«Η φράση “σιγά μην σκίσεις κανένα καλσόν”, προέρχεται από τη γυναικεία εργατική τάξη, της περιόδου του 50′ – 60′ ως αντισύμβολο αστικής ευπρέπειας και δήθεν καθαρών χεριών. Είναι ταξική και όχι σεξιστική» ανέφερε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, πυροδοτώντας έντονες συζητήσεις.

Η ίδια, σε παρέμβασή της στη Βουλή κατά τη συζήτηση κύρωσης του κρατικού προϋπολογισμού του 2026, δήλωσε: «Εγώ προσωπικά “έχω σκίσει πολλά καλσόν” και θέλω να πω προς τους αμαθείς, ημιμαθείς και όλους τους υποκριτικά ευαίσθητους, γιατί ετέθη ένα μείζον θέμα από έναν ακραίο σεξιστή, τον Μακάριο Λαζαρίδη, που πριν από σχεδόν δύο χρόνια μου είπε “εσύ δεν έχεις παιδιά και δεν μπορείς να μιλάς για τα Τέμπη”… ετέθη λοιπόν ζήτημα ότι η φράση “σιγά μη σκίσετε κανένα καλσόν”, είναι σεξιστική».

Η κυρία Κωνσταντοπούλου υπογράμμισε την ανάγκη να θυμούνται «οι διάφοροι υποκριτικά ευαίσθητοι και ειδικά όσοι έχουν πολλαπλές ευαισθησίες και για τις γυναίκες και για την εργατική τάξη και για τα καλσόν, να θυμούνται ότι κάποιες γυναίκες, ειδικά αυτές της κλωστοϋφαντουργίας κατακτήσανε πολλά δικαιώματα με αίμα και κάποιες γυναίκες επίσης διαχρονικά στην ιστορία, δεν φοράγανε καλσόν. Ήταν εργαζόμενες, φοράγανε χοντρές κάλτσες ή ήταν ξυπόλητες. Η φράση λοιπόν “σιγά μην σκίσεις κανένα καλσόν”, προέρχεται από τη γυναικεία εργατική τάξη, της περιόδου του 50′ – 60′ ως αντισύμβολο αστικής ευπρέπειας και δήθεν καθαρών χεριών. Είναι ταξική και όχι σεξιστική».

Η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας τόνισε ότι τα παραπάνω τα λέει «σε απάντηση όλης αυτής της υποκριτικής πολιτικής ορθότητας που παρασύρει και ανθρώπους που θέλουν να υπερασπιστούν τα δικαιώματα. Έχω δώσει στη ζωή μου διαχρονικά πολλές μάχες, για τα δικαιώματα, για να αφήσω να κακοποιούν την αλήθεια και την ιστορία, κάποιοι ακραίοι φασίστες και σεξιστές».

Απευθυνόμενη στον υπουργό Πολιτικής Προστασίας Γιάννη Κεφαλογιάννη, η Ζωή Κωνσταντοπούλου ανέφερε ότι το κόμμα της και η ίδια προσωπικά έχουν κάνει αγώνα για την ενίσχυση της πολιτικής προστασίας, καθώς και για το έμψυχο δυναμικό της, «και την μονιμοποίηση των εποχικών πυροσβεστών γιατί οι ανάγκες δεν είναι εποχικές».

Στη συνέχεια, η κ. Κωνσταντοπούλου έθεσε στον κ. Κεφαλογιάννη ένα μείζον θέμα, όπως είπε, που αφορά «την πτώση ενός νέου ανθρώπου στο φαράγγι Αμπά». Σύμφωνα με την ίδια, «ο άνθρωπος αυτός περίμενε επί 23 ώρες να διασωθεί, από ένα ελικόπτερο που δεν ήρθε ποτέ. Οι εξηγήσεις που δόθηκαν, μου θύμισαν το ελικόπτερο που δεν ήρθε ποτέ, για την Εβίτα που πήδηξε από τον βράχο για να σωθεί από τη φωτιά στο Μάτι. Τι συνέβη κύριε υπουργέ;», αναρωτήθηκε η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας και συμπλήρωσε ότι «παρόλες τις εξαγγελίες του προϋπολογισμού, η ανθρώπινη ζωή εξακολουθεί να αποδεικνύεται αναλώσιμη και ευτελούς αξίας».