Μια πρωτοποριακή πλατφόρμα και ένας ολοκληρωμένος χάρτης σεισμικού κινδύνου, βασισμένος σε εκτενή ανάλυση δεδομένων, στοχεύουν στην πρόληψη και τη μείωση των επιπτώσεων των σεισμών στην Ευρώπη και τη Μεσόγειο.

Μια ομάδα κορυφαίων Ευρωπαίων επιστημόνων συμμετέχει σε μια κοινοπραξία οργανισμών, προσφέροντας διαδραστική πρόσβαση σε δεδομένα και εκθέσεις για τα ευρωπαϊκά κτίρια, την ευπάθεια και ευαλωτότητά τους, καθώς και σε δεδομένα και μοντέλα απόκρισης δικτύου και σενάρια σεισμών.

Ο χάρτης, που συντάσσεται από σεισμολόγους και μηχανικούς, χωρίζει μια γεωγραφική περιοχή σε ζώνες σεισμικής επικινδυνότητας. Αυτές οι ζώνες αντιστοιχούν σε διαφορετικές τιμές που χρησιμοποιούνται στον αντισεισμικό σχεδιασμό κτιρίων και τεχνικών έργων.

Ελληνικοί φορείς είναι μέλη της Κοινοπραξίας EFEHR (European Facilities for Earthquake Hazard and Risk) και συμμετέχουν ενεργά στην ανάπτυξη των Ευρωπαϊκών Μοντέλων. Τα δεδομένα που επεξεργάζονται αποτελούν τη βάση για τις προτάσεις επικαιροποίησης του Χάρτη Σεισμικής Επικινδυνότητας της Ελλάδας.

Ο χάρτης αυτός χωρίζει την Ελλάδα σε τρεις κύριες ζώνες: περιοχές με σχετικά χαμηλότερη, με μέση και με υψηλότερη σεισμική επικινδυνότητα.

Οι χώρες με τον μεγαλύτερο σεισμικό κίνδυνο στην Ευρώπη είναι η Τουρκία, η Ελλάδα, η Αλβανία, η Ιταλία και η Ρουμανία. Πόλεις όπως η Κωνσταντινούπολη και η Σμύρνη στην Τουρκία, η Κατάνια και η Νάπολη στην Ιταλία, το Βουκουρέστι στη Ρουμανία και η Αθήνα στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες σεισμικές απειλές.

Σύμφωνα με την κοινοπραξία EFEHR και τη βάση δεδομένων EM-DAT, κατά τον 20ό αιώνα, οι σεισμοί ευθύνονται για πάνω από 200.000 θανάτους στην Ευρώπη, με την Ιταλία (1908, 1915) και την Τουρκία (1939) να καταγράφουν τις μεγαλύτερες απώλειες.

Η νέα χαρτογράφηση του σεισμικού κινδύνου είναι ένα σημαντικό εργαλείο για την εκτίμηση της πιθανότητας ισχυρών σεισμών και της αναμενόμενης έντασης της εδαφικής κίνησης σε διάφορες περιοχές, λειτουργώντας ως βάση για τον σχεδιασμό μέτρων πρόληψης και αντιμετώπισης