Σήμερα, Σάββατο 13 Δεκεμβρίου, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αγίων Ευστρατίου, Αυξεντίου, Ευγενίου, Μαρδάριου και Ορέστη, καθώς και της Αγίας Λουκίας της παρθένου.

Οι Άγιοι Ευστράτιος, Αυξέντιος, Ευγένιος, Μαρδάριος και Ορέστης μαρτύρησαν κατά τον διωγμό των χριστιανών επί Διοκλητιανού. Ο Ευστράτιος, ανώτερος αξιωματικός, συνελήφθη και βασανίστηκε φρικτά από τον Δούκα Λυσία, ο οποίος τον έστειλε στον έπαρχο Αγρικόλα. Ο Αγρικόλας τον έβαλε να βαδίσει με σιδερένια παπούτσια γεμάτα καρφιά και έπειτα τον έριξε στη φωτιά.

Τον Αυξέντιο, ιερέα και συμπολίτη του Ευστρατίου, ο ηγεμόνας προσπάθησε να τον πείσει να αλλαξοπιστήσει με υποσχέσεις. Ο Αυξέντιος απάντησε: «Δεν είναι ανάγκη να λέω πολλά λόγια Λυσία. Στη ζωή αυτή είμαι του Χριστού και θα είμαι δικός Του μέχρι θανάτου. Και αν αναρίθμητους δαρμούς και πληγές μου δώσεις, και αν με φωτιά και σίδερο με λιώσεις, ο Χριστός μου είναι παντοδύναμος και ο Σταυρός Του ακαταμάχητος. Αυτός καθ’ εαυτόν ο Αυξέντιος είναι αδύνατος. Αλλά του χριστιανού Αυξεντίου το φρόνημα δε θα κάμψεις ποτέ». Ο ηγεμόνας τον αποκεφάλισε.

Το Μαρδάριο τον κρέμασαν ανάποδα, αφού του τρύπησαν τους αστραγάλους, και τον έκαψαν. Τον Ευγένιο, αφού του έκοψαν τη γλώσσα και τα χέρια και του έσπασαν τα πόδια, εξέπνευσε. Τον Ορέστη τον θανάτωσαν ξαπλώνοντάς τον σε πυρακτωμένο κρεβάτι.

Η Αγία Λουκία καταγόταν από τις Συρακούσες Σικελίας και μαρτύρησε το 304 μ.Χ.. Η μητέρα της, Ευτυχία, υπέφερε από χρόνια αιμορραγία. Μαζί πήγαν στην Κατάνη, στον ναό της Αγίας Αγάθης, για να θεραπευθεί η Ευτυχία. Η Αγία Αγάθη εμφανίστηκε σε όνειρο και βεβαίωσε ότι η μητέρα της θα θεραπευθεί και ότι η ίδια θα μαρτυρήσει.

Μετά την αποκατάσταση της υγείας της μητέρας της, η Αγία Λουκία μοίρασε την περιουσία της στους φτωχούς και περίμενε προσευχόμενη το τέλος της. Ο μνηστήρας της την κατήγγειλε στον ηγεμόνα Πασχάσιο ως χριστιανή. Εκείνος διέταξε να την κλείσουν σε πορνείο, αλλά θεία δύναμη την κράτησε αμετακίνητη. Την άλειψαν με πίσσα, ρετσίνι και λάδι και της έβαλαν φωτιά, αλλά η φωτιά έσβησε με θεϊκή επέμβαση.

Στη συνέχεια της έβγαλαν τα μάτια και ένας στρατιώτης την μαχαίρωσε στον λαιμό. Η Αγία ζήτησε να μεταλάβει και παρέδωσε την ψυχή της αφού προφήτευσε για το σύντομο τέλος της ειδωλολατρίας και τη νίκη του χριστιανισμού.

Το 886 μ.Χ. ο Άγιος Λέων Επίσκοπος Κατάνης ανήγειρε ναό προς τιμήν της. Το ιερό της σκήνος μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη και το 1204 μ.Χ. οι σταυροφόροι το μετέφεραν στη Βενετία. Από το 1860 μ.Χ. φυλάσσεται και προσκυνείται στον ναό των Αγίων Ιερεμίου και Λουκίας. Η κάρα της καλύφθηκε με επένδυση από ασήμι το 1955 μ.Χ..

Στην εικονογραφία, η Αγία Λουκία κρατά κλάδο φοίνικος και ένα πινάκιο με μάτια. Το όνομά της προέρχεται από το lux-lucis, που σημαίνει φως. Η εορτή της προαναγγέλλει το φως που έρχεται στον κόσμο με τη γέννηση του Θεανθρώπου. Στη Σουηδία, ένα κορίτσι φορά στέμμα με κεριά και παριστάνει την Αγία Λουκία. Στο Παλέρμο της Σικελίας, η μνήμη της είναι ημέρα νηστείας.

Η Αγία Λουκία τιμάται ως προστάτις των οφθαλμών.