Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, με ιδιαίτερη προσοχή στις διατυπώσεις του, άσκησε έμμεση πλην σαφή κριτική στην κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η κίνησή του αυτή έρχεται σε μια περίοδο που το Μέγαρο Μαξίμου αντιμετωπίζει πολλαπλές προκλήσεις, όπως τα σκάνδαλα στον ΟΠΕΚΕΠΕ, τις έντονες κινητοποιήσεις των αγροτών και τα κοινωνικά προβλήματα, όπως η ακρίβεια και ο πληθωρισμός.

Ο Κώστας Καραμανλής μίλησε στην εκδήλωση για τα 15 χρόνια της εφημερίδας «Δημοκρατία», εστιάζοντας στην υποβάθμιση των θεσμών και την προβληματική λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος. Αναφέρθηκε συγκεκριμένα στο σκάνδαλο των υποκλοπών, τονίζοντας: «Η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων πολιτικών αρχηγών, υπουργών, ανώτερων στρατιωτικών, δημοσιογράφων και άλλων δεν έπεισε ότι δόθηκαν απαντήσεις στα καίρια ερωτήματα που προέκυψαν, αναφορικά με τη νομιμότητα, την σκοπιμότητα, τους λόγους που έγιναν, τις εγκρίσεις που δόθηκαν, το περιεχόμενό τους».

Η ομιλία του Καραμανλή ακολούθησε την αναφορά του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Ν.Δ., Μακάριου Λαζαρίδη, ο οποίος είπε στον ραδιοφωνικό σταθμό Παραπολιτικά πως «επί εποχής κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή βγήκε το περίφημο "Όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά"». Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης απάντησε λαμβάνοντας αποστάσεις, λέγοντας ότι «αυτό ξεκίνησε την δεκαετία του ’80, υπηρετήθηκε από ένα συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, ευτυχώς όχι από τον δικό μας», ενώ υποστήριξε ότι η σημερινή κυβέρνηση «έχει την εντελώς αντίθετη λογική: δίνει όσα παραπάνω μπορεί από λεφτά που υπάρχουν».

Νωρίτερα, ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς σχολίασε το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και την αντιμετώπιση των αγροτών στα μπλόκα, λέγοντας: «Το σίγουρο είναι ότι αυτοί που βρίσκονται σήμερα στα μπλόκα δεν έχουν κερδίσει το τζόκερ».

Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία Καραμανλή:

⇒ «Ένα ολοένα διευρυνόμενο τμήμα της κοινωνίας θεωρεί ότι οι θεσμοί δεν λειτουργούν με την πληρότητα που απαιτείται. Ότι το Κοινοβούλιο υποβαθμίζεται. Ότι η Δικαιοσύνη επηρεάζεται. Ότι τα ΜΜΕ χειραγωγούνται. Ότι οι κυβερνήσεις δεν ακούνε και δεν καταλαβαίνουν. Ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται ερήμην τους. Ότι η πολιτική ασκείται με όρους κλειστών συστημάτων, χωρίς έγνοια, χωρίς αναφορά, στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας. Όταν αυτή η αντίληψη γενικεύεται και παγιώνεται ως πεποίθηση, ακόμα κι αν δεν ανταποκρίνεται απολύτως στην πραγματικότητα, τότε οδηγούμαστε σε κρίση εμπιστοσύνης. Κρίση αντιπροσώπευσης, κρίση αμφισβήτησης των θεσμών, κρίση απονομιμοποίησης του πολιτικού συστήματος. Τότε δοκιμάζεται η Δημοκρατία και η ποιότητά της. Μην κρυβόμαστε. Τα φαινόμενα αυτά και υπαρκτά είναι και συνεχώς ογκούμενα. Σε όλον τον κόσμο, στην Ευρώπη και στην χώρα μας»

⇒ «Η συσσώρευση πλούτου στα χέρια ολίγων και η περιθωριοποίηση όλο και περισσοτέρων, η απίσχνανση της άλλοτε κραταιάς μεσαίας τάξης είναι νάρκη στα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος, και πάντως σίγουρα της ποιότητας και της ευρυθμίας του».

⇒ «Το Κοινοβούλιο δεν είναι χώρος τυπικών διαδικασιών, ούτε όργανο επικύρωσης αποφάσεων. Είναι, ή θα έπρεπε να είναι, ο τόπος όπου διεξάγεται ο ουσιαστικός διάλογος, η αντιπαράθεση ιδεών και προγραμμάτων, η νομοθέτηση, ο έλεγχος της εκτελεστικής εξουσίας. Η υποβάθμιση του ρόλου του, όταν συμβαίνει, είναι πλήγμα στην ποιότητα της Δημοκρατίας. Απαξιώνεται η Βουλή στα μάτια των πολιτών όταν αισθάνονται ότι οι Εξεταστικές Επιτροπές για παράδειγμα λειτουργούν προσχηματικά ή παρελκυστικά.»

⇒ «Ο κίνδυνος σήμερα δεν προέρχεται από θορυβώδεις εκτροπές  ή θεαματικές, ηχηρές συγκρούσεις. Αντιθέτως, προέρχεται από την αργόσυρτη, υπόγεια διολίσθηση προς την ανοχή και εξοικείωση σε φαινόμενα υποβάθμισης των κανόνων. Η ποιότητα της Δημοκρατίας δεν διαβρώνεται από μια και μόνη πράξη, αλλά από την σωρευτική επίδραση πολλών μικρών παρεκκλίσεων.»

⇒ «Το κύρος της Δικαιοσύνης είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζεται η εμπιστοσύνη των πολιτών. Η πίστη στην ανεξάρτητη και αδέκαστη Δικαιοσύνη είναι μείζων προϋπόθεση για την λειτουργία της Δημοκρατίας. Κι όμως, τα τελευταία χρόνια έχει απλωθεί μια σκιά σε πολλές Ευρωπαϊκές κοινωνίες. Μια σκιά αμφισβήτησης, μια αίσθηση μεροληψίας υπέρ των ισχυρών, μια αντίληψη ότι και η Δικαιοσύνη δέχεται πιέσεις, επηρεασμό, απόπειρα χειραγώγησης. Η αμφιβολία - και μόνο η αμφιβολία - αρκεί για να τραυματιστεί η πολιτική και κοινωνική συνοχή. Η ποιότητα της Δημοκρατίας δεν κινδυνεύει μόνο όταν η Δικαιοσύνη παύει να είναι ανεξάρτητη. Κινδυνεύει ήδη από την στιγμή που η ανεξαρτησία της τεθεί υπό αμφισβήτηση.»

⇒ «Η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων πολιτικών αρχηγών, υπουργών, ανώτερων στρατιωτικών, δημοσιογράφων και άλλων δεν έπεισε ότι δόθηκαν απαντήσεις στα καίρια ερωτήματα που προέκυψαν, αναφορικά με τη νομιμότητα, την σκοπιμότητα, τους λόγους που έγιναν, τις εγκρίσεις που δόθηκαν, το περιεχόμενό τους. Ο χρόνος κύλησε, τα γεγονότα έπαψαν να απασχολούν την επικαιρότητα, η πολιτική αντιπαράθεση κόπασε. Για την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών όμως τα αναπάντητα ερωτήματα μένουν και ρίχνουν τη σκιά της αμφισβήτησης στην εύρυθμη λειτουργία της Δικαιοσύνης.»

⇒ «Ακόμα, καίριας σημασίας ζήτημα για την ποιότητα της Δημοκρατίας είναι η έγκυρη, ακριβής και αμερόληπτη ενημέρωση [...] Η αποστολή του Τύπου δεν είναι να εξωραΐζει καταστάσεις, ούτε να λιβανίζει τις εξουσίες. Είναι να τις ελέγχει με αυστηρότητα, όποιες και αν είναι, όσο ψηλά και αν βρίσκονται.»