Ένα ασυνήθιστο γεγονός λαμβάνει χώρα στον κόσμο των κεντρικών τραπεζών: η Federal Reserve των ΗΠΑ ξεκίνησε έναν νέο κύκλο μειώσεων επιτοκίων, ενώ άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες διεθνώς ακολουθούν αντίθετη πορεία. Αυτό σημαίνει ότι η Fed επανέρχεται στην πολιτική χαλάρωσης που είχε διακόψει μετά τον Δεκέμβριο, όταν και μείωσε τα επιτόκια κατά 100 μονάδες βάσης.

Η σημαντικότερη κεντρική τράπεζα του κόσμου κινείται αντίθετα στο παγκόσμιο ρεύμα, ένα φαινόμενο που οι επενδυτές έχουν σπάνια συναντήσει, ειδικά σε περιόδους χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής. Αυτή η εξέλιξη ενδέχεται να οδηγήσει σε ταραγμένες καταστάσεις. Από το 1999, όταν εισήχθη το ευρώ, έχουν υπάρξει τέσσερις μεγάλοι κύκλοι μειώσεων επιτοκίων, συμπεριλαμβανομένου και του τρέχοντος. Στους προηγούμενους τρεις, η Fed είτε προηγήθηκε, όπως το 2019, είτε προχώρησε σε πιο επιθετικές μειώσεις, όπως κατά την κατάρρευση της φούσκας των dotcom. Ωστόσο, πέρυσι, η Fed υστερούσε λόγω του υψηλού πληθωρισμού και της ισχυρής ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας.

Σήμερα, ακολουθεί άλλες αρχές νομισματικής πολιτικής, όπως η ΕΚΤ και η Τράπεζα του Καναδά, που έχουν μειώσει τα επιτόκια κατά 200 και 225 μονάδες βάσης, αντίστοιχα. Οι προβλέψεις της αγοράς υποδεικνύουν περαιτέρω μειώσεις από τη Fed κατά περίπου 150 μ.β. μέχρι το τέλος του έτους, περισσότερο από τις αναμενόμενες μειώσεις στις άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες. Συγκεκριμένα, προβλέπονται μειώσεις μόνο 40 έως 60 μονάδων βάσης από τις κεντρικές τράπεζες της Αγγλίας, του Καναδά, της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας. Η ΕΚΤ και η Τράπεζα της Ελβετίας ενδέχεται να έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο χαλάρωσης, ενώ η Τράπεζα της Ιαπωνίας αρχίζει να αυξάνει τα επιτόκια.

Αυτή η απόκλιση στη νομισματική πολιτική μπορεί να προκαλέσει προβλήματα πέρα από τις ΗΠΑ. Άμεσος αντίκτυπος είναι η αποδυνάμωση του δολαρίου, μετά από μια περίοδο σχετικής σταθερότητας. Η επακόλουθη ενίσχυση άλλων νομισμάτων θα δυσκολέψει τη ζωή πολλών κεντρικών τραπεζών. Το ευρώ, για παράδειγμα, έχει σημειώσει τη μεγαλύτερη ετήσια άνοδο έναντι του δολαρίου από το 2003. Ο πληθωρισμός στην Ευρωζώνη αναμένεται να υποχωρήσει κάτω από τον στόχο του 1,8%.

Ενδεχόμενη περαιτέρω συμπίεση του πληθωρισμού λόγω της ισχύος του νομίσματος και της μειωμένης ανάπτυξης, θα μπορούσε να αναγκάσει την ΕΚΤ να ξεκινήσει νέο κύκλο μειώσεων, κάτι που θα προκαλούσε αντιδράσεις από τους «ιέρακες» της ΕΚΤ, όπως η Ιζαμπέλ Σνάμπελ. Οι κινήσεις της Fed επηρεάζουν τις αγορές μετοχών, ιδίως όταν οι μειώσεις επιτοκίων συνοδεύονται από «ομαλή προσγείωση» της αμερικανικής οικονομίας.

Ωστόσο, υπάρχει ο κίνδυνος η Fed να διαψεύσει τις προσδοκίες για πολλές και επιθετικές μειώσεις, με αποτέλεσμα την ενίσχυση του δολαρίου, τη δυσκολότερη χρηματοδότηση παγκοσμίως και μια «τακτική» διόρθωση στις αγορές, όχι μόνο των ΗΠΑ, αλλά και παγκοσμίως.