Το Μέγαρο Μαξίμου, στην προσπάθειά του να αποφύγει μια πιθανή σύγκρουση με τον πρώην πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή, φαίνεται να φτάνει στα όρια της αυτογελοιοποίησης. Όλα ξεκίνησαν από την ομιλία του Κώστα Καραμανλή σε εκδήλωση για την Άννα Ψαρούδα-Μπενάκη, η οποία αναμενόταν με μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς είχε αρκετό καιρό να προβεί σε δημόσια παρέμβαση. Στην ομιλία του, ο πρώην πρωθυπουργός έστρεψε, με προσεκτικό τρόπο, τα βέλη του προς την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό.

Η πρώτη αντίδραση από το Μαξίμου ήρθε μέσω «στελεχών», τα οποία επέλεξαν να ερμηνεύσουν τις προειδοποιήσεις του πρώην πρωθυπουργού κατά το δοκούν και να εξαπολύσουν επίθεση προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Με μια χαρακτηριστικά αστεία διαρροή, τα ίδια στελέχη υποστήριξαν ότι «δηλώσεις περί μη εμπιστοσύνης στη δικαιοσύνη, καθώς και επιθέσεις εναντίον της, από όλο και περισσότερα στελέχη της αντιπολίτευσης καθιστούν τις επισημάνσεις του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή παραπάνω από επίκαιρες».

Ωστόσο, η αμηχανία είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, καθώς είναι ξεκάθαρο πως ο Κώστας Καραμανλής, παρότι χρησιμοποίησε προσεκτικό λόγο, δεν έκανε καμία ειδική αναφορά στην αντιπολίτευση ή εν γένει στο πολιτικό σύστημα. Αντιθέτως, αναφέρθηκε σε «κυβερνήσεις» που αγνοούν τις ανάγκες της κοινωνίας και δεν καταλαβαίνουν τις αγωνίες της, αλλά και σε ευαίσθητους θεσμούς που χειραγωγούνται και σε ένα κοινοβούλιο που υποβαθμίζεται.

Ειδικότερα, ο πρώην πρωθυπουργός ανέφερε: «Η πολιτική ομαλότητα, ιδιαίτερα η κοινοβουλευτική δημοκρατία, έχουν ως θεμελιώδες προαπαιτούμενο την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών, την εμπέδωση κράτους δικαίου, την ουσιαστική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.

Όταν αυτά αμφισβητούνται, όταν ένα πολύ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας και μάλιστα διαρκώς διευρυνόμενο, πιστεύει ότι αυτά δεν ισχύουν, ότι οι ευαίσθητοι θεσμοί χειραγωγούνται, ότι το κοινοβούλιο υποβαθμίζεται, ότι οι κυβερνήσεις αγνοούν τις ανάγκες της και δεν καταλαβαίνουν τις αγωνίες της, ότι οι ισχυροί δεν ελέγχονται, ότι η αυστηρότητα του κράτους εξαντλείται επί των λιγότερο ευνοημένων πολιτών τότε έχουμε κρίση. Κρίση απαξίωσης, κρίση απονομιμοποίησης, κρίση αμφισβήτησης και απόρριψης του θεσμικού πλαισίου και του πολιτικού συστήματος. Τα φαινόμενα αυτά είναι υπαρκτά, δεν απέχουν από την κρατούσα σήμερα κοινωνική αντίληψη και διεθνώς και στην Ευρώπη και στην χώρα μας.

Η αποκατάσταση του σεβασμού και της εμπιστοσύνης των πολιτών απαιτεί εργώδη και τιτάνια προσπάθεια. Αν αποβεί ανέφικτη ή άκαρπη οδεύουμε προς μείζονα θεσμική κρίση. Αν υποτιμηθεί ή αγνοηθεί βαδίζουμε ολοταχώς σε πολιτική κρίση πρώτου μεγέθους. Σημειώνω, ότι η ιστορία μάς διδάσκει ότι τέτοιου είδους κρίσεις, στην περίπτωση της Ελλάδας λόγω πρωτίστως γεωπολιτικών συνθηκών, συμπίπτουν σχεδόν πάντοτε με εθνικές κρίσεις».

Στην εκδήλωση έδωσε το «παρών» και ο Αντώνης Σαμαράς, στέλνοντας επίσης, σιωπηρά, ένα ακόμη μήνυμα, καθώς πριν από μερικές ημέρες δεν παραβρέθηκε στην παρουσίαση στο Ωδείο Αθηνών, εκεί όπου είχαν βρεθεί τόσο ο Κώστας Καραμανλής όσο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Το Μαξίμου, πάντως, δεν έχει, προς το παρόν, σχολιάσει αυτή την παρουσία.