Η Γαλλία αντάλλαξε την πιθανότητα άμεσου πολιτικού χάους με τη βεβαιότητα μιας παρατεταμένης δημοσιονομικής κρίσης, καθώς ο πρωθυπουργός Σεμπαστιάν Λεκορνί μεταβίβασε μεγάλο μέρος της δημοσιονομικής ευθύνης στο κοινοβούλιο και ανέστειλε την ιστορική μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού προγράμματος του προέδρου Μακρόν. Παρά το αυξανόμενο χρέος, η Γαλλία δεν υφίσταται σημαντικές πιέσεις, καθώς οι αγορές παραμένουν ήρεμες και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν δείχνουν διάθεση παρέμβασης.

Ο Λεκορνί φαίνεται να έχει βρει έναν τρόπο για να περάσει κάποια μορφή προϋπολογισμού από το κοινοβούλιο, δίνοντας στους νομοθέτες τη δυνατότητα να τροποποιήσουν τα σχέδιά του κατά βούληση. Ο προϋπολογισμός στοχεύει σε περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων ύψους περίπου 30 δισεκατομμυρίων ευρώ, με σκοπό τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 4,7% το επόμενο έτος, ένα ποσοστό που βασίζεται σε αισιόδοξες προβλέψεις. Ο ίδιος ο Λεκορνί έχει δηλώσει ότι θα ήταν ικανοποιημένος με ένα έλλειμμα 5%. Οι αντιμαχόμενες παρατάξεις στο κοινοβούλιο, η Ακροδεξιά, η Αριστερά και το κόμμα του Μακρόν, είναι απίθανο να συμφωνήσουν σε κάτι άλλο εκτός από περισσότερες δαπάνες ή λιγότερους φόρους. Επιπλέον, η αναστολή των μεταρρυθμίσεων στο συνταξιοδοτικό σύστημα καθιστά λιγότερο πιθανή την εφαρμογή της πολιτικής στην τρέχουσα μορφή της.

Οι πιθανότητες αποπομπής του πέμπτου πρωθυπουργού του Μακρόν έχουν μειωθεί, αλλά η Γαλλία θα παραμείνει στην τρέχουσα δημοσιονομική της κατάσταση μέχρι τις εκλογές του 2027 και μετά, χωρίς σημαντική αντίδραση από την υπόλοιπη Ευρώπη. Οι επενδυτές ομολόγων φαίνονται καθησυχασμένοι από τη μείωση του κινδύνου πρόωρων εκλογών, με τις αποδόσεις των 10ετών ομολόγων να μειώνονται μετά την ομιλία του Λεκορνί. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν επιθυμεί να εμπλακεί σε διαμάχη με τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε. εν μέσω πολιτικής κρίσης. Όσο η Γαλλία διατηρεί την εικασία ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού της θα επιστρέψει στο επιτρεπόμενο από την Ε.Ε. 3% έως το 2029, οι Βρυξέλλες μπορούν να προσποιούνται ότι ο στόχος θα επιτευχθεί.

Η ΕΚΤ διαθέτει θεωρητικά εργαλεία για την αντιμετώπιση μιας πιθανής κρίσης χρέους, όπως οι άμεσες νομισματικές συναλλαγές, που απαιτούν ένα σκληρό δημοσιονομικό σχέδιο από το Παρίσι, ή το μέσο προστασίας της μετάδοσης για την αντιμετώπιση των "αδικαιολόγητων" κινήσεων της αγοράς. Ωστόσο, η ΕΚΤ έχει αφήσει να εννοηθεί ότι δεν θα χρησιμοποιήσει αυτά τα εργαλεία για να βοηθήσει τη Γαλλία να αντιμετωπίσει τη λανθασμένη πολιτική της, και μπορεί να τα ενεργοποιήσει μόνο εάν τα γαλλικά προβλήματα επεκταθούν στις αγορές χρέους άλλων χωρών.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους δημοσιονομικούς «χωροφύλακες» της Ευρώπης είναι η έλλειψη μιας ισχυρής κυβέρνησης στη Γαλλία τους επόμενους 18 μήνες. Ο Λεκορνί έχει σχεδόν παραιτηθεί από τις δημοσιονομικές ευθύνες του, και τα αντιμαχόμενα κόμματα θα είναι απασχολημένα με την προετοιμασία για τις εκλογές του 2027. Ο τελευταίος προϋπολογισμός μπορεί να αποφύγει μια άμεση κρίση, αλλά όχι μια μακροπρόθεσμη αναμέτρηση.