Έπειτα από χρόνια ανασκαφών και προσπαθειών, το Ανάκτορο της Πέλλας, γενέτειρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, είναι πλέον επισκέψιμο. Τα εγκαίνια του αρχαιολογικού χώρου, έκτασης περίπου 70 στρεμμάτων, πραγματοποιήθηκαν σήμερα με την παρουσία της υπουργού Πολιτισμού, Λίνας Μενδώνη.

Η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πέλλας, Ελισάβετ Τσιγαρίδα, τόνισε ότι «η ανασκαφή του Ανακτόρου ξεκίνησε το 1959 και, λόγω της τεράστιας έκτασής του και της μεγάλης κλίμακας λιθαρπαγής, ήταν ιδιαίτερα δύσκολη και μακρόχρονη, με χρονική ασυνέχεια που φτάνει έως σήμερα». Η ίδια ανέφερε ότι το 2014, όταν ανέλαβε τα καθήκοντά της, «δεν φαινόταν σχεδόν τίποτα», υπογραμμίζοντας την ανάγκη να διασωθεί και να αναδειχθεί αυτό το σημαντικό μνημείο.

Το ανάκτορο, που οικοδομήθηκε σε διαδοχικές φάσεις από την εποχή του Φιλίππου Β΄ έως την ελληνιστική περίοδο, περιλάμβανε επτά κτήρια. Στους χώρους του στεγάζονταν οι επίσημοι χώροι υποδοχής, οι ανδρώνες για τα συμπόσια, οι χώροι του συμβουλίου των Μακεδόνων, τα βασιλικά διαμερίσματα, η παλαίστρα και βοηθητικά κτίσματα. Δυστυχώς, μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση το 168 π.Χ., λεηλατήθηκε και εγκαταλείφθηκε.

Παράλληλα με τον αρχαιολογικό χώρο, εγκαινιάστηκε και ένα σύγχρονο κτήριο υποδοχής επισκεπτών. Αυτό το κέντρο πληροφόρησης θα παρέχει αναλογικά και ψηφιακά εκθέματα, ώστε να διευκολύνει την κατανόηση του χώρου, τα κατάλοιπα του οποίου, όπως τόνισε η υπουργός Πολιτισμού, δεν είναι εύκολα αναγνώσιμα για τον επισκέπτη. Η κ. Μενδώνη ανέφερε επίσης ότι το κέντρο θα εξοπλιστεί πλήρως έως την 1η Απριλίου 2026, ενώ από τη νέα τουριστική περίοδο θα λειτουργεί ηλεκτρονικό εισιτήριο.

Ο δήμαρχος Πέλλας χαρακτήρισε την ημέρα «σπουδαία» για την περιοχή, ενώ έθεσε ζητήματα που αφορούν και άλλα μνημεία της περιοχής.

Επιπλέον, δύο μαρμάρινα αγάλματα ελληνιστικών χρόνων, που βρέθηκαν στην Αγορά της Πέλλας, παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στο κοινό, αφού αποκαταστάθηκαν μετά από πολυετή εργασία συντήρησης. Τα γλυπτά αυτά, που εντοπίστηκαν το 2015, απεικονίζουν μια ανδρική μορφή, πιθανότατα Σειληνό, και ένα ανάθημα σε θεότητα.

Η αρχαιολόγος Μαρία Λιλιμπάκη-Ακαμάτη, εξήγησε ότι το άγαλμα του Σειληνού βρέθηκε σε χώρο λατρευτικού χαρακτήρα και ότι «είναι σπάνιο, ιδιαίτερα σημαντικό και διατηρεί ίχνη χρωμάτων».

Η κ. Μενδώνη χαρακτήρισε τα αγάλματα «μοναδικά», τονίζοντας τη συμβολή των αρχαιολόγων στο πολιτιστικό απόθεμα της χώρας. «Όλον αυτόν τον ανεκτίμητο πλούτο τον οφείλουμε στους αρχαιολόγους», ανέφερε χαρακτηριστικά.