Με ιδιαίτερα σκληρά λόγια περιέγραψε η εισαγγελέας τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια, χαρακτηρίζοντάς τα ως «ορμητήριο των ταγμάτων εφόδου» κατά την αγόρευσή της στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Η δίκη αφορά την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής και η αγόρευση της εισαγγελέως Κυριακής Στεφανάτου επικεντρώθηκε για τρίτη συνεχόμενη ημέρα στην ενοχή ή μη των 42 κατηγορουμένων.

Η εισαγγελέας ξεκίνησε με μια σύντομη αναφορά στην προσωπικότητα του 34χρονου Παύλου Φύσσα, στην αντιφασιστική του δράση και στις καλλιτεχνικές του ανησυχίες, πριν σταθεί ιδιαίτερα στη στοχοποίησή του από τη Χρυσή Αυγή. «Ο Παύλος Φύσσας επελέγη ως κατάλληλος στόχος γιατί τους χλεύαζε με τα τραγούδια του και ήταν θέμα χρόνου η κινητοποίηση του τάγματος εφόδου», τόνισε χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με την εισαγγελέα, οι «διόλου κολακευτικοί» στίχοι του Φύσσα ήταν γνωστοί στους κατηγορουμένους, γεγονός που προκύπτει από τις τηλεφωνικές συνομιλίες που περιλαμβάνονται στη δικογραφία. «Οταν κάποιος ακούει τραγούδια που δεν είναι της αρεσκείας τους, τότε θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να τον χτυπήσουν», ανέφερε.

Αναγνώρισε ότι μια τέτοια αιτιολόγηση μπορεί να ακούγεται υπερβολική, αλλά επέμεινε ότι δεν είναι. «Ο Νίκος Μιχαλολιάκος είναι μετρ της ψυχολογίας και στηρίζεται στην πεποίθηση ότι όταν η αλήθεια ακούγεται απίθανη, οι άλλοι θεωρούν πιο λογικό να λες ψέματα». Επίσης, υπογράμμισε ότι η Χρυσή Αυγή απαιτούσε όχι απλώς σεβασμό, αλλά απόλυτη υποταγή, αναφέροντας την εντολή «εγέρθητω» του βουλευτή Γερμενή προς δημοσιογράφους.

Επιστρέφοντας στα γραφεία της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια, επανέλαβε ότι λειτουργούσαν ως «ορμητήριο των ταγμάτων εφόδου», σημειώνοντας ότι από εκεί ξεκινούσαν και εκεί επέστρεφαν οι ομάδες που δρούσαν το 2013. Σύμφωνα με την εισαγγελέα, ο χώρος αυτός δεν ήταν πολιτικό γραφείο, αλλά επιχειρησιακή βάση οργανωμένης βίας.

Η εισαγγελέας εξήγησε ότι η δολοφονία Φύσσα εντάσσεται σε μια φάση κλιμάκωσης της βίας, με στόχο την πρόκληση αντίδρασης από την Αριστερά, ώστε να επέμβει το «παρακράτος». Εντός εννέα μηνών είχαν προηγηθεί πέντε μείζονες υποθέσεις, όπως η δολοφονία του Λουκμάν και τα γεγονότα στην Πάρο. «Πλέον δεν υποχωρούσαν», τόνισε, προσθέτοντας ότι το έγκλημα αυτό είχε σαφή στόχο και νόημα.

Τόνισε ότι ο Παύλος Φύσσας δεν είχε προκαλέσει τους δράστες και η ιδιότητά του δεν δικαιολογούσε το μίσος εναντίον του. Η Χρυσή Αυγή στόχευε σε ανώνυμα μέλη του αντιπάλου χώρου, και η εξόντωση δεν γινόταν από μεμονωμένους δράστες, αλλά από ολόκληρο το τάγμα εφόδου. «Επελέγη ως κατάλληλος στόχος γιατί τους χλεύαζε με τα τραγούδια του και ήταν θέμα χρόνου η κινητοποίηση του τάγματος εφόδου», επανέλαβε.

Σύμφωνα με την εισαγγελέα, η κινητοποίηση έγινε με πλήρη ιεραρχική δομή, όπως προκύπτει από την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου. Ο Ιωάννης Λαγός είχε διαρκή ενημέρωση για την εξέλιξη της επίθεσης, και «είναι δεδομένο ότι τίποτα δεν έκανε ο Γιώργος Πατέλης χωρίς την έγκριση του Ιωάννη Λαγού», ο οποίος ήταν υπόλογος στον Νίκο Μιχαλολιάκο.

Περιγράφοντας την επίθεση έξω από την καφετέρια «Κοράλι», η εισαγγελέας σημείωσε ότι «το θύμα ήταν κατευναστικό μέχρι το τέλος», ενώ οι χρυσαυγίτες ήταν αδιάλλακτοι, εφοδιασμένοι με στειλιάρια και ρόπαλα, επαναλαμβάνοντας απειλές.

Χωρίς να έχει προηγηθεί οτιδήποτε και παρουσία αστυνομικών, περίπου 15 άτομα, κάποιοι με κράνη και κοκάλινα γάντια μηχανής, ξεκίνησαν να καταδιώκουν την παρέα Φύσσα, φωνάζοντας «να τος, εκεί είναι». Ο Φύσσας φώναξε «τρέξτε» στους φίλους του για να σωθούν, ενώ ο ίδιος δεν έτρεξε, πιθανόν για να τους δώσει χρόνο να διαφύγουν.

Η επίθεση είχε καταδρομικό χαρακτήρα, με εναλλασσόμενες κινήσεις και ενέδρα. Στόχος δεν ήταν η άμεση εξόντωση, αλλά η αποδυνάμωση και η καθυστέρηση έως την άφιξη του Ρουπακιά. Οι χρυσαυγίτες εμπόδιζαν την παρέα του να τον βοηθήσει, παρέχοντας στον Ρουπακιά τον απαραίτητο χρόνο για να επιφέρει τα θανατηφόρα πλήγματα. «Δεν επεδίωξαν να τον εξοντώσουν, αλλά να τον αποδυναμώσουν μέχρι την έλευση του Ρουπακιά», είπε χαρακτηριστικά.

Στη συνέχεια, συγκινημένη, περιέγραψε τη δολοφονία. Ο Ρουπακιάς αιφνιδίασε τον Φύσσα. «Ολοι περίμεναν κάποιον να σώσει τον Φύσσα. Στη θέα του Ρουπακιά, όμως, άνοιξε ο κύκλος των χρυσαυγιτών και αγκάλιασε το θύμα και τον μαχαίρωσε. Εντελώς επαγγελματικά και καθόλου τυχαία, είναι πασιφανές ότι είχε εκπαιδευτεί. Δεν είναι τα 20 χτυπήματα που έχουμε συνηθίσει στα διαπροσωπικά εγκλήματα, ήταν εκτέλεση, επιτέλεση ενός έργου», σημείωσε.

Ατάραχος, ο Ρουπακιάς προσπάθησε να διαφύγει. Ο Φύσσας, όμως, υπέδειξε ο ίδιος τον δολοφόνο του στους αστυνομικούς, παρά το θανάσιμο πλήγμα στην καρδιά. «Την εξάρθρωση της δολοφονίας του την έκανε ο Παύλος Φύσσας μόνος του», τόνισε η εισαγγελέας.

Επικαλούμενη την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου, ανέφερε ότι επιβεβαιώνεται τόσο η δράση του Ρουπακιά όσο και η γνώση του Μιχαλολιάκου, καθώς αμέσως μετά προκύπτει τηλεφωνική επικοινωνία του με τον Λαγό. Η αναφορά αυτή προκάλεσε την αντίδραση του Λαγού, ο οποίος δήλωσε: «Γι’ αυτό απορρίψατε το αίτημά μου το 2013 για να δείτε τι λέγαμε. Δεν θα τολμούσατε να τα λέτε αυτά τώρα».

Η εισαγγελέας συνέχισε λέγοντας πως οι τριγωνικές επικοινωνίες διήρκεσαν 14 λεπτά, ενώ οι 4 επικοινωνίες Λαγού και Πατέλη 20 λεπτά. «Από τις συνομιλίες αυτές επιβεβαιώνεται ότι ο Γ. Ρουπακιάς έδρασε υπό την ηγεσία της Χ.Α.».