Στη φετινή ΔΕΘ, ο Νίκος Ανδρουλάκης παρουσίασε τις οικονομικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ, με στόχο να πείσει για την αξιοπιστία του κόμματος ως εναλλακτική λύση. Αν και κατέθεσε ενδιαφέρουσες προτάσεις, δεν έλειψαν και οι γενικότητες.

Η πιο συγκεκριμένη πρόταση ήταν η τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, μια ρύθμιση που, σύμφωνα με εκτιμήσεις, δεν επιβαρύνει σημαντικά τον προϋπολογισμό. Σε μια περίοδο που ο πληθωρισμός «ροκανίζει» τους μισθούς, η πρόταση αυτή θα μπορούσε να αποκαταστήσει την φορολογική δικαιοσύνη, βάζοντας τέλος σε μια μορφή «κρυφής φορολογίας».

Επιπλέον, άσκησε κριτική στη λειτουργία των servicers στη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους. Αξιοσημείωτη ήταν η επιλογή του να μην αναφερθεί στον νόμο Κατσέλη, που θεωρείται ότι συνέβαλε στην κουλτούρα μη πληρωμών, αλλά να επικεντρωθεί στην επαναφορά του νόμου του 2010 για την προστασία της πρώτης κατοικίας.

Η μείωση του ΕΝΦΙΑ για τις πολύτεκνες οικογένειες, έπειτα από την περσινή μείωση για τους κατοίκους μικρών χωριών, που υιοθετήθηκε από την κυβέρνηση, θεωρήθηκε ως μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση.

Ωστόσο, το αφήγημα έγινε λιγότερο σαφές όταν οι αυξήσεις μισθών παρουσιάστηκαν ως αυτονόητο δικαίωμα, χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο για επενδύσεις και αύξηση της παραγωγικότητας. Ενδιαφέρουσα ήταν η αναφορά στην παραγωγικότητα ως δείκτη που πρέπει να συγκλίνει με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, αλλά δεν εξηγήθηκε πώς θα επιτευχθεί αυτό, δεδομένης της πρότασης για ενίσχυση των μικρών υπερχρεωμένων επιχειρήσεων, που συχνά χαρακτηρίζονται από χαμηλή παραγωγικότητα.

Οι υποσχέσεις για αυξημένες δαπάνες στην Υγεία και την Παιδεία ακούστηκαν θετικά, αλλά δεν έλαβαν υπόψη τους δημοσιονομικούς περιορισμούς σε μια περίοδο που το χρέος αυξάνεται με τον υψηλότερο ρυθμό των τελευταίων 15 ετών. Στον τομέα της φορολογίας, πέρα από την τιμαριθμοποίηση, δεν υπήρξαν άλλες σαφείς θέσεις. Στα ενεργειακά, η πρόταση για μετάβαση όλων στα σταθερά μπλε τιμολόγια φάνηκε να συγχέει την πολιτική με τις τιμολογιακές στρατηγικές των επιχειρήσεων, σε μια εποχή που τα κυμαινόμενα τιμολόγια φαίνεται να γίνονται και πάλι πιο συμφέροντα.

Συνοψίζοντας, η ομιλία του Ανδρουλάκη στη ΔΕΘ περιείχε καλές ιδέες, αλλά δεν παρουσίασε ένα ολοκληρωμένο οικονομικό πρόγραμμα. Ενώ η διάγνωση των προβλημάτων ήταν ακριβής, οι προτεινόμενες λύσεις παρέμειναν ασαφείς. Κάποιες σωστές προτάσεις χάθηκαν σε μια θάλασσα γενικοτήτων.