Σήμερα, Τετάρτη 26 Νοεμβρίου, η εκκλησία τιμά τη μνήμη του Στυλιανού του Παφλαγόνος και του Νίκωνος, προστάτη της Λακωνίας.

Ο Όσιος Στυλιανός, γόνος πλούσιας οικογένειας (πιθανότατα από την Παφλαγονία, όπου φυλασσόταν και ιερό λείψανό του), από νωρίς διδάχθηκε την εγκράτεια από τους γονείς του. Έμαθε να θεωρεί τα χρήματα μέσο ανακούφισης των φτωχών και περίθαλψης των ασθενών.

Μετά τον θάνατο των γονέων του, ο Στυλιανός μοίρασε όλη την κληρονομιά του και ακολούθησε ασκητικό βίο στην έρημο. Εκεί συνάντησε και άλλους ασκητές, με τους οποίους έζησε με αδελφική αγάπη, χριστιανική συγκατάβαση και επιείκεια. Ποτέ δεν προκάλεσε λύπη σε κανέναν, ενώ μεγάλη του χαρά ήταν να επαναφέρει την γαλήνη σε ταραγμένες ψυχές. Η φήμη της ασκητικής του ζωής διαδόθηκε και πολλοί τον αναζητούσαν για πνευματικές οδηγίες.

Παρά την απομόνωσή του, ο Όσιος Στυλιανός έτρεφε βαθιά στοργή και συμπάθεια προς τα παιδιά, τα οποία αγαπούσε και ο Κύριος. Πίστευε ότι η παιδική ηλικία, λόγω της ταπεινοφροσύνης της, είναι εκ φύσεως πιο ενάρετη από τους φιλοσόφους. Συχνά, οι γονείς έφερναν τα παιδιά τους στον Όσιο, γεγονός που τον γέμιζε αγαλλίαση. Ο Θεός, ως ανταμοιβή για το ιερό αυτό αίσθημα, του χάρισε την ικανότητα να θεραπεύει άρρωστα παιδιά και να βοηθά άτεκνες γυναίκες να αποκτήσουν απογόνους.

Ο Όσιος Στυλιανός εκοιμήθη σε βαθιά γεράματα, πλήρης αρετών.