Τα τοπικά μέσα στην Αργολίδα μετέδωσαν με περηφάνια ότι πυροσβεστικά αεροσκάφη στάλθηκαν σε δασική πυρκαγιά στην Ερμιόνη «κατόπιν ενεργειών» του τοπικού βουλευτή και υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Γιάννη Ανδριανού προς τον υπουργό Κλιματικής Αλλαγής και Πολιτικής Προστασίας Γιάννη Κεφαλογιάννη, βουλευτή Ρεθύμνου.

Αυτή η μικρή είδηση αναδεικνύει τις παθογένειες στην αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών.

Όταν ένας τοπικός παράγοντας μπορεί να επηρεάσει τον επιχειρησιακό σχεδιασμό της δασοπυρόσβεσης, τότε τίθεται σοβαρό ζήτημα για την ύπαρξη ουσιαστικού σχεδιασμού και επιτελικής λειτουργίας. Με άλλα λόγια, η πυρόσβεση δεν μπορεί να εξαρτάται από μηχανισμούς εξυπηρέτησης ψηφοθηρικών συμφερόντων.

Ακόμα κι αν τα εναέρια μέσα στάλθηκαν κατόπιν σχεδιασμού, η εντύπωση που δημιουργείται στα τοπικά μέσα, και κατ' επέκταση στους ψηφοφόρους, είναι ενδεικτική της αντιμετώπισης του ζητήματος από τα κυβερνητικά στελέχη.

Η κυβερνητική ρητορική υπογραμμίζει τις αλλαγές στις πυρκαγιές λόγω της κλιματικής αλλαγής, υπονοώντας ότι πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτές και να ασφαλιζόμαστε ιδιωτικά. Ωστόσο, αυτή η ρητορική φανερώνει απροθυμία για ουσιαστικό σχεδιασμό και προετοιμασία.

Η αλήθεια είναι ότι οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στις δασικές πυρκαγιές είναι γνωστές εδώ και χρόνια: μεγαλύτερες περίοδοι υψηλών θερμοκρασιών, αυξημένη εύφλεκτη ύλη, έντονοι άνεμοι και ταχεία εξάπλωση των πυρκαγιών σε αγροτικές εκτάσεις.

Επίσης, γνωρίζουμε τις αλλαγές στις κοινότητες κοντά στα δάση, την εγκατάλειψη των αγροτικών δραστηριοτήτων και την αύξηση της δόμησης σε επικίνδυνες περιοχές.

Η αποσύνδεση της δασοπυρόσβεσης από τη δασική υπηρεσία εδώ και δεκαετίες αποτελεί διαχρονικό πρόβλημα.

Αυτές οι δυσκολίες δεν αναιρούν την υποχρέωση της κυβέρνησης να διαθέτει εξοπλισμό και προσωπικό για τον περιορισμό των καταστροφών. Θα έπρεπε να αποτιμάται η προσπάθεια με βάση τις φωτιές και τις καταστροφές που αποτρέπονται.

Αντί αυτού, η κυβέρνηση φαίνεται να ενδιαφέρεται περισσότερο για την εικόνα της και την αποφυγή θυμάτων, όπως αποδεικνύεται από τη χρήση του 112. Παράλληλα, μεταθέτει εύκολα την ευθύνη σε άλλους και επικεντρώνεται στην προμήθεια εξοπλισμού με γνώμονα την απορροφησιμότητα κονδυλίων.

Στην πράξη, η ουσιαστική πρόληψη και η πραγματική προετοιμασία απουσιάζουν. Ο επιχειρησιακός σχεδιασμός βασίζεται στον ηρωισμό των πυροσβεστών, των πιλότων, των εθελοντών και στην τοπική κινητοποίηση.

Επιπλέον, ο αρμόδιος υπουργός, αντί να αναλάβει την ευθύνη, επιτίθεται στον δήμαρχο της Πάτρας, Κώστα Πελετίδη.

Όλα αυτά δεν είναι αποκλειστική ευθύνη του υπουργού, αλλά ολόκληρης της κυβέρνησης και του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αποτελούν συνέπεια ενός τρόπου λειτουργίας που δεν λογοδοτεί στους πολίτες και ελπίζει στην έλλειψη εναλλακτικής προοπτικής, μέχρι η φωτιά να φτάσει στην αυλή του καθενός μας.