Λίγες μόλις ημέρες μετά τη ΔΕΘ, όπου το ΠΑΣΟΚ φάνηκε να κερδίζει τις εντυπώσεις με την παρουσία του Νίκου Ανδρουλάκη και το προεκλογικό του πρόγραμμα, ερωτήματα εγείρονται για το μέλλον του κόμματος. Στη Θεσσαλονίκη, το ΠΑΣΟΚ έδειξε ότι μπορεί να σταθεί αυτόνομα, χωρίς εξαρτήσεις.

Ωστόσο, η επανεμφάνιση της εσωστρέφειας δημιουργεί προβληματισμούς. Το βασικό ερώτημα είναι αν το ΠΑΣΟΚ έχει την πολυτέλεια για τέτοιες καταστάσεις, ειδικά όταν οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ανάκαμψη και σταθεροποίηση στη δεύτερη θέση, αφήνοντας πίσω την Πλεύση Ελευθερίας. Οι πρόσφατες παρεμβάσεις κορυφαίων στελεχών φαίνεται να αμαυρώνουν το θετικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί.

Αρχικά, οι δηλώσεις της Άννας Διαμαντοπούλου προκάλεσαν αντιδράσεις, κυρίως λόγω της αναφοράς της στην τραγωδία των Τεμπών και στη Μαρία Καρυστιανού. Η φράση «έχουμε, λοιπόν, τώρα την ευθύνη, όχι να γίνουμε η Καρυστιανού, ούτε να γίνουμε Κωνσταντοπούλου», και η αποστροφή της για το πώς «ένα κόμμα που προερχόμαστε από ένα πολύ μεγάλο πολιτικό που έπιανε τις μάζες επί της ουσίας, δεν έβγαζε τις μάζες στον δρόμο, απλά», προκάλεσαν αρνητικούς συνειρμούς. Η κ. Διαμαντοπούλου προσπάθησε να αναδιπλωθεί, υποστηρίζοντας ότι τα λεγόμενά της έγιναν αντικείμενο «κοπτοραπτικής» και ότι επιθυμεί να μην γίνει το ΠΑΣΟΚ «κόμμα διαμαρτυρίας».

Ο Χάρης Καστανίδης απάντησε στην Άννα Διαμαντοπούλου με ανάρτηση, αναφέροντας: «στη μάχη κατά του λαϊκισμού προϋποθέτει ότι αυτοί/ες που θα την δώσουν έχουν επαρκώς κατανοήσει τι είναι λαϊκισμός. Λαϊκισμός δεν είναι η υπεράσπιση του λαϊκού και ο σεβασμός των πληγωμένων ανθρώπων. Ας προσπαθήσουν να μάθουν ξεκινώντας από τον Ernesto Laclau (σ.σ. Ο Ερνέστο Λακλάου (Ernesto Laclau, 6 Οκτωβρίου 1935 – 13 Απριλίου 2014) ήταν Αργεντινός αριστερός μεταμαρξιστής φιλόσοφος».

Επιπλέον, η διπλή παρέμβαση του Παύλου Γερουλάνου, ο οποίος φέρεται να δίνει διορία δύο μηνών στην ηγεσία του κόμματος για αλλαγές, αναζωπύρωσε την εσωκομματική ένταση. Ο κ. Γερουλάνος δήλωσε ότι «δεν μπορεί να σιωπά ένα στέλεχος που έχει απόψεις και αγωνίες».

Μιλώντας για το επικείμενο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Γερουλάνος είπε ότι «πρέπει να είναι ένα συνέδριο ουσίας, το οποίο να εμβαθύνει το πρόγραμμα, το οποίο ήδη έχουμε και το οποίο είναι ένα πολύ ισχυρό πρόγραμμα, και να μην είναι ούτε συνέδριο-φιέστα ούτε συνέδριο αμφισβήτησης».

Η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη, ωστόσο, φαίνεται να αμφισβητεί την ειλικρίνεια των προθέσεων των κ. Γερουλάνου και Διαμαντοπούλου. Εκφράζουν απορία για τη χρονική στιγμή των παρεμβάσεων, ειδικά όταν η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με διάφορα προβλήματα, όπως ο ΟΠΕΚΕΠΕ και τα Τέμπη.

Ενώ το ρεπορτάζ αναφέρει ότι δεν υπάρχει συσχετισμός μεταξύ των παρεμβάσεων, η ζημιά στο κόμμα είναι υπαρκτή. Η προοπτική συνεννόησης φαίνεται δύσκολη, ειδικά στην περίπτωση της Άννας Διαμαντοπούλου, όπου οι διαφορετικές αντιλήψεις για τα σημαντικά ζητήματα δημιουργούν χάσμα. Εάν η εσωστρέφεια και η αμφισβήτηση συνεχιστούν, οι επιπτώσεις στις επιδόσεις του κόμματος θα είναι αναπόφευκτες.

Το συνέδριο του κόμματος, που πιθανότατα θα πραγματοποιηθεί στα τέλη Νοεμβρίου ή αρχές Δεκεμβρίου, αποτελεί μια κρίσιμη ευκαιρία για ξεκαθάρισμα διαφωνιών και αντιρρήσεων. Είναι απαραίτητο να γίνει αντιληπτό ότι μόνο με ενότητα το ΠΑΣΟΚ μπορεί να διεκδικήσει αποτελεσματικά την εξουσία από τη ΝΔ.

Σε κάθε περίπτωση, η μάχη για την εξουσία απαιτεί ένα ενωμένο ΠΑΣΟΚ, έτοιμο να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις και να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πολιτών.