Η ελληνική διπλωματία εκφράζει έντονο προβληματισμό για γεγονότα που ασκούν πιέσεις στην ήδη εύθραυστη διεθνή ισορροπία. Η αεροπορική επιδρομή του Ισραήλ στο έδαφος του Κατάρ, με στόχο τη δολοφονία στελεχών της Χαμάς, και οι παραβιάσεις του πολωνικού εναέριου χώρου από ρωσικά drones, αποτελούν ενδεικτικά παραδείγματα. Αυτά τα φαινομενικά μεμονωμένα περιστατικά, στην πραγματικότητα, φανερώνουν την παρακμή της υπάρχουσας διεθνούς τάξης και πλέον καταγράφονται σε ευρωπαϊκό και νατοϊκό έδαφος.

Η κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι στη διεθνή σκηνή εδραιώνονται πρακτικές που απομακρύνονται από τις αρχές του Δικαίου. Επιπλέον, οι δίαυλοι επικοινωνίας με την κυβέρνηση Τραμπ δεν είναι ισχυροί, περιπλέκοντας ακόμη περισσότερο την κατάσταση.

Στην περίπτωση του Ισραήλ, η επέκταση των επιχειρήσεων σε μια χώρα που φιλοξενεί τη μεγαλύτερη αμερικανική βάση στη Μέση Ανατολή, καταδεικνύει ότι ένα κράτος που αισθάνεται ισχυρό μπορεί να ενεργήσει αυτόνομα, ακόμη και χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με την Ουάσιγκτον. Όσον αφορά τα ρωσικά drones στην Πολωνία, η προσεκτική στάση πολλών συμμάχων, που προσπαθούν να ερμηνεύσουν την κατάσταση ώστε να αποφευχθεί η ενεργοποίηση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ για συλλογική αντίδραση, στέλνει ένα αμφιλεγόμενο μήνυμα σχετικά με τη δέσμευση της Συμμαχίας σε περίπτωση σοβαρής πολεμικής κρίσης.

Τα πρόσφατα γεγονότα ανέδειξαν ένα σενάριο που συζητείται θεωρητικά μεταξύ δυτικών συμμάχων: την αντίδραση του ΝΑΤΟ σε περίπτωση αντιπαράθεσης μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ, και πιθανής ενεργοποίησης του άρθρου 5 από την Τουρκία. Η ανησυχία της Αθήνας εντείνεται από την προώθηση του μοντέλου των διμερών «διευθετήσεων» από την Ουάσιγκτον, ακόμη και με τους εταίρους της. Παρά τις καλές επαφές με τα νομοθετικά σώματα στις ΗΠΑ, χάρη στις προσπάθειες διπλωματών και Ελλήνων της διασποράς, οι δίαυλοι επικοινωνίας με την κυβέρνηση Τραμπ είναι περιορισμένοι. Επιπλέον, οι σχέσεις με την Κίνα έχουν επηρεαστεί λόγω των αμερικανικών πιέσεων, ενώ με τη Ρωσία έχουν διακοπεί πλήρως λόγω του πολέμου στην Ουκρανία.

Μια ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση για την ελληνική εξωτερική πολιτική είναι η κατάσταση εντός της Ε.Ε. Η Ε.Ε., σε στρατηγική σύγχυση λόγω της μείωσης της αμερικανικής εμπλοκής στην άμυνα της Ευρώπης, αδυνατεί να γεφυρώσει τις διαφορές μεταξύ των κρατών μελών. Τα εσωτερικά πολιτικά προβλήματα σε Γαλλία και Γερμανία υποβαθμίζουν τις ελληνικές γεωπολιτικές ανησυχίες, ιδίως μετά τη Διακήρυξη των Αθηνών από Ελλάδα και Τουρκία τον Δεκέμβριο του 2023.

Μετά από μια περίοδο σχετικής ηρεμίας, η Ελλάδα αντιμετωπίζει νέα εμπόδια στην άσκηση δικαιωμάτων που θεωρούνται αυτονόητα, όπως φάνηκε στην υπόθεση της ηλεκτρικής διασύνδεσης με την Κύπρο. Η Αθήνα ανησυχεί για το ενδεχόμενο η Τουρκία να αναζητήσει αφορμή για ένταση και προς τα δυτικά, ακολουθώντας το παράδειγμα των παρεμβάσεων της σε Συρία, Λιβύη, Καύκασο και αλλού. Για αυτόν τον λόγο, επιδιώκει τη διατήρηση ανοιχτών διαύλων επικοινωνίας. Η προγραμματιζόμενη συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη Νέα Υόρκη αποκτά, λοιπόν, ιδιαίτερη σημασία, πέρα από τις διμερείς ελληνοτουρκικές σχέσεις.