Η Τουρκία πέτυχε ένα σημαντικό ορόσημο στην αεροπορική ιστορία με την πρώτη επιβεβαιωμένη κατάρριψη αεροσκάφους από το UCAV Kizilelma της Baykar. Η εξέλιξη, αν και αναμενόμενη μετά από επιτυχημένες δοκιμές, δημιουργεί προβληματισμούς στην Αθήνα για το νέο αμυντικό δόγμα.

Η σημασία του επιτεύγματος της Baykar έγκειται στο ότι για την κατάρριψη συνεργάστηκαν ραντάρ, αισθητήρες και όπλα αέρος – αέρος, κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από την τουρκική αμυντική βιομηχανία. Αυτό εξασφαλίζει αμυντική αυτονομία και αναμένεται να φέρει την τουρκική αμυντική βιομηχανία στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος, ανοίγοντας τον δρόμο για οικονομικές συμφωνίες.

Την περασμένη Παρασκευή, το Kizilelma, συνοδευόμενο από πέντε τουρκικά F-16, μετέβη στο πεδίο βολής της Σινώπης στη Μαύρη Θάλασσα. Εκεί, εντόπισε και κατέρριψε έναν εναέριο στόχο, εξαπολύοντας έναν πύραυλο αέρος – αέρος μέσου βεληνεκούς.

Η εταιρεία χαρακτήρισε τη δοκιμή επιτυχημένη, τονίζοντας τη σημασία της για την επιχειρησιακή αξιοποίηση του Kizilelma και την πιστοποίηση των συστημάτων του. Το τουρκικό UCAV πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση τον Δεκέμβριο του 2022 και στα μέσα Νοεμβρίου κατάφερε να εγκλωβίσει με το ραντάρ του τουρκικό μαχητικό F-16 και να πραγματοποιήσει προσομοίωση βολής.

Το Kizilelma κοστίζει περίπου το μισό σε σχέση με ένα μαχητικό 4ης γενιάς, με την τιμή μονάδας να κυμαίνεται μεταξύ 30-40 εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ ένα F-16 Block 72 μπορεί να φτάσει τα 60 με 80 εκατομμύρια δολάρια.

Επιπλέον, το Kizilelma εξοπλίζεται με ραντάρ Murad 100-A, ηλεκτροπτικό αισθητήρα Toygun και υπέρυθρο αισθητήρα IRST Karat της Aselsan, καθώς και με σύστημα ταυτοποίησης φίλου ή εχθρού (IFF), σουίτα ηλεκτρονικού πολέμου και τερματικό ζεύξης δεδομένων (T-link) που κατασκευάζει η τουρκική αμυντική βιομηχανία. Ακόμη και ο πύραυλος μέσου βεληνεκούς Gökdoğan (BVR AAM), κατασκευάζεται εξ ολοκλήρου στην Τουρκία.

Ελληνες επιτελείς εκτιμούν ότι τα συστήματα αυτά θα πιστοποιηθούν σύντομα και θα καταλήξουν στα τουρκικά F-16 του προγράμματος «Ozgur» αλλά και στο μαχητικό 5ης γενιάς ΚΑΑΝ.

Παρά τις δυνατότητές του, το Kizilelma υπολείπεται σε ταχύτητα και ευελιξία για κλειστές αερομαχίες, στηριζόμενο σε όπλα μέσου βεληνεκούς, αισθητήρες και ραντάρ.

Ωστόσο, η δυνατότητα εξαπόλυσης βλημάτων από ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος αλλάζει τα δεδομένα της εναέριας μάχης. Η τουρκική βιομηχανία εργάζεται στην ενσωμάτωση τερματικού που θα διασυνδέει το drone με ιπτάμενα και επίγεια ραντάρ, ώστε να μην αποκαλύπτεται η θέση του.

Ως drone που συνοδεύει μαχητικά, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε επιχειρήσεις κορεσμού της αεράμυνας ή ως δόλωμα. Η σχεδόν αμιγώς τουρκική κατασκευή του επιτρέπει στην Τουρκία να εντάξει μεγάλο αριθμό μονάδων στο οπλοστάσιό της, δοκιμάζοντας τα στρατηγικά αποθέματα της Αθήνας, σύμφωνα με στρατιωτική πηγή.

Η βασική γραμμή άμυνας της Αθήνας παραμένει η δημιουργία αντιαεροπορικού και αντι-drone θόλου, απαιτώντας φθηνές λύσεις, όπως όπλα laser, πυρομαχικά χαμηλού κόστους, σύγχρονα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και ένα πυκνό δίκτυο αισθητήρων.