
Τηγανητές πατάτες: Τι συμβαίνει στο σώμα σας όταν τρώτε πολλές;
Οι τηγανητές πατάτες κατέχουν μια ξεχωριστή θέση στα γεύματά μας, ειδικά στις διακοπές, καθώς συνοδεύουν άψογα κάθε πιάτο.
Παρόλο που η πατάτα θεωρείται ένα θρεπτικό λαχανικό με υψηλή περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες, απαραίτητους για την ενέργεια του οργανισμού, και φυτικές ίνες που προάγουν τον κορεσμό και ρυθμίζουν το σάκχαρο στο αίμα (ιδιαίτερα όταν καταναλώνεται με τη φλούδα), η φήμη της έχει αμαυρωθεί λόγω του τρόπου μαγειρέματος.
Μια πρόσφατη μελέτη από το ιατρικό τμήμα του Harvard (T.H. Chan School of Public Health), που δημοσιεύτηκε αυτή την εβδομάδα, έφερε στο φως ενδιαφέροντα στοιχεία. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η κατανάλωση τριών μερίδων τηγανητών πατατών «σε ανθυγιεινά έλαια» εβδομαδιαίως συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο (περίπου 20%) εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, σε σύγκριση με την κατανάλωση μιας μερίδας την εβδομάδα.
Αντίθετα, ο πουρές, οι βραστές ή οι ψητές πατάτες δεν φάνηκε να αυξάνουν τον κίνδυνο. Επιπλέον, η αντικατάσταση των τηγανητών πατατών με δημητριακά ολικής αλέσεως μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο κατά 2 έως 19%.
Η μελέτη εξέτασε δεδομένα διατροφής και εμφάνισης διαβήτη σε περισσότερους από 205.000 ενήλικες στις ΗΠΑ, σε μια περίοδο τριών δεκαετιών.
Τα αποτελέσματα υπογραμμίζουν ότι ο τρόπος παρασκευής των τροφίμων είναι εξίσου σημαντικός με τα ίδια τα τρόφιμα, όσον αφορά τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, που συνδέεται στενά με την παχυσαρκία και την κακή διατροφή.
Ο Seyed Mohammad Mousavi, ένας από τους ερευνητές, δήλωσε ότι η μελέτη δείχνει πως ο κίνδυνος είναι «εξαρτώμενος από τη δόση» και ξεκινά ακόμη και με λιγότερο από μία μερίδα τηγανητές πατάτες την εβδομάδα. Επίσης, τόνισε ότι δεν είναι όλα τα παρασκευάσματα πατάτας το ίδιο επιβλαβή, με το τηγάνισμα σε λάδι να αποτελεί τον κύριο παράγοντα κινδύνου. Τέλος, ανέφερε ότι η σύγκριση με άλλες πηγές υδατανθράκων έδειξε ότι, εκτός από το λευκό ρύζι, όλες οι άλλες επιλογές ήταν πιο υγιεινές από τις τηγανητές πατάτες.
Συνοψίζοντας, η μελέτη επιβεβαιώνει ότι τόσο το ίδιο το τρόφιμο όσο και η διαδικασία τηγανίσματος, καθώς και η επιλογή για την αντικατάστασή του, παίζουν καθοριστικό ρόλο στον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη.