Ο Γιώργος Νταλάρας, ανήμερα των Χριστουγέννων, μίλησε στο «Στούντιο 4» και τον δημοσιογράφο Κωνσταντίνο Κούρο, κάνοντας μία αναδρομή στην μακρόχρονη επαγγελματική του πορεία στη μουσική, και εξομολογήθηκε την ευγνωμοσύνη του για τη σύζυγό του, Άννα.

«Χωρίς την Άννα θα ήμουν σχεδόν ένα τίποτα. Ήμουν ένα χαμίνι του δρόμου. Ήμουν υπερκινητικός από παιδί, δεν κάθισα ποτέ και άρχισα να μπαίνω σε επικίνδυνα μονοπάτια. Ρίσκαρα πολλά πράγματα, έτρεχα πολύ με τις μοτοσυκλέτες και τα αυτοκίνητα από μικρό παιδί. Νομίζω ότι είμαι από τους πιο τυχερούς ανθρώπους. Θα μπορούσα να έχω σκοτωθεί 5-6 φορές. Πολύ ακραίος, ήμουν ένα παλιόπαιδο», περιγράφει ο Γιώργος Νταλάρας.

Ο τραγουδιστής παραδέχεται με ειλικρίνεια: «Η πατρότητα με άλλαξε πολύ. Σταμάτησα πολλά γκάζια, είναι ένα αίσθημα ευθύνης. Όταν είσαι μόνος σου, λες “κάνω ό,τι θέλω”. Όταν έχεις πίσω σου ένα παιδί, αυτό το παιδί είναι αλλιώς. Το να είμαι παππούς είναι μια τρέλα».

Αναφερόμενος στις θυσίες που έκανε για την καριέρα του, εξομολογείται: «Έχω στερηθεί περισσότερη παρέα. Με φίλους που με φωνάζανε να βγούμε να παίξουμε κι εγώ έλεγα όχι, γιατί πρέπει να μάθω δυο τραγούδια. Έχω χάσει τέτοια πράγματα. Έχω στεναχωρήσει ανθρώπους “γιατί δεν ήρθες πάλι, σου είπαμε και δεν ήρθες”. “Ναι, καλά θα πάμε την άλλη φορά”. Αλλά και ξενυχτάω και κουράζομαι, δεν τα αποφεύγω αυτά. Ίσως κουράζομαι πολύ, πιο πολύ από ό,τι αν ξενυχτούσα ας πούμε με κάποιες παρέες έτσι απλώς περιμένοντας να περάσουν οι ώρες. Ξενυχτάω δουλεύοντας και αυτό πολλές φορές είναι εξουθενωτικό».

Κλείνοντας, τονίζει: «Όλα έχουν κόστος. Άμα θες να κάνεις μια δουλειά όπως θέλεις εσύ, έχεις κόστος. Μερικές φορές γίνομαι και κακός. Δηλαδή με ποια έννοια; Έχω πει σε κάποιον “Σε παρακαλώ, 2:00 με 4:00 δεν θέλω τίποτα”. Και έρχονται. “Ναι αλλά χτυπάει την πόρτα”. Όχι! Δεν θέλω. Το καταλαβαίνεις; Δηλαδή γίνομαι κακός. Και αγενής. Ναι. Άρα χάνω πράγματα».