Λίγο μετά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, ο πρόεδρος της Γαλλίας, Εμμανουέλ Μακρόν, εξέπληξε τους εταίρους του με την πρόταση να επιχειρήσει η Ευρώπη να επανασυνδεθεί με τον Βλαντίμιρ Πούτιν, μια κίνηση που φέρεται να ενόχλησε τον καγκελάριο Μερτς.

Η πρόταση Μακρόν φάνηκε να έρχεται σε αντίθεση με το γενικότερο πνεύμα των ευρωπαϊκών αποφάσεων. Το Βερολίνο επιδιώκει μια πιο σκληρή στάση απέναντι στη Μόσχα, αυξάνοντας την πίεση προς τον Πούτιν, με στόχο να τον αναγκάσει σε υποχωρήσεις.

Η ρωσική πλευρά απάντησε θετικά, δηλώνοντας ετοιμότητα για διάλογο, υπό την προϋπόθεση ότι οι Ευρωπαίοι θα σεβαστούν τα ρωσικά συμφέροντα.

Το Παρίσι χαιρέτισε αυτήν την απάντηση, χωρίς να προβεί σε περισσότερες λεπτομέρειες, αφήνοντας ανοιχτό το ερώτημα για το αν έχουν ξεκινήσει ήδη κάποιες προκαταρκτικές συζητήσεις.

Παραμένουν πολλά ερωτήματα σχετικά με τη σύνθεση μιας πιθανής "ευρωπαϊκής ομάδας διαλόγου" και το περιεχόμενο των συνομιλιών. Ο Μακρόν, αν και πρωτοστάτησε στην ιδέα, είναι απίθανο να ρισκάρει ένα μοναχικό ταξίδι στη Μόσχα.

Επιθυμεί να εμφανιστεί ως "πρώτος μεταξύ ίσων" σε μια συλλογική πρωτοβουλία. Επίσης, οι εικόνες από τις προηγούμενες συναντήσεις του με τον Πούτιν, όπου τους χώριζε ένα τεράστιο τραπέζι, έχουν αποτυπωθεί στη μνήμη του, υπενθυμίζοντας τις μάταιες προσπάθειές του να αποτρέψει την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Η αμήχανη εντύπωση που δημιουργήθηκε τότε, μετατράπηκε σε βεβαιότητα για την πρόθεση του ρώσου προέδρου να υποτιμήσει τους Ευρωπαίους, και ειδικά τη μοναδική πυρηνική δύναμη της Ευρώπης, τη Γαλλία, η οποία, μέσω του Μακρόν, μιλά συχνά για "στρατηγική αυτονομία από τις ΗΠΑ" και διεκδικεί τον ρόλο του προστάτη της Ευρώπης.

Εν μέσω εσωτερικών προκλήσεων, ο Μακρόν επανέρχεται με φιλόδοξα σχέδια ενίσχυσης του στρατεύματος, υποστηρίζοντας ότι η αντιμετώπιση των σύγχρονων απειλών απαιτεί ισχύ και φόβο.

Στο πλαίσιο αυτό, ανακοίνωσε το σχέδιο για τη ναυπήγηση ενός νέου, υπερσύγχρονου πυρηνικού αεροπλανοφόρου, σχεδόν διπλάσιου σε μέγεθος από το "Σαρλ ντε Γκωλ", το καμάρι του γαλλικού στόλου. Το κόστος του αγγίζει τα 10 δισεκατομμύρια, σε μια χώρα που δυσκολεύεται να ελέγξει τα ελλείμματά της και θα υποδεχθεί τη νέα χρονιά χωρίς προϋπολογισμό.

Με αυτές τις κινήσεις, το Παρίσι στέλνει το μήνυμα ότι επιθυμεί να διατηρήσει την στρατιωτική πρωτοκαθεδρία στην Ευρώπη και να μην αφήσει την υπόθεση του τερματισμού του πολέμου στην Ουκρανία αποκλειστικά στις ΗΠΑ και τη Ρωσία.

Το μήνυμα αυτό απευθύνεται προς τον Τραμπ, τον Πούτιν, τον Ζελένσκι και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, ακόμα και προς κάποιους στο Λονδίνο, που οραματίζονται ένα διαφορετικό ΝΑΤΟ υπό "βρετανική ηγεσία".

Στη Γερμανία, ορισμένοι φαίνεται να βρίσκουν την ιδέα της επανέναρξης του διαλόγου με τη Μόσχα ριψοκίνδυνη, αλλά ενδιαφέρουσα.

Ο Αλεξάντερ Χόφμαν, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας των Βαυαρών Χριστιανοκοινωνιστών, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι "η Ευρώπη πρέπει να έχει την εικόνα ενός παίκτη σε αυτό το πεδίο δράσης".

Παρά το γεγονός ότι μέχρι πρόσφατα απέρριπταν κάθε επαφή με το Κρεμλίνο, αυτό δεν πρέπει να αποτελεί εμπόδιο, μιας και δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο ίδιος ο Μακρόν αποκαλούσε τον Πούτιν "αρπακτικό", προκαλώντας την αντίδραση της Μόσχας.