Η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής κρίσης στέγασης. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, σχεδόν ένα στα τρία ελληνικά νοικοκυριά αντιμετωπίζει υπέρμετρο οικονομικό βάρος για τη στέγη του.

Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στις μεγαλουπόλεις: ακόμα και στην ύπαιθρο, το ¼ των κατοικιών επιβαρύνεται δυσανάλογα από στεγαστικά έξοδα.

Η χώρα κατέχει τη χειρότερη επίδοση στην ΕΕ όσον αφορά την αναλογία κόστους στέγασης προς εισόδημα, ξεπερνώντας χώρες όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Πορτογαλία.

Η οικονομική πίεση στις κατοικίες αυξάνεται ραγδαία. Το 2024, οι Έλληνες δαπάνησαν κατά μέσο όρο 35,2% του εισοδήματός τους για στέγη, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην ΕΕ είναι περίπου 20%.

Οι τιμές των κατοικιών αυξήθηκαν κατά 6,19% το πρώτο τρίμηνο του 2025, και τα ενοίκια στις μεγάλες πόλεις σκαρφάλωσαν σχεδόν 9%.

"Ακόμα και εργαζόμενοι με πλήρη απασχόληση δυσκολεύονται να ενοικιάσουν αξιοπρεπή κατοικία", λέει χαρακτηριστικά 32χρονη κάτοικος της Αθήνας. "Τα σπίτια αγοράζονται από επενδυτές, όχι από οικογένειες".

Η κρίση στέγασης δεν είναι πια αριθμοί – είναι καθημερινότητα:

Οι ειδικοί προτείνουν ένα ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο στέγασης που θα περιλαμβάνει:

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην έκθεσή της του Οκτωβρίου 2025, καλεί την Ελλάδα να «επανεπενδύσει σε μακροπρόθεσμους μηχανισμούς στεγαστικής προσιτότητας», προειδοποιώντας πως η στέγη είναι πλέον ο κύριος παράγοντας κοινωνικών ανισοτήτων στην Ευρώπη.

Η στέγαση δεν είναι πολυτέλεια – είναι δικαίωμα. Ωστόσο, τα στοιχεία δείχνουν ότι στην Ελλάδα του 2025, ολοένα και περισσότεροι πολίτες βλέπουν αυτό το δικαίωμα να εξανεμίζεται.

Χωρίς άμεσες και συντονισμένες πολιτικές, η χώρα κινδυνεύει να αποτελέσει το επίκεντρο της ευρωπαϊκής στεγαστικής κρίσης – ένα πρόβλημα που δεν θα το επιλύσουν οι αγορές, αλλά η πολιτική βούληση.