Φάρμακα όπως το Ozempic έχουν βοηθήσει πολλούς ανθρώπους να χάσουν βάρος, ωστόσο, εγείρεται το ερώτημα αν μια δίαιτα μπορεί να επιτύχει τα ίδια αποτελέσματα χωρίς φαρμακευτική αγωγή.

Η εμφάνιση φαρμάκων για την απώλεια βάρους, όπως το Ozempic και το Wegovy, έχει προκαλέσει αίσθηση στον ιατρικό κόσμο τα τελευταία χρόνια. Οι αγωνιστές του υποδοχέα GLP-1 (γλυκαγονόμορφο πεπτίδιο-1) έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικοί στο να βοηθούν τα παχύσαρκα άτομα να χάσουν βάρος, μειώνοντας την όρεξή τους και κατά συνέπεια, την πρόσληψη τροφής. Παράλληλα, μια τάση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προτείνει ότι η κατανάλωση ενός μείγματος βρώμης με νερό και χυμό λάιμ, γνωστό ως "oatzempic", μπορεί να δράσει ως κατασταλτικό της όρεξης και να βοηθήσει στην απώλεια βάρους με παρόμοιο τρόπο.

Η νέα γενιά φαρμάκων για την απώλεια βάρους μιμείται μια διαδικασία που συμβαίνει φυσιολογικά στο σώμα μας. Όταν τρώμε, το έντερό μας παράγει την ορμόνη GLP-1, η οποία αυξάνει τα επίπεδα ινσουλίνης στο αίμα, μειώνει την παραγωγή ζάχαρης από το συκώτι, επιβραδύνει την πέψη και μειώνει την όρεξη. Ο Chris Damman, γαστρεντερολόγος και κλινικός αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, τονίζει ότι οι ορμόνες GLP-1 είναι «κύριοι ρυθμιστές» της μεταβολικής διαδικασίας του σώματος.

Τα δύο κύρια στοιχεία της διατροφής μας που σχετίζονται με το GLP-1 είναι οι φυτικές ίνες και οι πολυφαινόλες. Η Mary Sco, γιατρός και συγγραφέας θεμάτων διατροφής, εξηγεί ότι «οι ίνες είναι η προτιμώμενη τροφή για τα τρισεκατομμύρια βακτήρια που ζουν στο έντερό μας». Όταν τρώμε τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες και πολυφαινόλες, αυτά τα συστατικά μετατρέπονται από το μικροβίωμα του εντέρου μας σε λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας, τα οποία διεγείρουν την παραγωγή GLP-1. Τέτοιες τροφές είναι οι ξηροί καρποί, τα όσπρια, τα φρούτα και τα λαχανικά, ενώ οι πολυφαινόλες βρίσκονται επίσης στα φρούτα, τα λαχανικά και τους ξηρούς καρπούς. Επιπλέον, τα μονοακόρεστα λιπαρά που βρίσκονται στο ελαιόλαδο, το αβοκάντο και τους ξηρούς καρπούς, συνδέονται με την αύξηση του GLP-1.

Έρευνες δείχνουν ότι η πικρή γεύση των τροφών πλούσιων σε πολυφαινόλες ενεργοποιεί τους γευστικούς υποδοχείς μας, οι οποίοι στέλνουν σήματα στο έντερο για την παραγωγή πεπτικών ορμονών, συμπεριλαμβανομένου του GLP-1. Η Sco αναφέρει ότι η φυσική αύξηση των επιπέδων GLP-1 εξαρτάται και από το πώς τρώμε, προσθέτοντας ότι «Υπάρχουν νέες έρευνες που δείχνουν ότι η σειρά με την οποία τρώμε έχει επίσης σημασία». Μια ανασκόπηση του 2020 υποδεικνύει ότι η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε πρωτεΐνες και λαχανικών πριν από τους υδατάνθρακες οδηγεί σε υψηλότερα επίπεδα GLP-1. Επιπλέον, η ώρα της ημέρας που τρώμε μπορεί να επηρεάσει την παραγωγή GLP-1, με έρευνες να υποδεικνύουν ότι ο οργανισμός παράγει περισσότερη GLP-1 όταν τρώμε νωρίς το πρωί.

Ο Damman επισημαίνει ότι οι σύγχρονες δυτικές διατροφές στερούνται των στοιχείων που παράγουν το μεγαλύτερο μέρος της GLP-1 και ότι «Αυτά τα φάρμακα για την απώλεια βάρους αξιοποιούν κάτι θεμελιώδες στον μηχανισμό κορεσμού μας, ο οποίος έχει βραχυκυκλωθεί από τα σύγχρονα υπερ-επεξεργασμένα τρόφιμα». Ενώ μια ισορροπημένη διατροφή και ένας ενεργός τρόπος ζωής αρκούν για κάποιους, για άλλους είναι απαραίτητα τα αγωνιστικά GLP-1. Ο Damman υποστηρίζει ότι «Όλα εξαρτώνται από την αλλαγή συμπεριφοράς, η οποία είναι εξαιρετικά δύσκολη». Η Sco προσθέτει ότι μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, πολυφαινόλες και μονοακόρεστα λίπη μπορεί να είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για τον έλεγχο της όρεξής μας, καθώς «όλοι λαμβάνουμε το σήμα «σταμάτα να τρως».

Ο Damman καταλήγει ότι «Ο κύκλος έχει κλείσει. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν πίσω στην κατανάλωση ολόκληρων τροφών – δεν υπάρχει υποκατάστατο για αυτές». Ο Gary Schwartz, καθηγητής στο Albert Einstein College of Medicine, εξηγεί ότι το διατροφικό μας περιβάλλον έχει αρχίσει να αποτελεί απειλή, λόγω των υπερ-επεξεργασμένων τροφίμων με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και λίπος, τα οποία ενεργοποιούν τις περιοχές ανταμοιβής στον εγκέφαλό μας, οδηγώντας μας να τα καταναλώνουμε σε υπερβολικές ποσότητες.