
Απάτη-μαμούθ στην αγορά εργασίας: Η ιστορία που πρέπει να σε αφυπνίσει!
Η Αμίσα Ντάτα, μια άριστη απόφοιτος, έπεσε θύμα απάτης, χάνοντας 4.300 δολάρια (περίπου 3.700 ευρώ) σε μια ψεύτικη αγγελία εργασίας μέσω LinkedIn. Η ιστορία της είναι ένα καμπανάκι για το πώς οι απατεώνες εκμεταλλεύονται την ανασφάλεια στην αγορά εργασίας, χρησιμοποιώντας ακόμη και εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης.
Η Ντάτα, το 2023, έψαχνε για μια θέση τηλεργασίας και βρήκε μια αγγελία για δακτυλογράφητρια/μεταφράστρια από την «Five Star InterLocal Cooperative», μια σχολική περιφέρεια της Οκλαχόμα. Ο ιστότοπος και οι κριτικές έδειχναν ότι ήταν μια αξιόπιστη εταιρεία. Ένας «recruiter» επικοινώνησε μαζί της, με μια διεύθυνση email σχεδόν πανομοιότυπη με την πραγματική της εταιρείας. Μετά από συνεντεύξεις και έλεγχο προσόντων, της ζητήθηκε να αγοράσει έναν φορητό υπολογιστή με προεγκατεστημένο λογισμικό. Έλαβε μια επιταγή 4.300 δολαρίων, την κατέθεσε και μετέφερε τα χρήματα στον προμηθευτή. Όμως, η επιταγή ακυρώθηκε, τα χρήματα εξαφανίστηκαν και ο υπολογιστής δεν παραδόθηκε ποτέ.
Η Ντάτα ανακάλυψε ότι υπήρχαν κι άλλες καταγγελίες για παρόμοιες αγγελίες. Εκτός από την οικονομική ζημιά, υπέστη και προσπάθειες κλοπής ταυτότητας. Η αστυνομία δεν κατέγραψε καν την καταγγελία της, αφήνοντάς την απομονωμένη και ντροπιασμένη. Η εμπειρία αυτή την ώθησε να γραφτεί στη Νομική.
Από το 2020 έως το 2024, οι απάτες σχετικές με εργασία στις ΗΠΑ τριπλασιάστηκαν, με τις οικονομικές απώλειες να εκτοξεύονται στα 501 εκατομμύρια δολάρια. Οι απατεώνες χρησιμοποιούν φθηνά εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης και ψεύτικες εταιρείες για να ξεγελάσουν τους υποψηφίους.
Οι απάτες εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες της αγοράς εργασίας, όπως τα αυτοματοποιημένα βιογραφικά και τις καθυστερήσεις στις προσλήψεις. Οι απατεώνες χτίζουν εμπιστοσύνη, μιμούνται τους εργοδότες και δημιουργούν αίσθηση κατεπείγοντος. Πολλοί δημιουργούν ολόκληρους ιστότοπους και πλαστές εταιρείες για να φαίνονται νόμιμοι.
Η Ντάτα αισθάνθηκε ότι η ταυτότητά της παραβιάστηκε και ότι οι θεσμοί δεν την στήριξαν. Σήμερα, θέλει να μετατρέψει την εμπειρία της σε κίνητρο για δράση. Ωστόσο, παραμένει το ερώτημα: ποιος θα ελέγξει τις πλατφόρμες που φιλοξενούν τις αγγελίες και ποιος θα αποζημιώσει τα θύματα;
Οι πλατφόρμες όπως το LinkedIn πρέπει να εφαρμόσουν συστήματα επαλήθευσης και ανθρώπινης εποπτείας. Οι αρχές πρέπει να εντοπίζουν τις εταιρείες-κέλυφος και να διασφαλίζουν ότι τα θύματα έχουν πρόσβαση σε μηχανισμούς αποζημίωσης και στήριξης. Η ιστορία της Ντάτα είναι ένα σύμπτωμα μιας αγοράς που γίνεται ολοένα και πιο επισφαλής, όπου οι απάτες απειλούν να εγκλωβίσουν τους πιο ευάλωτους.