Κάθε αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας από τους οίκους έχει μια ιδιαιτερότητα. Οι ανακοινώσεις για αναβάθμιση, ή προαναγγελία της, γίνονται συνήθως Παρασκευή βράδυ και ακολουθούνται από πανηγυρικές δηλώσεις του εκάστοτε υπουργού Οικονομικών. Αντίθετα, στις περιόδους υποβάθμισης, οι ανακοινώσεις συνοδεύονταν από καταγγελίες για τα κριτήρια των οίκων.

Στην πραγματικότητα, λίγοι μελετούν το σκεπτικό των αξιολογήσεων, με αποτέλεσμα να μην γίνεται κατανοητό το γιατί συμβαίνουν οι αναβαθμίσεις ή το γιατί η Ελλάδα υστερεί σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Για παράδειγμα, ενώ οι Moody’s (προαναγγελία αναβάθμισης) και Fitch (αναβάθμιση) αναγνωρίζουν μεγάλη ανάπτυξη, σημαντική μείωση του χρέους και ένα αξιόπιστο δημοσιονομικό περιβάλλον, η Ελλάδα διατηρεί τη χαμηλότερη θέση στην Ευρώπη.

Η Fitch, στην τελευταία της ανακοίνωση, εξηγεί ότι παρά τη θετική πορεία, το χρέος παραμένει υψηλότερο από τον μέσο όρο της κατηγορίας «BBB». Επιπλέον, το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών (-6% του ΑΕΠ) είναι σημαντικά μεγαλύτερο από τον μέσο όρο της κατηγορίας.

Με απλά λόγια, η Ελλάδα σημειώνει πρόοδο, αλλά χρειάζεται μεγαλύτερη έμφαση στη μείωση του χρέους (κάτω από το 120%) και στη δημιουργία μιας ανταγωνιστικής παραγωγικής βάσης που θα εξαλείψει το διαρθρωτικό εμπορικό έλλειμμα. Μόνο έτσι θα επιτευχθεί μια υψηλότερη αξιολόγηση.

Ένα ακόμη σημείο που επισημαίνει η Fitch είναι η κατάσταση του τραπεζικού συστήματος. Αν και βελτιωμένο σε σχέση με το παρελθόν, οι τράπεζες εξακολουθούν να έχουν στους ισολογισμούς τους αναβαλλόμενο φόρο (12 δισ. ευρώ, ή 45% των κεφαλαίων τους), που τους είχε δοθεί κατά την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση αντί για κεφάλαια. Επιπλέον, οι κρατικές εγγυήσεις του προγράμματος «Ηρακλής» (8% του ΑΕΠ), που δόθηκαν για την εξυγίανση των τραπεζών από τα κόκκινα δάνεια, αποτελούν παράγοντα κινδύνου και ενδεχομένως να επιβαρύνουν τους φορολογούμενους.

Παρόλα αυτά, η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις λίγες οικονομίες που αναβαθμίζονται στο τρέχον οικονομικό περιβάλλον.