Οι 180 χώρες που συμμετέχουν στις συνομιλίες για την αντιμετώπιση της μάστιγας της πλαστικής ρύπανσης βρέθηκαν για άλλη μια φορά σε αδιέξοδο, αποτυγχάνοντας να συνάψουν μια δεσμευτική διεθνή συμφωνία. Οι χώρες που παράγουν πετρέλαιο απέρριψαν σθεναρά την επιβολή ορίων στην παραγωγή.

Διπλωμάτες εξέφρασαν την απογοήτευσή τους, ακόμα και τον θυμό τους, για την κατάληξη των δεκαήμερων διαπραγματεύσεων στη Γενεύη, όπως μετέδωσε το Reuters. Οι χώρες που επιδιώκουν μια ισχυρή, νομικά δεσμευτική συνθήκη θεώρησαν ότι το σχέδιο συμφωνίας που παρουσιάστηκε δεν ήταν αρκετά φιλόδοξο.

Η υπουργός Οικολογίας της Γαλλίας, Ανιές Πανιέ-Ρουνασέ, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι στην τελική συνεδρίαση ένιωσε «εξοργισμένη γιατί, παρά τις προσπάθειες πολλών, και την πραγματική πρόοδο στις συνομιλίες, απτά αποτελέσματα δεν επιτεύχθηκαν».

Ο αντιπρόσωπος της Κολομβίας κατήγγειλε ότι η συμφωνία «μπλοκαρίστηκε από έναν μικρό αριθμό χωρών που απλά δεν θέλουν συμφωνία», αναφερόμενος στις χώρες που παράγουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο, τις κύριες πρώτες ύλες για τα πλαστικά.

Ενώ κάποιες χώρες, όπως η Βρετανία, υποστηρίζουν τη συνέχιση των συνομιλιών, άλλες θεωρούν ότι η διαδικασία έχει αποτύχει. «Είναι σαφές ότι η τρέχουσα διαδικασία δεν θα λειτουργήσει» δήλωσε ο εκπρόσωπος της Νότιας Αφρικής, υπογραμμίζοντας την ένταση.

Ο ΟΟΣΑ προειδοποιεί ότι, εάν δεν υπάρξουν αποφασιστικές παρεμβάσεις, η παραγωγή πλαστικών θα εκτιναχθεί στα ύψη, τριπλασιαζόμενη έως το 2060, πνίγοντας κυριολεκτικά τον πλανήτη.

Εκτενείς μελέτες έχουν αποδείξει ότι τα πλαστικά διασπώνται σε μικροσκοπικά σωματίδια, τα οποία ανιχνεύονται πλέον στον αέρα, το νερό, τα τρόφιμα, ακόμα και σε ανθρώπινα όργανα, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου και του πλακούντα των εμβρύων.

Παρόλο που δεν υπάρχουν ακόμη οριστικά συμπεράσματα, υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτά τα σωματίδια και οι χημικές ουσίες που απελευθερώνουν μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τις τροφικές αλυσίδες και την ανθρώπινη υγεία.

Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο The Lancet, η πλαστική ρύπανση συνιστά «σοβαρό αυξανόμενο και υποτιμημένο κίνδυνο» για την υγεία, με κόστος τουλάχιστον 1.5 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.

Στις διαπραγματεύσεις για μια διεθνή συμφωνία, τα ακανθώδη ζητήματα περιλαμβάνουν την επιβολή ορίων στην παραγωγή, τον έλεγχο των παραγωγών πλαστικών και των πρώτων υλών, καθώς και την οικονομική στήριξη προς τις αναπτυσσόμενες χώρες για την εφαρμογή της συνθήκης.

Περισσότεροι από 1.000 αντιπρόσωποι συμμετείχαν στον έκτο γύρο συνομιλιών στη Γενεύη. Στην περσινή σύνοδο στο Μπουσάν της Νότιας Κορέας, πάνω από 100 χώρες συμφώνησαν στην ανάγκη για πλαφόν στην παραγωγή, ενώ μια μικρή ομάδα πετρελαιοπαραγωγών χωρών επιθυμούσε κανόνες που θα εστιάζουν μόνο στην πλαστική ρύπανση.

Η Σαουδική Αραβία, οι ΗΠΑ, η Ρωσία και το Ιράν πρωταγωνιστούν στο λόμπι του πετρελαίου. Όπως αποκαλύφθηκε από το Reuters, η αμερικανική αντιπροσωπεία απέστειλε επιστολή σε άλλες κυβερνήσεις, ζητώντας τους «να μην συμφωνήσουν» σε πλαφόν παραγωγής.

Τον Ιούλιο, ο Guardian ανέφερε ότι οι συνομιλίες υπονομεύονται από τη Σαουδική Αραβία και άλλους παραγωγούς πετρελαίου, οι οποίοι κατηγορούνται για «παρείσφρηση» στις διαπραγματεύσεις και για φραστικές επιθέσεις σε επιστήμονες.