Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, οι περισσότεροι από τους 24.400 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους λόγω του καύσωνα στην Ευρώπη αυτό το καλοκαίρι, θα ζούσαν σήμερα αν δεν καίγαμε ορυκτά καύσιμα τις τελευταίες δεκαετίες.

Μια πρώτη ανάλυση της θνησιμότητας σε 854 μεγάλες πόλεις δείχνει ότι σχεδόν 25.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην Ευρώπη από την υπερβολική ζέστη αυτό το καλοκαίρι. Η ανθρωπογενής υπερθέρμανση είναι υπεύθυνη για τους δύο στους τρεις θανάτους. Επιδημιολόγοι και κλιματολόγοι απέδωσαν 16.500 από τους 24.400 θανάτους λόγω καύσωνα από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο στην άνοδο της θερμοκρασίας που προκάλεσαν τα αέρια του θερμοκηπίου.

Η ανάλυση διαπίστωσε ότι οι πόλεις έγιναν κατά μέσο όρο 2,2 βαθμούς Κελσίου θερμότερες, γεγονός που αύξησε σημαντικά τον αριθμό των θανάτων λόγω καύσωνα.

Η Φριντερίκε Ότο, κλιματολόγος στο Imperial College London και μία από τους συγγραφείς της έκθεσης, δήλωσε: «Η σύνδεση μεταξύ καύσης ορυκτών καυσίμων, ανόδου της θερμοκρασίας και αυξημένης θνησιμότητας είναι αδιαμφισβήτητη». Η ίδια σημείωσε: «Αν δεν καίγαμε ορυκτά καύσιμα τις τελευταίες δεκαετίες, οι περισσότεροι από τον εκτιμώμενο αριθμό των 24.400 ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους λόγω καύσωνα, αυτό το καλοκαίρι στην Ευρώπη, δεν θα είχαν πεθάνει».

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν στοιχεία από διάφορες πόλεις σχετικά με τη θερμοκρασία και τον αριθμό των θανάτων για να μοντελοποιήσουν την υπερβολική θνησιμότητα κατά τους θερμότερους μήνες του έτους. Στη συνέχεια, συνέκριναν τα αποτελέσματά τους με έναν υποθετικό κόσμο χωρίς κλιματική αλλαγή. Τα στοιχεία προήλθαν από πόλεις όπου ζει σχεδόν το ένα τρίτο του ευρωπαϊκού πληθυσμού.

Διαπίστωσαν ότι η άνοδος της θερμοκρασίας ευθύνεται για το 68% περίπου των εκτιμώμενων θανάτων. Οι ηλικιωμένοι επλήγησαν περισσότερο από τις υψηλές θερμοκρασίες, σύμφωνα με τη μελέτη, με το 85% των νεκρών να είναι άνω των 65 ετών και το 41% ​​άνω των 85 ετών.

Ο Γαρύφαλλος Κωνσταντινούδης, επιδημιολόγος στο Imperial College London και ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, δήλωσε: «Η συντριπτική πλειονότητα των θανάτων λόγω καύσωνα καταγράφονται σε σπίτια και νοσοκομεία. Άτομα με προβλήματα υγείας ωθούνται στα όριά τους». Επίσης τόνισε: «Ωστόσο, στα πιστοποιητικά θανάτου σπάνια υπάρχει αναφορά στον καύσωνα».

Ο Γ. Κωνσταντινούδης τόνισε ότι ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία από τη ζέστη εξακολουθεί να υποτιμάται, παρόλο που έχει αυξηθεί. «Κανείς δεν περιμένει από κάποιον να διακινδυνεύσει τη ζωή του συνεχίζοντας την εργασία του υπό καταρρακτώδη βροχή ή εν μέσω τυφώνων», τόνισε, προσθέτοντας: «Ωστόσο, η ζέστη εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται σχετικά αδιάφορα».

Οι πόλεις της Ευρώπης είναι καλύτερα προετοιμασμένες να αντιμετωπίσουν ακραίες θερμοκρασίες σε σχέση με το 2003, όταν ένα φονικό κύμα καύσωνα προκάλεσε τον θάνατο 70.000 ανθρώπων. Ωστόσο, οι υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης δίνουν μάχη για να ανταποκριθούν στους κινδύνους που συνδέονται με την άνοδο της θερμοκρασίας και τη γήρανση του πληθυσμού.

Οι γιατροί προτείνουν να υπάρξουν τοπικά σχέδια δράσης για τους καύσωνες, να δημιουργηθούν περισσότεροι χώροι πρασίνου στις πόλεις, που είναι πιο ζεστές, και να υπάρχει κλιματισμός σε χώρους όπου ζουν ευάλωτες ομάδες, όπως οι οίκοι ευγηρίας.

Η Μάντλιν Τόμσον, ειδική σε θέματα προσαρμογής στο Wellcome, μη κερδοσκοπικό οργανισμό υγείας, η οποία δεν συμμετείχε στη μελέτη, δήλωσε ότι τα νέα δεδομένα έδειξαν ότι «καμία πόλη στην Ευρώπη δεν είναι άτρωτη» όσον αφορά τους θανάτους από ακραία ζέστη. Τόνισε επίσης: «Αν δεν δράσουμε τώρα, ο αριθμός των νεκρών θα αυξηθεί», προσθέτοντας: «Πρέπει επειγόντως να καταργήσουμε σταδιακά τα ορυκτά καύσιμα και να εφαρμόσουμε πολιτικές που προστατεύουν όσους κινδυνεύουν περισσότερο από τους ολοένα και πιο θανατηφόρους καύσωνες».

Με πληροφορίες από Guardian