Μια νέα μελέτη, δημοσιευμένη στο έγκριτο περιοδικό Science Advances, «ρίχνει φως» στους μηχανισμούς με τους οποίους η συστηματική ενασχόληση με τη μουσική ενισχύει την ικανότητα εστίασης, ακόμη και σε περιβάλλοντα γεμάτα θορύβους.

Ερευνητές από το Ινστιτούτο Karolinska στη Σουηδία και το MIT στις ΗΠΑ, μελέτησαν τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος επεξεργάζεται πολλαπλά ηχητικά ερεθίσματα ταυτόχρονα. Χρησιμοποίησαν τη μέθοδο «frequency tagging» και προηγμένες τεχνικές για την καταγραφή των νευρικών αποκρίσεων σε πραγματικό χρόνο.

Στο πείραμα συμμετείχαν δύο ομάδες εθελοντών, αποτελούμενες από 28 και 20 άτομα αντίστοιχα. Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να ακούσουν δύο μελωδίες ταυτόχρονα και να επικεντρωθούν μόνο στη μία. Όσοι είχαν μουσική εκπαίδευση, διέπρεψαν σε αυτό το έργο, επιδεικνύοντας ισχυρότερα «σήματα συγκέντρωσης» στον εγκέφαλό τους.

Η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Cassia Low Manting, από το Τμήμα Κλινικής Νευροεπιστήμης του Ινστιτούτου Karolinska, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν ότι η μουσική εκπαίδευση ενδυναμώνει την ικανότητα του εγκεφάλου να συγκεντρώνεται ακόμη και σε συνθήκες απόσπασης».

Η ίδια τόνισε επίσης τις ευρύτερες προοπτικές της μουσικής, λέγοντας: «Είναι ενδιαφέρον να βλέπουμε πως η μουσική εκπαίδευση δεν βελτιώνει μόνο την ακουστική αντίληψη, αλλά και τη δυνατότητα του εγκεφάλου να διατηρεί την προσοχή στο χρόνο. Αυτό μπορεί να έχει εφαρμογές στην εκπαίδευση και στην αποκατάσταση, όπου η μουσική θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως εργαλείο για την ενίσχυση της προσοχής και του γνωστικού ελέγχου».

Οι συγγραφείς της μελέτης επισημαίνουν ότι η μουσική εκπαίδευση φαίνεται να ενισχύει τα νευρωνικά κυκλώματα των μετωποβρεγματικών περιοχών. Αυτό οδηγεί σε βελτίωση της επιλεκτικής προσοχής, μείωση των περισπασμών και διατήρηση της συγκέντρωσης σε βάθος χρόνου, όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά στο Science Advances.

Η έρευνα κατέγραψε επίσης, ότι ο προμετωπιαίος φλοιός, το κέντρο ελέγχου της προσοχής, παρουσιάζει αυξημένη δραστηριότητα σε άτομα με μουσική κατάρτιση.

Οι ερευνητές τονίζουν ότι, αν και τα δεδομένα υποδεικνύουν ότι η μουσική ενισχύει τη γνωστική λειτουργία, δεν αποδεικνύεται απόλυτα η αιτιώδης σχέση. Για να απαντηθεί οριστικά το ερώτημα, απαιτούνται μακροχρόνιες μελέτες.

Παράλληλα, προτείνουν να διερευνηθεί εάν η εξάσκηση σε συγκεκριμένα μουσικά όργανα συμβάλλει στην καλύτερη διαχείριση των ήχων που σχετίζονται με αυτά, καθώς και να διερευνηθούν οι νευροχημικές βάσεις αυτών των διαφορών.