Μέσα στον θόρυβο των επικοινωνιακών βεγγαλικών για την «ενεργειακή αναβάθμιση της χώρας», ξεχωρίζουν δύο σαφείς στόχοι: η δημιουργία των προϋποθέσεων για να περάσει το αμερικανικό φυσικό αέριο μέσω Ελλάδας προς Ουκρανία και κεντρική Ευρώπη, και η διευθέτηση, υπό αμερικανική ηγεμονία, των εκκρεμών ζητημάτων εκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, εμφανίζεται πρόθυμη να συμβάλει στην απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο, κατακρίνοντας την Τουρκία για εισαγωγή ρωσικού αερίου. Υψώνει τη σημαία του αντιρωσισμού, μετατρέποντας την Ελλάδα σε υποπόδιο του ενεργειακού και γεωπολιτικού σχεδιασμού του Τραμπ.

Όπως σε κάθε μεγάλη κυβερνητική εξαγγελία, το ερώτημα παραμένει: τι κερδίζει ο ελληνικός λαός; Θα μειωθούν οι τιμές των ενεργειακών προϊόντων, ο πληθωρισμός και η ακρίβεια; Η απάντηση είναι αρνητική, καθώς η αυξημένη ζήτηση από το μονοπώλιο της ενεργειακής τροφοδοσίας της Ευρώπης από τις ΗΠΑ, ήδη αυξάνει τις τιμές. Θα μειωθεί η ενεργειακή εξάρτηση της χώρας; Και πάλι, η απάντηση είναι «όχι».

Ενδεχομένως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιδιώκει προσωπικά πολιτικά οφέλη. Αντιμέτωπος με σκάνδαλα, κοινωνική δυσφορία και δημοσκοπική πτώση, φαίνεται να «τα δίνει όλα» στον Τραμπ για ένα ισχυρό εξωτερικό στήριγμα.

Όμως, οι Έλληνες πολίτες δεν είναι ιθαγενείς που εντυπωσιάζονται με καθρεφτάκια.