Το 2025 μπορεί να θεωρηθεί ως μια χρονιά μετάβασης, μέσα από διαφορετικούς τρόπους κατανόησης. Στο κινεζικό σεληνιακό ημερολόγιο, αντιστοιχεί στο Έτος του Φιδιού, ένα σύμβολο που παραπέμπει στην αποβολή του παλιού και την εσωτερική μεταμόρφωση.

Στη φιλοσοφική παράδοση, το 2025 ανάγεται στον αριθμό εννέα (9). Στην πυθαγόρεια σκέψη, οι αριθμοί ήταν σύμβολα τάξης και κύκλων. Στο πλαίσιο αυτών των αναγνώσεων, ο αριθμός ενός έτους προκύπτει από την πρόσθεση των ψηφίων του. Το 2025 (2+0+2+5) ανάγεται στον αριθμό 9, ο οποίος συνδέεται με την ολοκλήρωση και το κλείσιμο ενός κύκλου.

Το φίδι συμβολίζει την αποβολή, τον θάνατο και την αναγέννηση, μια βαθιά εσωτερική μεταμόρφωση. Αλλάζει το δέρμα του αργά και συνειδητά, αφήνοντας πίσω ό,τι δεν του ταιριάζει. Το 2025 επηρέασε τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους, τις σχέσεις τους και το μέλλον τους, μέσα σε ένα περιβάλλον κοινωνικής και οικονομικής πίεσης και αβεβαιότητας.

Η κόπωση από τις διαδοχικές κρίσεις και η αίσθηση επισφάλειας λειτούργησαν ως επιταχυντές εσωτερικών αλλαγών. Το 2025 έδειξε ότι το ιδιωτικό δεν μπορεί να είναι ξεκομμένο από το συλλογικό.

Στο 2026 τώρα, αριθμολογικά η χρονιά ανάγεται στο ένα, το οποίο συμβολίζει νέα ξεκινήματα και αναγέννηση. Στο κινεζικό σεληνιακό ημερολόγιο, το 2026 αντιστοιχεί στο Έτος του Αλόγου.

Σε αντίθεση με το φίδι, το άλογο συνδέεται με την κίνηση, τη ζωτική ενέργεια και την ανάγκη για κατεύθυνση. Δεν συμβολίζει την παρόρμηση χωρίς σκοπό, αλλά τη μετάβαση σε δράση μετά από εσωτερική επεξεργασία.

Με αυτή την έννοια, το πέρασμα από το φίδι στο άλογο ενισχύει την ιδέα ότι η νέα χρονιά δεν αφορά απλώς την αλλαγή, αλλά την επιλογή του πώς κινούμαστε έπειτα από όσα αφήσαμε πίσω. Εάν το 2025 αφορούσε στο τέλος, το 2026 αφορά στην αρχή. Εάν αυτή η χρονιά μάς ζήτησε να αφήσουμε, η επόμενη θα μας ζητήσει να επιλέξουμε διαφορετικά. Θα μας ζητήσει να προχωρήσουμε με επίγνωση αντί να κάνουμε βήματα από συνήθεια. Θα μάς ζητήσει να χτίσουμε πάνω στη ζωή και όχι στην επιβίωση. Να λειτουργήσουμε από άλλη αφετηρία και όχι από αντίδραση σε παλιές πληγές.

Το κλείσιμο κάθε χρονιάς είναι σημαντικό. Ας μπούμε στη νέα χρονιά με καθαρότητα αφού έχουμε κάνει τον απολογισμό μας. Όσα δεν κοιτάξαμε κατάματα και δεν τα αφήσαμε πίσω είναι πιθανό να τα μεταφέρουμε στο 2026, αναπαράγοντας προβληματικές καταστάσεις και δυσλειτουργικά μοτίβα.

Είμαστε, σε μεγάλο βαθμό, οι επιλογές μας μέσα στις συνθήκες της εποχής μας. Όπως έλεγε ο Χοσέ Ορτέγκα Γκασσέτ, «είμαστε εμείς και οι περιστάσεις μας».

Οι παρακάτω σκέψεις ανθρώπων που ξεχώρισαν ίσως μάς βοηθήσουν να κατανοήσουμε πόσο σημαντικό είναι να αφήνουμε πίσω ό,τι έχει τελειώσει, κρατώντας όσα μας δίδαξε, ώστε να μπορούμε να προχωρούμε πιο συνειδητά παρακάτω.

«Προσπάθησε να μην αντιστέκεσαι στις αλλαγές που έρχονται στον δρόμο σου. Αντί γι’ αυτό, άφησε τη ζωή να ζήσει μέσα από εσένα.» Τζελαλαντίν Ρουμί (Rumi)

«Κάποιοι από εμάς πιστεύουμε ότι το να κρατιόμαστε είναι δύναμη, αλλά μερικές φορές η δύναμη βρίσκεται στο να αφήνουμε.» Χέρμαν Έσσε (Hermann Hesse)

«Δεν είμαι αυτό που μου συνέβη. Είμαι αυτό που επιλέγω να γίνω.» Καρλ Γιουνγκ (Carl Jung)

«Θα έρθει μια στιγμή που θα πιστέψεις ότι όλα έχουν τελειώσει· αυτή θα είναι η αρχή.» Λούις Λ’Αμούρ (Louis L’Amour)

«Το πρώτο βήμα για να φτάσεις κάπου είναι να αποφασίσεις ότι δεν θα μείνεις εκεί όπου βρίσκεσαι.» Τζ. Π. Μόργκαν (J. P. Morgan)

«Όταν δεν μπορούμε πια να αλλάξουμε μια κατάσταση, καλούμαστε να αλλάξουμε τον εαυτό μας.» Βίκτωρ Φρανκλ (Viktor Frankl)

«Το τραύμα δεν είναι αυτό που σου συμβαίνει, αλλά αυτό που συμβαίνει μέσα σου όταν κάτι σου συμβαίνει…» Γκαμπόρ Ματέ

«Αυτό που δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε μέσα μας, θα εμφανιστεί στη ζωή μας ως μοίρα.» Καρλ Γιουνγκ (Carl Jung)

«Υπάρχει μια παράξενη παρηγοριά στο να γνωρίζεις ότι, ό,τι κι αν συμβεί σήμερα, ο ήλιος θα ανατείλει ξανά αύριο.» Άαρον Λόριτσεν (Aaron Lauritsen)

«Η κατεύθυνση που επιλέγεις να αντικρίσεις καθορίζει αν στέκεσαι στο τέλος ή στην αρχή ενός δρόμου.» Ρίτσαρντ Μπαχ (Richard Bach)

Ίσως αυτό να είναι τελικά το νόημα κάθε μετάβασης: να αναγνωρίσουμε τι αξίζει να αφήσουμε και τι να μας συνοδεύσει παρακάτω. Όχι διαγράφοντας το παρελθόν, αλλά αλλάζοντας τον τρόπο που στεκόμαστε απέναντί του.