Για χρόνια, η Κίνα αποτελούσε παράδειγμα προς αποφυγή λόγω της εκτεταμένης χρήσης ορυκτών καυσίμων. Σήμερα, όμως, μπορεί να γίνει παγκόσμιο πρότυπο στην πράσινη ενέργεια.

Σύμφωνα με τον Economist, μέχρι το τέλος του 2024, η Κίνα διέθετε εγκατεστημένες υποδομές ηλιακής ενέργειας 887 γιγαβάτ, σχεδόν διπλάσιες από την Ευρώπη και την Αμερική μαζί. Επίσης, παρήγαγε 1.826 τεραβατώρες αιολικής και ηλιακής ηλεκτρικής ενέργειας, ποσότητα πέντε φορές μεγαλύτερη από την ενέργεια που περιέχεται στα 600 πυρηνικά της όπλα.

Στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου, μια χώρα χαρακτηριζόταν υπερδύναμη με βάση την έκταση και το πυρηνικό οπλοστάσιο. Η Κίνα αλλάζει αυτόν τον ορισμό, μετατρέποντας τις ενεργειακές επενδύσεις της σε πλανητική δύναμη καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας.

Αυτό σημαίνει ότι η Κίνα επαναπροσδιορίζει τις ενεργειακές προοπτικές του κόσμου, επηρεάζοντας τη γεωπολιτική στρατηγική και τις προσπάθειες για περιορισμό της κλιματικής αλλαγής.

Ενώ πολλές χώρες, όπως η ΕΕ, δυσκολεύονται να απαλλαγούν από τον άνθρακα λόγω οικονομικών περιορισμών και αναζητούν τρόπους να μεταθέσουν χρονικά την απόρριψη των ορυκτών καυσίμων, η Κίνα παρέχει καθαρή ενέργεια σε τιμές χαμηλότερες ακόμη και από αυτές του άνθρακα και του φυσικού αερίου.

Οι αριθμοί είναι εντυπωσιακοί: η Κίνα μπορεί να παράγει σχεδόν ένα τεραβάτ ανανεώσιμης ενέργειας ετησίως, ισοδύναμο με την παραγωγή περισσότερων από 300 μεγάλων πυρηνικών σταθμών. Και η δυναμική αυτή συνεχίζεται, τροφοδοτούμενη από την τεράστια ζήτηση ενέργειας στην Κίνα, που αντιστοιχεί περίπου στο ένα τρίτο της παγκόσμιας ηλεκτρικής ενέργειας.

Η αυξανόμενη αποτελεσματικότητα στην παραγωγή καθαρής ενέργειας οδηγεί σε μειωμένο κόστος, το οποίο με τη σειρά του επιτρέπει την κάλυψη ακόμη μεγαλύτερης ζήτησης. Επιπλέον, οι επιδοτήσεις σταδιακά καταργούνται, καθώς η καθαρή ενέργεια καθίσταται οικονομικά βιώσιμη.

Η Κίνα έχει ήδη ξεπεράσει ή βρίσκεται σε καλό δρόμο για να ξεπεράσει τις δεσμεύσεις που ανέλαβε με τη συμφωνία του Παρισιού το 2015, ενώ άλλες χώρες, όπως η ΕΕ, δυσκολεύονται να επιτύχουν μέτριες μειώσεις εκπομπών ρύπων έως το 2035.

Η Κίνα μπορεί να γίνει πρωτοπόρος και να μεταφέρει την τεχνογνωσία της και στον υπόλοιπο κόσμο, αν και όχι άμεσα στις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση Τραμπ έχει απορρίψει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ενώ στην Ευρώπη η βιομηχανία καθαρής ενέργειας αντιμετωπίζει δυσκολίες και η κοινή γνώμη θεωρεί την πράσινη πολιτική δαπανηρή. Επιπλέον, οι ΗΠΑ προωθούν το υγροποιημένο φυσικό αέριο στην ΕΕ, εκμεταλλευόμενες τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Ωστόσο, η Κίνα μπορεί να στραφεί στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου θα κριθεί η μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής. Εκεί, οι κινεζικές ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μπορούν να κάνουν τη μεγαλύτερη διαφορά. Ήδη η Κίνα κερδίζει περισσότερα χρήματα από την εξαγωγή πράσινης τεχνολογίας από ό,τι η Αμερική από την εξαγωγή ορυκτών καυσίμων.

Ο Economist εκτιμά ότι αυτή η τάση θα συνεχιστεί, καθώς οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι φθηνές. Η Κίνα εργάζεται συστηματικά για να μειώσει τις εκπομπές ρύπων στο εσωτερικό της, αξιοποιώντας φθηνές ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αποθήκευση, βελτιωμένες αγορές ηλεκτρικής ενέργειας, μεγάλες γραμμές μεταφοράς και σχετική εμπειρογνωμοσύνη. Στη συνέχεια, μπορεί να εξάγει αυτή την τεχνογνωσία.

Αν και πίσω από την προσπάθεια της Κίνας μπορεί να κρύβονται ιδιοτελή κίνητρα, όπως το κέρδος και η ισχύς, τα οφέλη είναι σημαντικά. Η εξάπλωση της καθαρής τεχνολογίας μειώνει τους κινδύνους από την κλιματική αλλαγή παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης και της Κίνας, ενώ παράλληλα δημιουργεί σημαντικά οικονομικά οφέλη.

Ωστόσο, ο πλανήτης δεν μπορεί να βασιστεί αποκλειστικά στη βιομηχανική ικανότητα της Κίνας. Το Πεκίνο συνεχίζει να χρησιμοποιεί ορυκτά καύσιμα και να προμηθεύεται πετρέλαιο από τη Ρωσία σε καλές τιμές. Επιπλέον, η Κίνα αντιμετωπίζεται με ανησυχία λόγω της σκληρής διαπραγματευτικής τακτικής της, όπως στον χειρισμό του ζητήματος των σπάνιων γαιών.

Από την άλλη πλευρά, οι υποδομές παραγωγής καθαρής ενέργειας προσφέρουν συνεχή παροχή υπηρεσιών, σε αντίθεση με το πετρέλαιο, όπου υπάρχει πάντα ο φόβος διακοπής της παροχής.

Ο Economist υποστηρίζει την καθαρή ενέργεια, διότι είναι φθηνή, άφθονη και μπορεί να βελτιώσει εκατομμύρια ζωές, υπογραμμίζοντας ότι η Κίνα δείχνει τον δρόμο.