Μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2009, το Ντουμπάι βρέθηκε σε δύσκολη θέση, με το διεθνές χρηματοοικονομικό του κέντρο να θυμίζει πόλη-φάντασμα. Ένα πακέτο διάσωσης 20 δισ. δολαρίων ήταν απαραίτητο για να ξεπεραστεί η κρίση χρέους. Σήμερα, η εικόνα είναι πολύ διαφορετική: το Ντουμπάι ακμάζει, με τον αριθμό των εταιρειών να έχει υπερδιπλασιαστεί, φτάνοντας τις 7.700, και 47.900 εργαζομένους, 21.000 περισσότερους από το 2020. Η πόλη έχει καταφέρει να προσελκύσει ταλέντα από όλο τον κόσμο.

Ωστόσο, αυτή η επιτυχία έρχεται αντιμέτωπη με τον ανταγωνισμό από το Αμπού Ντάμπι και το Ριάντ. Το Αμπού Ντάμπι, πρωτεύουσα των ΗΑΕ, χρησιμοποιεί το κρατικό επενδυτικό ταμείο του, ύψους 1,7 τρισ. δολαρίων, για να δελεάσει hedge funds και διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων. Παράλληλα, η Σαουδική Αραβία, η μεγαλύτερη οικονομία της περιοχής, εφαρμόζει πολιτικές για να μεταφέρει τους τραπεζίτες στο Ριάντ.

Η επιτυχία του Ντουμπάι έχει επίσης δημιουργήσει εσωτερικές προκλήσεις. Η μαζική εισροή εργαζομένων έχει εκτοξεύσει το κόστος ζωής, με τις τιμές των ακινήτων να έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Πολλοί εργαζόμενοι παραπονούνται ότι οι μισθοί δεν συμβαδίζουν με αυτές τις αυξήσεις. Επιπλέον, η αυξημένη κίνηση στους δρόμους, ειδικά γύρω από το DIFC, έχει γίνει καθημερινός εφιάλτης.

Η ταχεία ανάπτυξη έφερε στην επιφάνεια και ζητήματα αξιοπιστίας. Η εισροή Ρώσων εμπόρων μετά την εισβολή στην Ουκρανία έθεσε τα ΗΑΕ υπό τον έλεγχο της ομάδας χρηματοοικονομικής δράσης (FATF), μιας εποπτικής αρχής κατά του ξεπλύματος χρήματος. Αν και το Ντουμπάι έχει πλέον επιστρέψει σε μια κατάσταση «κανονικότητας», η φήμη του ως κόμβου για ξέπλυμα χρήματος και παράκαμψη κυρώσεων παραμένει.

Παρά τα προβλήματα, το Ντουμπάι συνεχίζει να ρισκάρει, επενδύοντας σε τομείς όπως τα κρυπτονομίσματα, και προσελκύοντας μεγάλες εταιρείες όπως η Binance, το μεγαλύτερο ανταλλακτήριο κρυπτονομισμάτων στον κόσμο. Η ικανότητα του Ντουμπάι να διατηρήσει τον τίτλο της χρηματοπιστωτικής πρωτεύουσας της Μέσης Ανατολής θα εξαρτηθεί από το αν θα μπορέσει να διαχειριστεί τις εσωτερικές πιέσεις, να βελτιώσει τη φήμη του και να παραμείνει ένας τόπος που προσελκύει ταλέντα, όχι μόνο για τις ευκαιρίες, αλλά και για την ποιότητα ζωής. Εάν το Ντουμπάι τελικά «σκοντάψει», το Αμπού Ντάμπι θα μπορούσε να αναλάβει τα ηνία, επωφελούμενο από τους ξένους που αναζητούν μια πιο ήσυχη πόλη.

«Νομίζω ότι το DIFC έχει τελειώσει, εκτός από το ότι είναι ένα ωραίο μέρος για δείπνο», δήλωσε ένας επενδυτής στους FT, υποστηρίζοντας ότι η παγκόσμια αγορά του Αμπου Ντάμπι (ADGM) έχει ένα ελαφρύτερο κανονιστικό καθεστώς που είναι πιο ελκυστικό για τους traders και τους dealmakers.