Στα Μποζαΐτικα της Πάτρας, λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο, η μυρωδιά του καμένου είναι ακόμα έντονη. Οι κάτοικοι, άγρυπνοι για δύο βράδια, ξενυχτούν δίπλα σε ένα βυτίο νερού, περιμένοντας το επόμενο χτύπημα της φωτιάς.

Ο Νώντας Κουνιάκης, κάτοικος της περιοχής, είδε τη φωτιά να μπαίνει στο σπίτι του. «Μόλις το είχαμε ασπρίσει. Σε μία εβδομάδα έχουμε γάμο. Παντρεύεται ο γιος μας. Ετοιμάζαμε γλυκά, πίτες, τις μπομπονιέρες», λέει με θλίψη, δείχνοντας τις καμένες μπαλκονόπορτες και τους μαυρισμένους τοίχους.

Η Παναγιώτα Αναστασίου, νοσηλεύτρια, έχασε το σπίτι της στον πρώτο όροφο. «Χωρίς σπίτι είναι λες και έχεις χάσει τα πάντα. Εχω ένα μικρό παιδί, τριών ετών. Πού θα μείνει; Και παράλληλα εργάζομαι», αναρωτιέται απεγνωσμένα.

Οι κάτοικοι επισημαίνουν την έλλειψη συντονισμού και τονίζουν ότι η Πυροσβεστική άργησε να φτάσει, ενώ χρειάστηκε να τροφοδοτηθεί με νερό από ιδιωτικές πηγές. Παρά τις προηγούμενες εμπειρίες με φωτιές στην περιοχή, αυτή τη φορά ένιωσαν την απειλή πιο κοντά από ποτέ.

«Κάηκε η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας. Να το θυμάστε! Ανοίγαμε και βλέπαμε το πράσινο. Τώρα το χάος, κρανίου τόπος», λέει η Πηνελόπη, σύζυγος του κ. Κουνιάκη, περιγράφοντας την αλλαγή στο τοπίο.

Το νεαρό ζευγάρι, που νοίκιαζε το διαμέρισμα, βλέπει τα υπάρχοντά του να έχουν γίνει στάχτη. Μαζί με το σπίτι, έχασαν και ένα χωράφι με ελαιόδεντρα στην Περιστέρα.

Ο Σπύρος Γεωργιόπουλος, ελεύθερος επαγγελματίας, τονίζει ότι το πρόβλημα είναι συλλογικό. «Η Πάτρα είχε ήδη την ανεργία από την αποβιομηχάνιση. Ηταν ήδη μειωμένος ο κύκλος εργασιών. Τώρα τι θα γίνει;»

Ο Παναγιώτης Τσεκούρας, αγρότης και κτηνοτρόφος, είδε τη στάνη του στη Δραγώλενα να καταστρέφεται. «Εγινε καταστροφή. Τα χρήματα για τις τροφές είχαν δοθεί. Εδώ θέλουν όλα επισκευή. Ολα θέλουν από την αρχή», λέει απελπισμένα.

Ο Παναγιώτης Αλεξόπουλος, καθηγητής Ψυχιατρικής, επισημαίνει το ατομικό και συλλογικό τραύμα. «Είναι μεγάλο χτύπημα να βλέπεις το βιος σου να καίγεται. Το τραύμα έχει δύο όψεις: η πρώτη όψη είναι η οξύτητα του γεγονότος, της καταστροφής, και η δεύτερη, το αίσθημα της ανημπόριας». Επιπλέον, τονίζει την έλλειψη οράματος για την πόλη.

Ο Γιώργος Ψωμιάδης, επιχειρηματίας, υπογραμμίζει την έλλειψη ελπίδας και αναπτυξιακού στόχου. Ωστόσο, αναγνωρίζει το ανθρώπινο δυναμικό και το αίσθημα αλληλεγγύης που εκδηλώθηκε κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς.

Οι νέοι της Πάτρας, μέσω της «startup» Givelink, κατάφεραν να συγκεντρώσουν τρόφιμα αξίας άνω των 28.000 ευρώ. «Δεν φάγαμε, δεν κοιμηθήκαμε για 48 ώρες. Εστιάσαμε στην ελπίδα», λέει ο Αντώνης Πολίτης.

Καθώς ο ήλιος δύει, οι κάτοικοι παρακολουθούν μια τελευταία αναζωπύρωση. Οι υποψίες για την έναρξη της πυρκαγιάς εστιάζονται σε έναν στύλο ηλεκτροδότησης. Ένας 19χρονος και ένας 27χρονος συνελήφθησαν για εμπρησμό στα Συχαινά, ενώ ένας 25χρονος συνελήφθη για εμπρησμό κοντά στο Γηροκομείο.