
Θρήνος για την Κλαούντια Καρντινάλε: Έφυγε από τη ζωή στα 87 της
Σύμφωνα με τον ατζέντη της, Λοράν Σαβρί, η Καρντινάλε «έφυγε έχοντας στο πλευρό της τα παιδιά της». Η Ιταλίδα ηθοποιός άφησε την τελευταία της πνοή στο Νεμούρ, κοντά στο Παρίσι, όπου ζούσε τα τελευταία χρόνια.
Γεννημένη ως Κλοντ Ζοζεφίν Ροζ Καρντινάλε, η Σικελικής καταγωγής ηθοποιός γεννήθηκε το 1938 στην Τυνησία, τότε υπό γαλλική κυριαρχία. Οι γονείς της, Γιολάντα και Φραντσέσκο, διατηρούσαν την ιταλική υπηκοότητα. Μιλούσε αραβικά, γαλλικά και σικελική διάλεκτο, ενώ τα ιταλικά τα έμαθε αργότερα, με αρκετή δυσκολία.
Η Καρντινάλε διέγραψε μια λαμπρή πορεία, κατακτώντας την ιταλική και διεθνή κινηματογραφική σκηνή. Το 1957, αναδείχθηκε «Η πιο ωραία Ιταλίδα της Τυνησίας», γεγονός που την οδήγησε στο Φεστιβάλ Βενετίας, όπου και ξεκίνησε η σχέση της με τον κινηματογράφο.
Μετακόμισε στη Ρώμη, υπογράφοντας συμβόλαιο με την εταιρεία παραγωγής του Φράνκο Κριστάλντι. Η πρώτη της εμφάνιση στην ταινία «Ο κλέψας του κλέψαντος» (1958) την έκανε αμέσως γνωστή στο ευρύ κοινό.
Συνεργάστηκε με κορυφαίους σκηνοθέτες όπως ο Λουκίνο Βισκόντι («Ο Γατόπαρδος», 1963) και ο Φεντερίκο Φελίνι («8½», 1963), εδραιώνοντας τη θέση της ως διεθνές αστέρι.
Η χαρακτηριστική, βραχνή φωνή της έγινε σήμα κατατεθέν, αν και στις πρώτες της ταινίες γινόταν ντουμπλάζ.
Από το 1963, συμμετείχε και σε αμερικανικές παραγωγές, όπως «Ο Ροζ Πάνθηρας», και συνεργάστηκε με ηθοποιούς όπως οι Μπαρτ Λάνκαστερ, Σον Κόνερι και Τζον Γουέιν.
Τη δεκαετία του 1970, επέλεξε περισσότερο ευρωπαϊκές παραγωγές. Ο δεσμός της με τον σκηνοθέτη Πασκουάλε Σκουιτιέρι καθόρισε προσωπικά και επαγγελματικά τη ζωή της. Μαζί απέκτησαν μια κόρη το 1979.
Στις επόμενες δεκαετίες, συμμετείχε σε ταινίες μεγάλων δημιουργών, όπως το «Φιτζκαράλντο» του Βέρνερ Χέρτζογκ (1982), και σε διεθνείς τηλεοπτικές παραγωγές, όπως «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ» (1977).
Από το 1989 ζούσε στο Παρίσι, συμμετέχοντας συχνά σε γαλλόφωνες ταινίες.
Η Καρντινάλε τιμήθηκε με τον Χρυσό Λέοντα για το σύνολο της καριέρας της στο Φεστιβάλ Βενετίας (1993), με τη Χρυσή Άρκτο στο Βερολίνο (2002) και με τη Χρυσή Λεοπάρδαλη στο Λοκάρνο (2011).
Επίσης, παρασημοφορήθηκε από την Ιταλική και τη Γαλλική Δημοκρατία, ενώ από το 2000 ήταν Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNESCO για τα δικαιώματα των γυναικών.
Με την έντονη παρουσία της στη μεγάλη οθόνη, τη χαρακτηριστική φωνή της και τη σπουδαία κινηματογραφική της πορεία δίπλα στους κορυφαίους δημιουργούς της εποχής της, η Κλαούντια Καρντινάλε θα μείνει για πάντα στη μνήμη όλων ως ένα από τα διαχρονικά σύμβολα του ευρωπαϊκού σινεμά.