδυνση του πληθωρισμού δεν σημαίνει μείωση των τιμών, αλλά επιβράδυνση του ρυθμού αύξησής τους. Πτώση των τιμών θα σήμαινε αρνητικό πληθωρισμό, φαινόμενο που παρατηρήθηκε στην Ελλάδα την τριετία 2013-2015 και τη διετία 2020-2021.

Σύμφωνα με την Eurobank, οι τομείς που συνέβαλαν στην αποκλιμάκωση του πληθωρισμού (Αύγουστος-Οκτώβριος 2025) ήταν κυρίως ξενοδοχεία-καφέ-εστιατόρια και στέγαση, νερό, ηλεκτρικό, αέριο και άλλα καύσιμα.

Η σωρευτική μεταβολή των τιμών τα τελευταία έξι χρόνια, περίοδος που περιλαμβάνει την πανδημία, την ενεργειακή κρίση και τις γεωπολιτικές εντάσεις, αποτυπώνει μια ανησυχητική εικόνα. Πρωταγωνιστής είναι η κατηγορία διατροφής και μη αλκοολούχων ποτών με αύξηση 35,3% (33,9% στην Ευρωζώνη).

Ακολουθούν: ξενοδοχεία-καφέ-εστιατόρια (27,2% στην Ελλάδα, 28,5% στην Ευρωζώνη), στέγαση, νερό, ηλεκτρικό, αέριο και άλλα καύσιμα (23,2%, 28,2% στην Ευρωζώνη), ένδυση και υπόδηση (21,2%, 8,8% στην Ευρωζώνη), μεταφορές (14,3%, 20,5% στην Ευρωζώνη), υγεία (12,2%, 11,5% στην Ευρωζώνη), διαρκή αγαθά-είδη νοικοκυριού και υπηρεσίες (11,9%, 16,1% στην Ευρωζώνη), εκπαίδευση (10,7%, 13,1% στην Ευρωζώνη), αναψυχή-πολιτιστικές δραστηριότητες (8,6%, 15,8% στην Ευρωζώνη), άλλα αγαθά και υπηρεσίες (6,7%, 21,2% στην Ευρωζώνη), αλκοολούχα ποτά και καπνός (5,1%, 28,3% στην Ευρωζώνη) και επικοινωνίες (-7,3%, -7,2% στην Ευρωζώνη).

«Ο πληθωρισμός των τροφίμων πλήττει αναλογικά περισσότερο τα νοικοκυριά που βρίσκονται στα χαμηλότερα εισοδηματικά κλιμάκια, καθότι για αυτά τα νοικοκυριά το βάρος των τροφίμων στο καλάθι τους είναι αναλογικά μεγαλύτερο σε σχέση με τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε υψηλότερα εισοδηματικά κλιμάκια», επισημαίνεται.

Επιπλέον, «η κλιματική κρίση αλλά και οι γεωπολιτικές εντάσεις δύνανται να προκαλούν συχνές διακυμάνσεις στο κόστος παραγωγής των τροφίμων οπότε και στις τιμές τους».

Οι κυβερνητικές προσπάθειες να τιθασεύσουν την ακρίβεια δεν έχουν φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Οι τιμές βασικών προϊόντων παραμένουν υψηλές, μειώνοντας το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών. Ενδεικτικά, το κρέας έχει αυξηθεί πάνω από 30%, το γάλα 40% και το βούτυρο 50% σε σύγκριση με την προ-πανδημίας εποχή.

Η ακρίβεια στα τρόφιμα έχει πλέον μετατραπεί σε πρόβλημα επιβίωσης, με τον μισθό και τη σύνταξη να μην επαρκούν για ολόκληρο τον μήνα.

Οι ανατιμήσεις ξεπερνούν την αύξηση των μισθών, οδηγώντας σε μείωση της αγοραστικής δύναμης.

Σύμφωνα με την Eurostat, η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ όσον αφορά τον μέσο μισθό, αλλά στις πρώτες θέσεις σε ό,τι αφορά τις τιμές των βασικών προϊόντων. Η μέση ετήσια αμοιβή πλήρους απασχόλησης στην Ελλάδα είναι περίπου 18.000 ευρώ, πάνω μόνο από τη Βουλγαρία (15.400 ευρώ), ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 39.800 ευρώ.