«Στον ευρωπαϊκό Βορρά δεν αντιλαμβάνονται ότι τίποτα στη ζωή τους, στην κοινωνία τους, δεν είναι φτιαγμένο για να αντέξει υψηλές θερμοκρασίες και πόσο ευάλωτοι είναι», τονίζει η βραβευμένη περιβαλλοντική δημοσιογράφος Λόρι Γκέρινγκ, υπογραμμίζοντας την πολυπλοκότητα των συνεπειών της αύξησης των υψηλών θερμοκρασιών στον πλανήτη.

Η ίδια εκτιμά ότι είναι θέμα χρόνου να υπάρξει ο πρώτος νεκρός αθλητής σε θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας το καλοκαίρι. Ειδικά σε χώρες όπως η Ελλάδα με θερμό κλίμα, οι πολίτες και οι κυβερνήσεις υποτιμούν τις συνέπειες της αύξησης της «ακραίας ζέστης», όπως αποκαλύπτει η επιστημονική έρευνα τα τελευταία χρόνια.

Η Λόρι Γκέρινγκ συμμετείχε ως ομιλήτρια στο International Journalism Forum που διοργάνωσε το imedD στην Αθήνα. Έχει δημιουργήσει και διηύθυνε για 14 χρόνια την ειδησεογραφική ιστοσελίδα του Thomson Reuters Foundation, εστιάζοντας στις ανθρώπινες επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Επί του παρόντος, είναι συντάκτρια για θέματα ακραίας ζέστης στο Climate Resilience for All, συντονίζοντας την ενημέρωση για τον αυξανόμενο παγκόσμιο κίνδυνο που συνδέεται με την ακραία ζέστη λόγω κλιματικής αλλαγής.

«Οι άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι η ζέστη είναι το βασικό τους πρόβλημα. Νομίζουν ότι ξέρουν πώς να τη διαχειριστούν, ιδίως στις θερμές χώρες. Aυτό που δεν αντιλαμβάνονται είναι ότι η ζέστη θα είναι ολοένα και μεγαλύτερη και οι καύσωνες ολοένα και χειρότεροι από αυτούς που αντιμετώπισαν ως παιδιά», αναφέρει η κ. Γκέρινγκ. Παράλληλα, σημειώνει ότι στις πιο ψυχρές χώρες, όπως ο ευρωπαϊκός Βορράς, δεν αντιλαμβάνονται την ευαλωτότητά τους στις υψηλές θερμοκρασίες.

Έχοντας ζήσει σε πολλά μέρη της Γης, η κ. Γκέρινγκ πιστεύει ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες αντιμετωπίζουν την «ακραία ζέστη» με πιο δημιουργικό τρόπο. «Οι άνθρωποι στον αναπτυσσόμενο κόσμο έχουν συνήθως τις καλύτερες πρακτικές προσαρμογής επειδή είναι αναγκασμένοι να αντιμετωπίζουν παρατεταμένους καύσωνες για μεγάλο διάστημα και με περιορισμένους πόρους. Για παράδειγμα στην Ινδία ή στο Μπανγκλαντές έχουν εξαιρετικές ιδέες για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τη ζέστη, ίσως θα έπρεπε να διδαχθούμε από αυτούς και όχι από εγχώριους “συμβούλους”».

Η κ. Γκέρινγκ τονίζει ότι οι συνέπειες της ακραίας ζέστης δεν καλύπτονται επαρκώς από τα ρεπορτάζ. «Οι καύσωνες δεν είναι ένα ρεπορτάζ που γράφεις μια πολύ ζεστή ημέρα, αλλά ένα θέμα που θα έπρεπε να καλύπτουμε όλο το έτος. Δυστυχώς, συχνά δεν αναγνωρίζονται ως καταστροφή». Επισημαίνει, επίσης, ότι η αύξηση των πάρα πολύ θερμών ημερών οδηγεί σε αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας, ενώ οι έγκυες που βιώνουν παρατεταμένους καύσωνες έχουν αυξημένες πιθανότητες για πρόωρο τοκετό, προεκλαμψία και αποβολή. Επίσης, υπάρχουν επιστημονικές δημοσιεύσεις για κρανιακές και άλλες παραμορφώσεις σε μωρά γυναικών που εκτέθηκαν στα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης σε παρατεταμένη υψηλή θερμοκρασία.

Οι συνέπειες της ακραίας ζέστης επηρεάζουν και τη λειτουργία της κοινωνίας. «Τα τελευταία χρόνια ζω στο Λονδίνο. Το 2022 είχαμε μια σοβαρή πυρκαγιά στην περιοχή γύρω από Λονδίνο και η Πυροσβεστική δεν μπορούσε να δουλέψει, γιατί λόγω καύσωνα είχε αυξηθεί η κατανάλωση νερού κατά 50% και έπεφτε η πίεση στο δίκτυο». Η ακραία ζέστη αναγκάζει να επαναπροσδιοριστεί το μέλλον των αθλημάτων, με τον κίνδυνο θανάτου αθλητή στους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες να είναι υπαρκτός.

Τέλος, η κ. Γκέρινγκ υπογραμμίζει ότι ο κλιματισμός δεν είναι πανάκεια. «Ο κλιματισμός είναι μια εξαιρετική λύση στον καύσωνα, αλλά όσο βασίζεσαι σε ορυκτά καύσιμα ανατροφοδοτούμε το πρόβλημα. Επιπλέον, δεν ξέρουμε αν το δίκτυο ηλεκτροδότησης μπορεί να αντέξει για 3 ή 4 ημέρες μια θερμοκρασία 50 βαθμών, τόσο στην Ελλάδα όσο και οπουδήποτε αλλού». Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να συζητηθούν εναλλακτικές λύσεις σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο.