Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, βρίσκεται αντιμέτωπη με πολλαπλές προκλήσεις, καθώς προσπαθεί να ανακτήσει την εμπιστοσύνη κοινωνικών και πολιτικών ομάδων που εκφράζουν δυσπιστία προς το πρόσωπό της. Άτομα που κάποτε την υποστήριζαν, καθώς και άλλοι που βλέπουν τις προσδοκίες τους να διαψεύδονται, στρέφονται εναντίον της.

Ένας σημαντικός «πονοκέφαλος» για την φον ντερ Λάιεν είναι οι υπέρμαχοι της Πράσινης Συμφωνίας. Παρότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε θέσει την Πράσινη Συμφωνία ως κεντρικό ζήτημα την περίοδο 2019-2024, το Politico τονίζει ότι η εστίαση έχει μετατοπιστεί μετά τις περσινές ευρωπαϊκές εκλογές. Πλέον, η Κομισιόν σκοπεύει να επενδύσει περισσότερο στη βιομηχανία και την άμυνα, αφήνοντας προς το παρόν τις προσπάθειες για μια πιο «πράσινη» Ευρώπη. Αυτή η αλλαγή πλεύσης ανησυχεί τους υποστηρικτές της Πράσινης Συμφωνίας, οι οποίοι προειδοποιούν ότι οι πρόσφατες νομοθετικές προτάσεις ενδέχεται να ακυρώσουν περιβαλλοντικά και κλιματικά επιτεύγματα της προηγούμενης θητείας. Η Κομισιόν δείχνει διστακτική στο να προχωρήσει σε δραστικά μέτρα, αποσύροντας την οδηγία κατά του greenwashing και αναβάλλοντας την εφαρμογή του κανονισμού για την αποδάσωση, λόγω προβλημάτων υλοποίησης στον τομέα της πληροφορικής.

Μια άλλη ομάδα που προκαλεί άγχος στην φον ντερ Λάιεν είναι όσοι επιδιώκουν να δοκιμάσουν κάθε της κίνηση, συχνά με αντιευρωπαϊκή ρητορική. Στόχος τους είναι να προκαλέσουν «θόρυβο», επηρεάζοντας την κοινή γνώμη. Με σημαντική παρουσία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δημιουργούν ένα κύμα οπαδών, υπονομεύοντας τις προσπάθειες της επικοινωνιακής ομάδας της φον ντερ Λάיεν να κερδίσει ξανά την υποστήριξη του κόσμου. Παρότι δεν αποτελούν μεγάλο μέρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καταφέρνουν να γίνονται πρωτοσέλιδα και να προκαλούν χάος στις συζητήσεις.

Επιπλέον, ακόμη και μέλη του κόμματος της φον ντερ Λάιεν έχουν αρχίσει να αντιτίθενται σε συγκεκριμένες αποφάσεις, προκαλώντας εσωτερικούς τριγμούς. Η φον ντερ Λάιεν καλείται να εξισορροπήσει τις θέσεις της Κομισιόν, η οποία αποτελείται από άτομα από κάθε πολιτική πλευρά, γεγονός που την φέρνει σε σύγκρουση με την παράταξή της, σύμφωνα με το Politico. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η κριτική που δέχθηκε από Γερμανούς εντός του European People’s Party (EPP) για τα σκληρότερα μέτρα κατά του Ισραήλ τον Σεπτέμβριο. Τώρα, το κόμμα της αντιδρά σε δύο σημαντικά νομοθετικά της σχέδια: τον επόμενο επταετή προϋπολογισμό της ΕΕ και τον στόχο για κλιματική ουδετερότητα έως το 2040. Η αντίθεσή τους αποτελεί σοβαρή απειλή, καθώς το EPP είναι καθοριστικό για την έγκριση αποφάσεων στο Κοινοβούλιο.

Υπάρχει επίσης μια ομάδα που θεωρεί ότι η φον ντερ Λάιεν έχει αποδυναμώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους θεσμούς της. Οι ευρωπαϊστές ενοχλήθηκαν από την αποδοχή της συμφωνίας δασμών με τις ΗΠΑ, ενώ άλλοι την κατηγορούν ότι «προδίδει» τους ευρωπαίους αγρότες, πιέζοντας για την υιοθέτηση της εμπορικής συμφωνίας Mercosur με τις χώρες της Νότιας Αμερικής. Την κατηγορούν για προσωποκεντρική εξουσία, καθώς θεωρούν ότι έχει αποκτήσει μεγάλο έλεγχο εντός της Κομισιόν, περιορίζοντας την διαφάνεια στις διαδικασίες. Επίσης, είναι απογοητευμένοι από την χρήση ταχείας διαδικασίας για τον αποκλεισμό του Κοινοβουλίου από τη λήψη αποφάσεων, όπως συνέβη με ένα ταμείο 150 δισεκατομμυρίων ευρώ για αμυντικές δαπάνες. Η δυναμική αυτών των ευρωπαϊστών έγκειται στην ικανότητά τους να προκαλούν αντιδράσεις και να διαδίδουν την οργή μέσω των κοινωνικών δικτύων.

Τέλος, οι πολιτικοί αρχηγοί των χωρών μελών της ΕΕ ασκούν σημαντική επιρροή στις αποφάσεις και στην ηγεσία. Παρότι μόνο δύο κράτη είχαν επικρίνει την Κομισιόν στο πρόσφατο παρελθόν, η κατάσταση αλλάζει, με παλιούς υποστηρικτές της φον ντερ Λάιεν να υιοθετούν διαφορετική στάση. Η συμφωνία της ΕΕ με τις ΗΠΑ και ο στόχος για κλιματική ουδετερότητα έως το 2040 έχουν προκαλέσει αντιδράσεις, ενώ η πρόταση για ένα «τείχος με drones» για την αντιμετώπιση των ρωσικών εισβολών έχει επίσης δεχθεί κριτική. Οι ηγέτες των κρατών έχουν την εξουσία να τοποθετούν και να απομακρύνουν άτομα από θέσεις ευθύνης, καταλήγει το Politico.